Emoties/Affectieve reacties die kleur geven aan onze erveringen - Autonome lichaamsveranderingen bij emoties

14 belangrijke vragen over Emoties/Affectieve reacties die kleur geven aan onze erveringen - Autonome lichaamsveranderingen bij emoties

Welke verschillende facetten kun je onderscheiden binnen emoties?

  • Introspectief merk je uiteraard vooral het innerlijke belevingsaspect.
  • Maar tegelijk zijn er diverse veranderingen in de werking van organen en orgaansystemen
  • evenals de spontane spierbewegingen die aanleiding geven tot de karakteristieke gelaats- en lichaamsexpressies.

Welke invloed hebben de inwendige orgaanveranderingen op de andere 2 componenten van emoties?

De inwendige orgaanveranderingen liggen mee aan de basis van de andere 2 componenten: welke gevoelens de emoties bij ons oproepen en hoe ze zich uiten in een aantal typische lichaamshoudingen en gelaatsuitdrukkingen.

Wat is het verschil tussen het willekeurige (of relationele) zenuwstelsel en het autonome (of onwillekeurige) zenuwstelsel?

  • Het willekeurige zenuwstelsel staat vooral in voor de vele activiteiten waar het bewustzijn of de wil vat op kan hebben. Daaronder valt onder meer alles wat te maken heeft met de waarneming en de motoriek, maar bv ook het ophalen van herinneringen en het denken.
  • Het autonome zenuwstelsel daarentegen is verantwoordelijk voor de onwillekeurige, automatische verrichtingen van de inwendige organen, zoals de werking van de spijsvertering en de bloedcirculatie, maar bv ook de activering van de zweetkliertjes in de huid en van de spiertjes die ons kippenvel doen krijgen. Het speelt daarnaast ook een rol bij de productie van hormonen.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Welk commandosysteem kan ook nog de werking van de inwendige organen beïnvloeden?

Naast de mogelijkheid om de werking van de inwendige organen te beïnvloeden via het uitsturen van zenuwimpulsen, beschikt de hypothalamus nog over een tweede commandosysteem. In nauwe samenwerking met de vlakbij gelegen hypofyse zorgt hij er namelijk voor dat er op bepaalde momenten diverse soorten hormonen afgescheiden kunnen worden in het bloed.

Toon aan dat er een duidelijk verschil is tussen de werking van het endocriene systeem en die van het perifere systeem

Allebei hebben ze als functie om boodschappen door te geven naar specifieke organen in het lichaam. Maar ze doen het wel op heel verschillende manieren:
  • Hormonen worden via het bloed over het hele lichaam verspreid, maar ze hebben enkel effect op plaatsen waar gepaste receptoren aanwezig zijn.
  • De communicatie via het zenuwstelsel is veel directer: dankzij de neuronale verbindingen wordt de informatie rechtstreeks doorgegeven aan het juiste orgaan. Dat maakt dat die vorm van communicatie veel sneller verloopt dan langs de hormonale weg.

Wat gebeurt er wanneer het onheil voorbij is?

Dan neemt het parasympathische zenuwstelsel het over. De productie van stresshormonen die door het sympathische systeem verhoogd was, neemt af, de bloedtoevoer naar de spieren vermindert en de ingewanden die een rol spelen bij de spijsvertering krijgen weer meer bloed zodat hun werking zich kan normaliseren.

Hoe zijn autonome lichaamsreacties van invloed geweest op de ontwikkeling van een leugendetector?

Sommige onderzoekers zijn enkele van die reacties gaan gebruiken om te achterhalen in hoeverre de antwoorden die iemand geeft op bepaalde vragen eerlijk of geveinsd zijn. Dat gaf aanleiding tot de ontwikkeling van de leugendetector of polygraaf.

Wat is de wet van Yerkes-Dodson?

De omgekeerde U-curve die optreedt tussen arousel-niveau en prestatie. Bij een nieuwe of moeilijke taak zal het optimale arousel-niveau sneller bereikt worden dan bij een makkelijke of bekende taak. Bij een moeilijke of niet-vertrouwde taak zal een verhoogde opwinding al veel sneller tot prestatievermindering leiden dan bij een bekende of makkelijke taak.

In welke 2 groepen probeerde Richard Lazarus en Susan Folkman de verschillende soorten copingstrategieën onder te brengen?

  • Probleemgerichte copingstrategie: hebben als doel de problemen die stress veroorzaken te voorkomen of uit de weg te ruimen.
  • Emotiegerichte copingstrategieën: zijn erop gericht om de emoties die er het gevolg van zijn te temperen.

Hoe werken probleemgerichte copingstrategieën?

Hier wordt de stressor zelf aangepakt. (bv relatie- of financiële problemen oplossen, studie stopzetten, ontslag nemen). In veel gevallen zal het wegnemen van de uitlokkende factor verder stappen in de stresshantering overbodig maken.

Wat is het addertje onder het gras?

Wie erin slaagt om die ene stressor weg te nemen, blijft mogelijk met een hoge stressgevoeligheid zitten. Bij een volgend life event of bij nieuwe aanhoudende daily hassles kan het zijn dat de stress opnieuw de kop opsteekt zonder dat hij er beter tegen gewapend is dan voorheen. Het is dus niet altijd wenselijk om de problemen te ontvluchten en radicale beslissingen te nemen die erg bepalend kunnen zijn voor het verdere leven. En in vele gevallen zal het eenvoudigweg niet mogelijk zijn om de problemen op die manier uit de weg te gaan.

Wanneer gebruikt men emotiegerichte copingstrategieën?

Niet alle stresserende situaties kunnen weggewerkt of voorkomen worden. In veel gevallen zullen emotiegerichte copingstrategieën een belangrijke aanvulling zijn om met een stressvolle situatie om te gaan. Ook al mag het een soort symptoombestrijding lijken (je pakt er immers niet zozeer de oorzaken van stress aan, maar je concentreert je op de emotionele gevolgen ervan) toch kan het heilzaam zijn om je er op die manier doorheen te werken.

Wie was Ellen Skinner?

Een groep rond de Amerikaanse psychologe Skinner zocht naar alternatieven voor de indeling in probleemgerichte en emotiegerichte strategieën. Sommige activiteiten kun je zowel probleemgericht als emotiegericht noemen en nog andere lijken in geen van beide thuis te horen. Ze gingen in de literatuur op zoek naar alternatieve indelingswijzen.

Wie is Terry Beehr en Joseph McGrath?

De Amerikaanse sociaalpsychologen hadden een heel andere indeling. Die is gebaseerd op het tijdstip waarop wordt ingegrepen. Zij komen zo tot 5 categorieën:
  • preventieve coping: lange tijd voor de stresserende gebeurtenis zich kan voordoen
  • anticiperende coping: ingrijpenkort voor de stressproducerende situatie op je afkomt.
  • Dynamische coping: iets ondernemen om de aan gang zijnde stress de baas te kunnen
  • reactieve coping: de onmiddellijke gevolgen van de stresserende gebeurtenis aanpakken
  • residuele coping: lange tijd na de gebeurtenis alsnog afrekenen met de gevolgen

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo