Startpagina / Samenvattingen / Bestuursrecht / 1 / schade-besluit-bestuursorgaan

Nadeelcompensatie wegens rechtmatige overheidsdaad

6 belangrijke vragen over Nadeelcompensatie wegens rechtmatige overheidsdaad

Wat bepaalt de Afdeling in het arrest Paul Krugerbrug I?

Vergoeding van de schade (nadeelcompensatie) moet onderdeel uitmaken van een schade veroorzakend besluit. Dit volgt uit de gedachte dat een bestuursorgaan alle relevante belangen, waaronder die van de benadeelde, in zijn besluit behoort af te wegen en voldoende gewicht behoort toe te kennen aan die belangen. Zie ook art. 3:4 lid 2 Awb.

Wat is de strekking van het égalitébeginsel?

Om een onevenredige verdeling in de lasten die verbonden zijn met een specifieke overheidshandeling, te verbieden of tenminste te compenseren.
Als er een aanvraag voor nadeelcompensatie is, dient het bestuursorgaan na te gaan of er sprake is van onevenredige schade die voor vergoeding in aanmerking komt.

Hoe verhoudt het evenredigheidsbeginsel zich tot het égalitébeginsel?

Het evenredigheidsbeginsel vergt van bestuursorganen dat ze alle betrokken belangen meewegen voorafgaand aan een besluit (zie art. 3:4 lid 2) - en vormt dus een bestuurlijke gedragsnorm.
Het égalitébeginsel vormt echter de basis voor nadeelcompensatie, omdat op grond van dit beginsel bestuursorganen dienen na te gaan of een partij onevenredige schade heeft opgelopen naar aanleiding van een besluit. Dit is dus eerder aan te merken als een verbintenisscheppend beginsel.

Onder welke voorwaarden kan een bestuursorgaan aansprakelijk worden gehouden op grond van het égalitébeginsel?

1) het nadeel moet het gevolg zijn van een handeling/uitoefening ten behoeve van enig openbaar belang: er moet dus sprake zijn van rechtmatig overheidshandelen.
2) het bestuursorgaan had beleidsvrijheid bij het uitoefenen van een publiekrechtelijke bevoegdheid/taak.
3) het nadeel moet noodzakelijk en onvermijdelijk zijn om het algemeen belang te behartigen.

Wat is risicoaanvaarding? Welke tweedeling wordt hierin gemaakt?

Hiervan is sprake wanneer de aanvrager van compensatie bewust het risico heeft genomen dat hij schade zou lijden, of dat had moeten voorzien.
1) actieve risicoaanvaarding: als de verzoeker zelf handelingen verricht, terwijl hij op dat moment kon voorzien dat een overheidshandeling de investeringen minder rendabel zou maken.
2) passieve aanvaarding: indien de benadeelde geen passende maatregelen heeft genomen op het moment dat daartoe mogelijkheid bestond.

Centraal staat dus de vraag of er voor een burger redelijkerwijs aanleiding was om rekening te houden met het ontstaan van schade.
Zie art. 4:126 lid 2 sub a.

Wanneer verjaart een vordering tot schadevergoeding?

In beginsel verloopt een vordering tot schadevergoeding na vijf jaar, die aanvangt nadat de benadeelde bekend is geworden met de schade.
Als de verjaring niet bij wettelijk voorschrift is geregeld, dan geldt art. 3:310 BW.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Bestuursrecht / 1 | 9789089747402 | L J A Damen

Bekijk samenvatting

Een unieke studie- en oefentool
Nooit meer iets twee keer studeren
Haal de cijfers waar je op hoopt
100% zeker alles onthouden

Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.

Onderwerpen die gerelateerd zijn aan Nadeelcompensatie wegens rechtmatige overheidsdaad