Startpagina / Samenvattingen / Actualiteit en transportmodi / lading-schip-schepen

Transport en liberalisering - De binnenvaart - De traditionele vrachtprijs

5 belangrijke vragen over Transport en liberalisering - De binnenvaart - De traditionele vrachtprijs

Wie legde vroeger de vrachtprijzen vast voor de binnenscheepvaart?

De schippersbeurs legde de vrachtprijzen vast aan de hand van vraag en aanbod.

Hoe werkte de schippersbeurs?

Ondernemers die ladingen per binnenschip wilden laten vervoeren moesten een aanvraag indienen. In die aanvraag moesten ze vermelden welk volume (scheepsruimte) ze nodig hadden voor de lading.
De beurs registreerde de schepen die op dat ogenblik klaar lagen om lading te ontvangen.
Het schip dat het langst stond te wachten mocht deze lading vervoeren.

Wat verstaat men onder het toerbeurtensysteem?

Schepen die de aangevraagde ruimte konden leveren werden opgelijst. Het schip dat het langst stond te wachten mocht de lading transporteren aan de door de beurs bepaalde vrachtprijs.

Wat zijn de voordelen van het beurssysteem?

In slechte economische tijden hadden de binnenschippers vroeger geen sociaal vangnet. Ze konden ook niet zomaar van job veranderen omdat ze aan hun schip gebonden waren. De binnenschippers vroegen daarom om een toerbeurtensysteem. Bij wijze van solidariteit werd dit systeem opgezet, zodat elke schipper toch garantie had om een lading te kunnen vervoeren.

Wat zijn de nadelen van het beurssysteem?

Dit systeem past niet in het idee van vrije mededinging.
De vrachtprijs werd niet vrij met de schipper onderhandeld waardoor de ondernemer de kans niet kreeg om de goedkoopste prijs te krijgen.
De beurs werkte als een monopolie voor de schippers.
Op lange termijn had dit systeem een negatieve invloed op de innovatie in de binnenscheepvaart. (Waarom zou een rederij haar schepen vernieuwen of verbeteren? Elk schip kreeg toch zijn lading?)