Het evangelie, rechtvaardiging en geloof. 92 vragen, beantwoord

Q: Wat is uniek voor Paulus?

De terminologie van verzoening. καταλλάσσειν, 'verzoenen' (1 Kor. 7:11; 2 Kor. 5:18-20; Rom. 5:10), en ἀποκαταλλάσσειν, 'verzoenen' (Ef. 2:16; Col. 1:20, 22), en het zelfstandig naamwoord καταλλαγή, 'verzoening' (2 Kor. 5:18-20; Rom. 5:11; 11:15)

Hoe kwam het Evangelie tot Paulus?

Niet door menselijke bemiddeling, maar rechtstreeks door God geopenbaard door een verschijning van Jezus Christus. Hij moet het aan hem geopenbaarde evangelie dienen.

(In Galaten 1:11-23; 2 Korintiërs 4:1-6, en Romeinen 1:1-5 )

Wat voor soort daad is de verkondiging van het evangelie volgens Paulus?

Het is een heilshistorische daad van Gods genade, die voorafgaat aan het geloof en de erkenning van het heil door de kerk.

Wanneer kwam het evangelie openbaar?

In een tijd dat velen (Joden en heidenen) nog in onwetendheid leefden over God en de zonde. (1 Kor. 2:8; Rom. 5:6-8). Toen zij nog krachteloos waren is Christus voor de goddelozen gestorven.

Pas toen de apostelen geroepen werden kon het mysterie van Gods verlossende wil geopenbaard worden.

Wat heeft de gerechtigheid van God met het geloof te maken?

Het komt eruit voort.

Terwijl Mozes de eisen van de wet presenteert, ziet de gerechtigheid die uit het geloof voortkomt in Deuteronomium 30:12-14 het reddende woord van God in Christus. Dit wordt nu in de vorm van het "woord van het geloof" (ῥῆμα τῆς πίστεως), dat wil zeggen de prediking over het geloof, aan de apostelen toevertrouwd (Rom. 10:8). Deze prediking wekt geloof op en brengt de gemeente ertoe te belijden dat Christus de Heer is die God uit de doden heeft opgewekt. Deze belijdenis leidt tot de verlossing van de gelovigen in de eindtijd (10:9-13).

Hoe ziet Paulus zichzelf in het licht van Jesaja 52:7?

Als een vreugdebode. Want hij verandert het enkelvoud in het meervoud. in Romeinen 10:15. Hoe liefelijk zijn de voeten.

Wat is het evangelie volgens Paulus?

Het vat de definitieve verlossende wil van God in Christus samen.

God grondvestte de εὐαγγέλιον op het zenden, lijden en verhogen van zijn Zoon, terwijl de Zoon zelf de apostelen de verkondiging ervan toevertrouwde. Door het opdrachtgevende woord van de verhoogde Christus komt het evangelie binnen in de geloofsbevorderende prediking van de apostelen en stelt het iedereen in staat deel te hebben aan de uiteindelijke verlossing die Christus belijdt als Heere en Heiland.

Wat is de inhoud van het evangelie?

Christus! Door God gezonden, overgeleverd en verhoogd. (Gal.1:16).

Daarom spreekt Paulus afwisselend over de verkondiging van het evangelie " (1 Kor. 1:17; 15:1) en de verkondiging van Christus (1 Kor. 1:23; 15:12).

Hoe geeft Paulus het evangelie weer?

Volgens pre-Paulinische tradities en ook met eigen formuleringen.

Hij wil laten zien dat hij geen ander evangelie verkondigt dat de andere apostelen gedaan hebben. 1 KOr.15:1-3, Rom.10:16-17. Rom.1:3-4.

Hoe formuleert Paulus elders onafhankelijker?

Voor hem is het evangelie, nieuw door God ingesteld tegenover de Torah van de Sinaï, "het woord van verzoening" (2Kor.5,19), "het woord van het kruis" dat de wijsheid van deze wereld dwaas maakt (1Kor.1,18-25), of de kracht van God waarin Gods gerechtigheid wordt geopenbaard voor iedereen die gelooft (Rom.1,16-17). Deze drie definities van εὐαγγέλιον interpreteren elkaar wederzijds.

Wat is uniek voor Paulus?

De terminologie van verzoening.

καταλλάσσειν, "verzoenen" (1 Kor. 7:11; 2 Kor. 5:18-20; Rom. 5:10), en ἀποκαταλλάσσειν, "verzoenen" (Ef. 2:16; Col. 1:20, 22), en het zelfstandig naamwoord καταλλαγή, "verzoening" (2 Kor. 5:18-20; Rom. 5:11; 11:15)

Wat bedoelt Paulus met verzoening?

Gods daad van verzoening. Huidige verlossing voor gelovigen, die voortvloeit uit de goddelijke daad.

Hoe wordt in het buiten Bijbels Grieks over verzoening gesproken?

Als particuliere of politieke vredesverdragen tussen mensen of groepen die voorheen vijanden waren.

Hoe spreken hellenistisch-Joodse teksten over verzoening?

Dat God door menselijke voorspraak bewogen wordt, om Zijn toorn af te wenden en zich te verzoenen met individuele mensen of Israël als geheel. (Menselijke invloed op God).

Wat stelt C. Breytenbach ?

Dat het gebruik van Paulus weinig gemeen heeft met het hellenistisch-Joods gebruik. Maar dat hij in 2 Korintiërs 5:18-21 en Romeinen 5:1-11 overneemt om de profane politieke taal van de verzoening over om zijn (omstreden) apostelschap en evangelie in een nieuw licht te presenteren.

Wat is de λόγος τῆς καταλλαγῆς in 2Kor.5:18-21?

Het is verzoening gebaseerd op Gods daad van verzoening in de eindtijd.

"God was in Christus en heeft de wereld met Zichzelf verzoend" (5:19).

Hij deed dit door zijn Zoon naar de wereld te zenden en hem, die geen zondeschuld droeg, tot zondedrager te maken, dat wil zeggen tot "zondoffer" voor ons, zodat wij, die zelf daarin vertegenwoordigd of opgenomen zijn (dit is wat bedoeld wordt met "inclusieve verzoening"), door deze verzoeningsdaad deel zouden krijgen aan de gerechtigheid van God (2Kor.5,21)

Waarom is het evangelie het woord van verzoening?

Omdat het op reddende wijze deze goddelijke daad van verzoening aankondigt.

Paulus werkt in 2 Korintiërs 5:18-21 niet met een scheiding tussen verzoening en verzoening. Als apostolisch "gezant" (πρεσβευτής) van de verhoogde Christus roept hij zijn geadresseerden op om met God verzoend te worden, dat wil zeggen, om zich open te stellen voor het evangelie en door geloof de verzoening te ontvangen die door Jezus' dood tot stand is gekomen, los van hun eigen inspanning (vgl. 2 Korintiërs 5:18, 20 met Rom. 5:6-11).

Wat is in Rom.5:1 synoniem met verzoening?

Vrede met God = resultaat van verzoening van de rechtvaardiging van de goddeloze door de verzoenende dood van Jezus.

Wat betekent καταλλαγή als je 2 Korintiërs 5:18-6:2 en Romeinen 5.:1-11 samen neemt?

Het is een veelomvattende uitdrukking, die:

Gods reddende historische daad van het zenden van Christus als zondoffer omvat, samen met de rechtvaardiging die op dit offer berust.
het resultaat van Gods daad van het uitbreiden van het evangelie naar gelovigen, namelijk dat gelovigen de eindtijdvernieuwing van hun relatie met p 354 God ervaren en zelfs nu (als leden van de gemeente van Jezus Christus) voor Hem staan, niet als vervreemde zondaars bestemd voor veroordeling, maar in vrede als gerechtvaardigde mensen (vgl. δικαιωθέντες, Rom. 5:1).

Wat bewerkt de verzoening bij de gelovigen?

Het vervult hen met hoop, om door de levende Christus bewaard te worden voor vernietiging door Gods toorn in het laatste oordeel.

Wat is het effect van de prediking van het kruis?

Het verdeeld de mensen in twee groepen. Mensen die het woord van het kruis afwijzen en zij die het gehoorzaam aannemen en zo de verlossing ervaren.

Wat is het kruis voor Jezus' tegenstanders?

De vloek van God (Deut.21:22-23). Die op een bedrieger/verbondsbreker rustte.

Dit was voor veel Joden een struikelblok. En voor Grieken een absurde gruwel die ze verafschuwden. Het was de meest wrede en weerzinwekkende straf. Het kwam niet over als reddende boodschap, maar als een dwaasheid. Walgelijke onzin.

Hoe wordt de reddende betekenis van het kruis onthuld?

Alleen aan hen die bereid zijn dit door God gewilde verderf te ondergaan door hun eigen religieuze en esthetische normen op te geven. De wijsheid van het kruis staat in contrast met de wijsheid van de wereld.

Wat is de peristase catalogi?

Het is een externe omstandigheid, nood, gevaar, tegenslag of ramp. Bij apostelen en christenen als de omwille van hun geloof lijden. (vgl. de autobiografische catalogi van de apostel in 1 Kor. 4:9-13; 2 Kor. 4:7-12; en 6:4-10; en de beschrijving die van toepassing is op alle christenen in Rom. 8:35-39).

Hieruit ontwikkelde hij ook een lijden theologie. Het lijden vormt een situatie waarin Gods reddende activiteit door het kruis zichtbaar wordt.

Hoe blijkt Gods reddende kracht in het lijden?

De δύναμις (kracht) van de Christus die in zwakheid gekruisigd werd, maar die leeft door de kracht van God (2Kor.13,4), komt juist tot volle uitdrukking in hen die moeten lijden omwille van Christus en het evangelie. Het levende commentaar voor de reddende kracht die uitgaat van het evangelie als het woord van het kruis was Paulus zelf in zijn lijden, dat de Korinthiërs als onvoldoende gezaghebbend voorkwam (vgl. 2 Kor. 12,9). Volgens Romeinen 8:35-39 geldt Paulus' ervaring voor alle christenen.

Wat is het woord van het kruis voor hen die gered worden?

Een kracht van God (δύναμις θεοῦ).

In Romeinen 1:16-17 herhaalt hij deze uitspraak. Het evangelie van God dat aan de apostel is toevertrouwd is "de kracht van God tot redding voor een ieder die gelooft, eerst voor de Jood en ook voor de Griek. Want daarin wordt de gerechtigheid van God geopenbaard door geloof voor geloof; zoals er geschreven staat: 'Wie door het geloof rechtvaardig is, die zal leven' [Hab. 2:4]"

Hoe kan Paulus het evangelie als Gods eigen woord beschouwen?

Omdat het evangelie de effectieve aankondiging van redding door God is.

Omdat de apostel zijn missie in Galaten 1:15-16 ziet in het licht van Jesaja 49:1-6 en Jeremia 1:5, en ook in de lijn van de profeten staat met zijn opdracht om te prediken volgens Romeinen 1:1-2, kunnen we de effecten van het evangelie interpreteren als een δύναμις θεοῦ uit Jesaja 55:10-11:

Het zal niet leeg terugkeren.

Hoe is het evangelie een goddelijke kracht tot redding?

Wanneer het door het geloof wordt aangenomen (Rom.1:17).

Om het doel van het redden van de geadresseerden te bereiken, moet het evangelie door geloof geaccepteerd worden, terwijl het aan ongelovigen voorbijgaat en hen kwalificeert voor het oordeel.

Welke vier factoren zijn soteriologisch constitutief voor Paulus?

de fundering van het evangelie in de historische verlossende daad van God in Christus
de opdracht aan de apostelen om het evangelie te verkondigen door de verhoogde Christus,
de communicatie van deze verlossende daad door de apostolische geloofsboodschap,
het geloof in deze boodschap als de weg, het middel en de voorwaarde voor de mogelijkheid om verlossing te ontvangen

Wat heeft het oordelen van alle verborgen dingen uit het hart, te maken met Paulus evangelie?

Paulus keert zich in Romeinen 2:16 tegen de joods-christelijke critici die hem er tot in Rome van beschuldigden goedkope genade voor de heidenen te prediken (vgl. Rom. 3:8).

Tegenover deze kritiek stelt de apostel, in overeenstemming met zijn verklaringen in 1 Korintiërs 4:4-5 en 2 Korintiërs 5:10, dat Christus volgens zijn evangelie niet alleen de Verlosser is, maar ook de rechter die het laatste oordeel zal voltrekken volgens de normen die door de Torah zijn vastgesteld.

Een evangelie zonder Christus die in de toekomst rechter van de wereld is, is ondenkbaar.

Waarvoor heeft God Zijn Zoon in het zondige vlees gezonden?

Om de zonde te veroordelen in het vlees. En zodat we niet volgens ons zondige vlees zouden wandelen.

Leven in de situatie van het nieuwe verbond is niet bedoeld voor ongebreidelde wetteloosheid. Maar om te leven onder de wet van CHristus.

Wat doet Christus met de wet?

Hij schrijft het in het hart. Wet en evangelie kunnen bij Paulus niet tegenover elkaar gesteld worden als wet (νόμος) en wetteloosheid (ἀνομία).

Zowel evangelie als Thora zijn openbaring van Gods wil.

Het evangelie brengt gelovigen over in vrijheid van zonde en in een nieuwe, door de Geest geïnspireerde gehoorzaamheid door Christus.

Wat heeft geloofsgehoorzaamheid te maken met het horen van het evangelie?

Het is er onlosmakelijk aan verbonden. Rom.6:15-23

Hoe heeft zich de opvatting over het oordeel van God ontwikkeld?

Uit de ervaring van Israël. Dat zowel Israël als het individu schuldig zijn tegenover God en voortdurend nieuwe schuld opbouwen. Na de Bab.Bal ontwikkelde zich de verwachting van het eschatologische eindoordeel over de hele wereld, op de dag van Jahweh.

Hoe wordt het eindoordeel voorgesteld?

De Messias of mensenzoon zal door God met volledige gerechtelijke autoriteit bekleed worden. Hij zal alle machten die tegen God en Zijn volk zijn opgestaan en alle overtreders van Gods wil voor het oordeel brengen.

In het oordeel zijn het de werken (die nauwkeurig in de hemel zijn opgetekend) die zullen tellen, en zij zullen hun doeners tonen goddeloos of rechtvaardig te zijn geweest . Het NT heeft deze verwachting overgenomen.

Wat blijkt vanuit het OT het positieve doel te zijn van het eindoordeel?

Dat Gods Koninkrijk en gerechtigheid zullen worden gevestigd. Israël zal worden gered van degenen die het bedreigen, de dood zal worden vernietigd en de Messiaans geredde gemeenschap zal worden gesticht.

Uit Jesaja 25:6-9; 26:20-27:5; Joël 4:15-21 (ET 3:15-21); Daniël 7:14, 26-27;
In NT overgenomen: Matteüs 25:31-46; 1 Korintiërs 15:23-28; Romeinen 2:1-16 en Openbaring 20:11-21:8

Welke betekenis heeft rechtvaardiging voor het eindoordeel?

De grootste betekenis: het legt uit hoe Joden en niet-Joden voor Gods rechterstoel kunnen bestaan in het laatste oordeel. En hoe ze deel kunnen krijgen aan Gods Koninkrijk.

2 Korintiërs 5:10 en Romeinen 14:10 : we moeten allemaal voor Gods rechterstoel komen.

Wat is rechtvaardigheid in het OT?

een term die een juiste en geordende relatie beschrijft tussen personen en ook tussen God en zijn volk (of de schepping als geheel). De Semitische equivalenten ervan zijn צֶדֶק (ṣedeq) en צְדָקָה (ṣədāqâ).

Koch: trouw in relaties. Schmid: termen voor orde, die uitdrukken wat juist en in orde is.

Wat is het verschil tussen Zijn gerechtigheid en Zijn toorn?

Beide zijn in het OT nooit met elkaar verbonden.

Bovendien neemt de toorn van God altijd na korte tijd af, terwijl zijn genade en gerechtigheid eeuwig duren

Paulus en het Nieuwe Testament namen dit gebruik over. In Romeinen 1:16-17 en 1:18 zet Paulus Gods gerechtigheid en Gods toorn tegenover elkaar; de ἡμέρα ὀργῆς is voor hem de dag van het oordeel van de toorn (Rom. 2:5; vgl. Openb. 6:17), terwijl het ὀργή of de toorn van God het komende oordeel zelf is (1 Thess. 1:10; 5:9; Rom. 2:8; 5:9; Openb. 11:18).

Waar gaat Paulus radicaal tegenin?

Tegen de opvatting van verdienstelijk gedrag.

Bovendien werd volgens Psalm 106:31 de ijverige daad van Phinehas in Numeri 25:7-8 hem als gerechtigheid aangerekend. in het vroege Jodendom verwijst naar de beoordeling van verdienstelijk gedrag in het laatste oordeel. Paulus kende dit forensische gebruik ongetwijfeld, maar hij gaat er radicaal tegenin.

Hoe komt het passieve rechtvaardig verklaren in de Jezus traditie voor? δικαιοῦσθαι (passief)

Tollenaar ging gerechtvaardigd naar huis.
Jezus had tafelgemeenschap met tollenaars en zondaars.
Gelijkenis verloren zoon.
Arbeiders in de wijngaard (MAtth.20)
Bereidheid om als leidende knecht de dood in te gaan

Mark.10:45 gekomen om Zijn ziel te geven als rantsoen voor velen.

rechtvaardigen (vgl. Marcus 10:45; 14:24 par. met Jes. 53:11-12). Met het oog op Jezus' verkondiging, zijn offer aan het kruis en zijn verheerlijking, kan men zeggen dat Gods wil om de goddeloze te rechtvaardigen zonder enige andere grond dan zijn barmhartigheid, in Jezus een historische werkelijkheid is geworden.

Hoe pasten de apostelen al voor Paulus Jesaja 52/53 toe?

Vanuit de Paasverschijningen en hun eigen ervaring: dat Jesaja 53/53 vervult is door Jezus.

Voor onze zonden.
dat allen die hun eigen gerechtigheid voor God willen vestigen door te verwijzen naar werken van de wet die ze hebben uitgevoerd, in het laatste oordeel te gronde zullen gaan; in de taal van de gekruisigde Christus als de ἱλαστήριον of "verzoendeksel" (Rom. 3:25-26); en in de traditie van het Avondmaal (Markus 14:22-25 par.).

par. parallel

Wat ontdekte Paulus door de verschijning van Christus?

De overtreffende kennis van Christus, waardoor hij bereid was om zijn eigen gerechtigheid op basis van het vervullen van de wet op te geven en voor God te leven op basis van de gerechtigheid van God.

Hoe ontving Paulus de gerechtigheid van God

Door het geloof. Hij maakte zelf de rechtvaardiging van een goddeloze mee.

Wat is fundamenteel voor de theologie van Paulus?

God doet verzoening voor de wereld, verzoent haar met Zich foor Christus. En garandeert eindtijd rechtvaardiging voor alle gelovigen op basis van de verzoenende dood en voorspraak van Jezus.
Het verlossende werk van de rechtvaardiging (δικαίωσις) van de goddeloze omwille van Christus door het geloof alleen vervangt en maakt een einde aan de rechtvaardiging door de werken van de wet.

Op basis hiervan zending naar de heidenen, in de hoop het heil voor Israël te bevorderen (Rom.11).

Wat is rechtvaardiging op basis Rom.4:5 en Rom.4:17?

Een gerechtelijke handeling die door God als schepper wordt uitgevoerd. (herstel van oorspronkelijke gerechtigheid).

Plaats en locatie: laatste oordeel.

Als gevolg daarvan worden de rechtvaardigen een καινὴ κτίσις of "nieuwe schepping" (2 Kor. 5:17) en krijgen ze deel aan de heerlijkheid die aan de verhoogde Christus toebehoort (Rom. 8:29-30; vgl. Dan. 12:3).

Wat is de beslissende rechtsgrond voor de rechtvaardiging?

De plaatsvervangende overgave van het leven van Christus, gehoorzaam volbracht aan het kruis op Golgotha.

Welke ideeën combineert Paulus?

, (1) het idee in Jesaja 53:10-12 van de rechtvaardiging van de velen door de plaatsvervangende "compensatie" of "uitwissen van schuld" (Heb. אָשָׁם , ʾāšām, vers 10) bereikt door de levensovergave van de Dienaar (vgl. Rom. 4:25) met (2) het idee van inclusieve verzoening voor de verbeurde levens van de goddelozen door het bloed van Jezus (vgl. 2 Kor. 5:21; Rom. 3:25; 5:9; 8:3).

De plaatsvervanging van anderen en de verzoening door Jezus kruisdood horen bij elkaar. Ze vormen samen de heilshistorische grondslag dor God heeft gelegd voor de rechtvaardiging.

Wat heeft de rechtvaardiging met het laatste oordeel te maken?

In het laatste oordeel kan de verhoogde Christus zijn plaatsvervangende verzoenende dood toepassen op zondaars die in Hem geloven, en zo voor hen bemiddelen als hun pleitbezorger voor God, die hen rechtvaardigt (Rom. 8,34; vgl. met Jes. 53,12).

Op grond van de rechtvaardiging die God daadwerkelijk uitspreekt op basis van deze voorbede, krijgen gelovigen deel aan de gerechtigheid en het heerlijke bestaan van Christus (2 Kor. 5:21; Rom. 8:28-30).

Waarom maakt Paulus geen onderscheid tussen toegerekende en effectieve rechtvaardiging?

Omdat hij het ziet als een goddelijke daad van de nieuwe schepping. door de "rechtvaardiging die leven brengt" (δικαίωσις ζωῆς, Rom. 5:18 NIV) wordt het wezen van de goddeloze voor God tenietgedaan en opnieuw gevestigd (1 Kor. 1:26-29; 2 Kor. 5:17 met Rom. 4:5, 17).

In de context van rechtvaardiging spreekt Paulus herhaaldelijk en met nadruk over de "gerechtigheid van God", δικαιοσύνη θεοῦ , wat betekent dit?

Het is volgens Luther niet de onpartijdige rechtvaardigheid van God als rechter, maar de rechtvaardigheid, waardoor de rechtvaardige leeft als een gave van God. Het is volgens L. De passieve rechtvaardigheid waarmee de barmhartige God ons rechtvaardigt door het geloof.

Bultmann: het is door God gegeven gerechtigheid.
Käsemann: Gods soevereiniteit over de wereld, die zich eschatologisch openbaart in Jezus. Het is "de rechtmatige macht waarmee God zijn zaak laat zegevieren in de wereld die van hem is afgevallen en die toch, als schepping, zijn onaantastbare bezit is"

Volgens S. Heeft Käseman gelijk op basis van de Paulinische passages.

Wat is Δικαιοσύνη θεοῦ bij Paulus?

Gods activiteit van het scheppen van verlossing en welzijn voor mensen, zodat met één en dezelfde uitdrukking zowel Gods eigen activiteit als het resultaat van die activiteit kan worden aangeduid.

Welke twee facturen zijn van belang om Romeinen 3:21 ev te begrijpen?

De zondeval (vs. 23). Die zorgde ervoor dat de mensheid de gerechtigheid en heerlijkheid verloor die de mens oorspronkelijk had.
) In verzen 25-26 neemt de apostel de verzoeningstraditie over uit de Stefanuskring. God heeft Hem aangewezen als middel tot verzoening.

Volgens 3:21 blijkt de gerechtigheid van God uit de "wet en de profeten" of de Schriften als geheel.

Opvallend in continuïteit met het OT.

Welke verschillende facetten heeft δικαιοσύνη θεοῦ ?

Rom.1:17, 3:22: Gods gerechtigheid wordt verkregen door geloof in Jezus Christus. In beide gevallen gaat het voornamelijk om de door God gegeven gave van de gerechtigheid van het geloof
Rom.3:5, 2Kor.5:21: Gods betrouwbare trouw die zich onderscheid van ongelovige Joden.

In 3:21 (en 3:26c) wordt de complexe, algemene betekenis benadrukt, terwijl 3:25-26a Gods eigen trouw op het oog heeft in zijn relatie met zondaars, voor wie hij verlossing bewerkstelligt door middel van de verzoenende dood van Jezus.

Wat is de relatie tussen δικαιοσύνη θεοῦ en δικαιοσύνη ἐκ θεοῦ in Filippenzen 3:9 -

Vanuit Targum Jesaja 54:17: De צְרָקָה of "gerechtigheid" die volgens de Masoretische Tekst van God naar Israël komt, wordt in de targum uitgelegd door te verwijzen naar een demonstratie van de gerechtigheid is. God toont zijn gerechtigheid op zo'n manier dat het voortkomt uit God en effectief is voor zijn aangezicht. Daarom moet de δικαιοσύνη ἐκ θεοῦ geïnterpreteerd worden als een reddende demonstratie van Gods gerechtigheid die van God uitgaat.

Wat is het bijzondere van de uitdrukking Gods gerechtigheid bij Paulus?

Het kan niet puur theocentrisch of puur soteriologisch geïnterpreteerd worden; het omvat beide aspecten van de reddende activiteit van de scheppende God.

Wat doet de scheppende God?

Hij is Schepper en Rechter. Hij bevrijdt degenen die in Christus geloven van de heerschappij van de zonde, door de verzoenende dood van Zijn Zoon, en neemt hen weer op in Zijn gemeenschap.

Door geloof alleen, los van de werken van de wet, krijgen Joden en niet-Joden toegang tot de ene God die hen en de hele schepping omwille van Christus toestaat voor Hem te leven in tijd en eeuwigheid.

Wat betekent het sleutelwoord verzoening?

Paulus duidt met καταλλαγή zowel de verzoeningsdaad aan waarmee God door Christus de van Hem afgevallen wereld met Zichzelf verzoende (2 Kor. 5:19; Kol. 1:20) als het reddende voordeel dat uit deze daad van goddelijke genade ook nu voor gelovigen voortvloeit (Rom. 5:11).

Hoe overtreft God alle oude heroïek?

Door zijn liefde voor de goddeloze. Door te sterven voor een onrechtvaardige. Dit is niet te verklaren vanuit de martelaarstraditie, maar vanuit Jesaja 53 en de verzoeningstheologische interpretatie van de dood van Jezus die al voor Pasen begon met zijn eucharistische woorden.

Hoe vat de term verzoening samen wat God wilde doen?

Op een soteriologische wijze. God heeft Zijn Zoon gezonden voor een verzoenende dood. Door zijn eigen initiatief heeft God de wereld die in vijandschap met hem leefde weer in vrede gebracht met haar schepper, en gelovigen mogen nu al vanuit deze vrede leven.

Wat is de forensische betekenis van: degene die de goddeloze rechtvaardigt?

Het impliceert een zeer bijzondere kijk op het laatste oordeel, dat door Paulus wordt geschetst in Romeinen 8:31-39 en 11:32.
Zij die in Christus geloven hebben al vrede met God (Rom.5:1), de dag van verlossing is nog niet aangebroken (2Kor.6:2). Zij kunnen met vertrouwen het laatste oordeel tegemoet zien.

Christus zal hun pleitbezorger voor God zijn. En hen beschermen tegen vernietiging.

Wat zullen christenen in het laatste oordeel meemaken?

Ze worden niet van het oordeel gespaard, maar moeten ook voor de Heere verschijnen. Het vuur zal uitwijzen of hun levenswerk voor God aanvaardbaar is of niet. Of de som van alle werken de vuurproef kan doorstaan, zo ja kunnen ze beloning verwachten.

Hoe behandelt Paulus de zonde van zedeloosheid? 1kor.5.

De man moet overgeleverd worden aan de satan, opdat zijn geest behouden zal worden op de dag van de Heere. Nee tegen zonde, ja tegen zondaar.

Het is net als in 1Kor.11 bedoeld als tucht. Paulus neemt de zonde van christenen dus serieus. Maar gelovigen kunnen wel zeker zijn van hun toekomstige verlossing (1Kor.3:15,5:5 + Rom.8:31-39).

Waarom gaat het bij de rechtvaardiging niet alleen om de heidenen op te nemen in het verbond?

Omdat in Rom.3:22,30 een veel bredere lijn getrokken wordt.

Er is geen onderscheid: allen hebben gezondigd.
Het is één God die besnedenen en onbesnedenen rechtvaardigen zal door het geloof.

Hoe zal de apostel der heidenen door zijn taak bijdragen aan de verlossing van zijn eigen volk?

Door zijn zendingsprediking kan hij sommige Joden tot geloof brengen voor de wederkomst.
hij kan de boze jaloezie gebruiken die God zelf heeft uitgelokt bij de Joden die Paulus' evangelie afwijzen, om hen gevangen te zetten in de ongehoorzaamheid van het ongeloof waaruit geen ontsnapping mogelijk is, behalve door Gods barmhartigheid in Christus (vgl. Rom. 11:14 met 10:19 en 11:32);
Door zich in te spannen voor de niet-Joodse zending om de opname van de volheid van de heidenen te bespoedigen en zo de dag van de verschijning van Christus dichterbij te brengen.

Wat is de overeenkomst tussen redding van Jood en heiden?

Dezelfde God, rechtvaardigt de goddeloze. Dezelfde leidt Zijn schepping naar verlossing door de zending van Jezus.

Wat hebben rechtvaardiging en eschatologie met elkaar van doen?

Het komt overeen qua perspectief en inhoud. Volgens leer rechtvaardiging krijgen Joden en heidenen door de bramhartigheid van God een aandeel in Gods heerlijkheid.

Eschatologie: Gods heerschappij zal volledig zijn als Christus de macht van de dood heeft weggenomen.

In zijn verwachting van de heerlijke vrijheid van de kinderen van God die Christus zal leiden tot de lof van God te midden van de vernieuwde schepping (1Kor.15,28; Rom.8,21), komen Paulus' doctrines van rechtvaardiging en eschatologie samen.

God zal regeren over de hele wereld.

Wat is de ernstige keerzijde van de forensische opgevatte rechtvaardingsleer?

Wie niet voor God leeft door het geloof in Christus kan niet hopen op Christus' voorspraak in het laatste oordeel en zal niet voor Gods rechterstoel kunnen staan.

Hoe ziet Paulus het eindoordeel naar de werken?

Uit de werken zal geen vlees voor God gerechtvaardigd worden (Gal.2:16; Rom.3:28).
Joods gebruik: vervulling van de geboden zorgt voor rechtvaardiging. Volgens Paulus is het een illusie. Zelfs de meest ijverige naleving leidt niet tot rechtvaardiging.

Hoe schieten de werken van de wet tekort?

De Thora kan van zondaars geen rechtvaardige mensen maken. Het is een ontkenning van de val van de mensheid in de schuld. Het is gevaarlijk als christenen denken met de wet hun gerechtigheid voor God te kunnen vestigen. Eerder dacht Paulus anders (Fil.3:9).

Hieruit blijkt dat er in het vroege Jodendom hoop was op het vertrouwen in Gods barmhartigheid en in eigen werken.

Uit Jakobus 2:20-26 en Hebreeën 11 blijkt dat er ook (Joodse) christenen waren die er zo over dachten.

Waarop baseert Paulus zijn oordeel?

Op de Schrift: niemand die leeft zal rechtvaardig zijn (Gal.2:26, Rom.3:20: Ps.143:2

Daarom is rechtvaardiging onmogelijk te beperken. tot alleen Joodse "grensmarkeringen" zoals besnijdenis, sabbat, en reinheids- en spijswetten, zoals gedeeltelijk werd voorgesteld door J. D. G. Dunn in zijn vroege studies van 1983 en 1988 en door andere vertegenwoordigers van het "Nieuwe Perspectief". Het is eerder een fundamenteel vroegchristelijk principe.

Wat is een onjuiste uitleg van Gal2:16/Rom3:20 (niemand rechtv)?

Dat de werken van de wet zelf zonde zijn. Bijvoorbeeld: Door zich met de wet in te laten, worden mensen overwonnen door de zonde.

Hoe kan het begrip van Rom. 8:4-14 verduistert worden?

Wanneer de tegenstelling van rechtvaardiging door de werken tegenover rechtvaardiging door geloof alleen gelijkstelt aan de inspanning om de wet te vervullen versus het vermijden van zo'n inspanning.

Het belemmert de ethiek alsof goede werken fout zijn.

Hoe legt Paulus uit wat geloven is?

Hij verwijst in Gal.3 en Rom.4 naar Abraham in Gen.15:6, en in Rom.1:17/9:33 naar Habakuk 2:4 en Jes.28:16.

Hoe veranderde Paulus het in een nieuw concept van geloof?

Dat Paulus Jezus' uitspraak over het geloof om bergen te verzetten kende (maar de toepassing ervan los van de liefde afwees) blijkt uit 1 Korintiërs 13:2 (vgl. met Marcus 11:23 par.).

Paulus schrijft aan gelovigen, individuele christenen die geloven. Roept mensen op tot geloof (met zelfde evangelie als apostelen) en het geloof = samenvattende term voor inhoud van het geloof.

Waaruit blijkt dat πίστις [Ιησοῦ] Χριστοῦ niet Jezus eigen geloof is?

In Galaten 2:16, want De relatie van Jezus tot God wordt in Paulus nooit aangeduid met de term "geloof"!

Galaten 2:20 stelt ons in staat om toe te voegen dat dit geloof in Jezus Christus niet alleen dankbaar de reddende daad van God in en door Jezus Christus erkent (zie hieronder), maar ook een persoonlijke relatie van de gelovige met de Christus impliceert "die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven".

Wat erkennen gelovigen?

De reddende daad van God in Christus die voor hen volbracht is.

Deze erkenning van het verlossende werk van God gebeurt volgens Romeinen 10:9 door de belijdenis (ὁμολογία, ὁμολογέω) waarmee elke individuele gelovige zich aan God en zijn Christus onderwerpt. Deze belijdenis impliceert een erkenning dat gelovigen zich voor God in de positie van goddeloze mensen bevinden die hun redding niet door eigen kunnen verkrijgen, maar alleen door Gods genade en de hulp van de Κύριος (vgl. Gal. 2:16; 1 Kor. 1:26-30).

Wat is uniek aan Paulus interpretatie van het geloof van Abraham?

Het Jodendom zag Abrahams geloof vooral als zijn gehoorzaamheid in kwestie als besnijdenis en offer van Izak.

Het beeld dat de apostel van Abraham heeft wordt bepaald door Genesis 12:1-9 en 15:1-6. Dienovereenkomstig kan hij in de ervaringen van de patriarch ook de prototypische uitverkiezing en aanvaarding van de goddeloze zien die wordt toegekend aan allen die in de God geloven die Jezus uit de dood heeft opgewekt (Rom. 4:24).

Hoe ziet Paulus de besnijdenis van Abraham?

Slechts als zegel van de gerechtigheid door het geloof.

Luther vertaalde Romeinen 3:28 als door het geloof alleen, is dat correct en waarom?

Ja, dat is correct. Luther vertaalde Romeinen 3:28 als "door het geloof alleen" omdat dit de nadruk legt op de rol van geloof in de redding.

ervan uitgaande dat men de positie die Paulus afwijst -'door de werken van de Mozaïsche wet alleen'- niet uit het oog verliest en dat men ook niet stiekem wegfiltert wat bijvoorbeeld in Romeinen 6-8 en 12-15 nog gezegd zal worden"

Wat omvatten Πίστις en πιστεύειν voor Paulus?

niet alleen het eenmalige gehoorzame antwoord op de "boodschap van geloof" (ἀκοὴ πίστεως), maar ook een leven in geduld, hoop en liefde.

Wat bedoelt Paulus met gehoorzaamheid in het verband met geloof?

Iemands reactie op het gehoorde geloof.

Wat moeten hoorders van het evangelie doen?

In het evangelie wordt Christus verkondigd als de Redder en Heer, en gelovigen gehoorzamen aan deze oproep door hun leven te grondvesten op de persoon en het werk van de Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.

Dit p 380 gebeurt niet slechts één keer, maar steeds opnieuw, zodat het geloof de uitdrukking wordt voor een bepaalde manier van leven en gedrag voor God.

Hoe kan het leven van gelovigen getypeerd worden?

Als een leven in gemeenschap met de Kurios, maar niet onmiddellijk, maar bemiddeld door geloof (2KOr.5:7). Ze lezen in een situatie van lijden, die geduld en hoop vereist. Abraham had tegen alle hoop in vastgehouden aan Gods belofte.

Hoe blijven zij staande in de beproeving?

Door de Geest van Christus: door Hem blijven zij zeker van de genade van God in Christus. (Door Christus verlost van de slavernij tot schuld onder de wet, leven nu in wederzijdse liefde).

Geloof is voor Paulus altijd een bedreigd geloof. Hoe moeten gelovigen daarmee omgaan?

Voorbereid zijn op vijandigheid en vervolging.

Net als de vromen in de Psalmen zijn zij de "lijdende rechtvaardigen" of beter gezegd de "lijdende gerechtvaardigden" (K.T. Kleinknecht), die pijn en schaamte moeten dragen net als hun Heer, die aan het kruis genageld werd (Rom. 5,3; 8,23-25, 35-37).

Wat bewaart de gelovigen?

de ervaring dat de kracht van Christus volmaakt wordt in zwakheid (2 Kor. 12:9) en de zekerheid dat geen macht in de wereld hen kan scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, hun Heer (Rom. 8:39).

Hoe wordt uit het geloof geleefd?

In liefde voor God en de mensheid. Gewerkt door de Heilige Geest.

Liefde tot God en liefde tot de naaste zijn voor de apostel gaven van de Geest (vgl. Gal. 5,22; 1 Kor. 13,4-13; Rom. 5,5), en zijn als zodanig kenmerken van geloof.

Wat telt niet en wat wel bij het geloof?

Besneden zijn of niet telt niet. Enige: geloof dat door de liefde werkt. Liefde voor God komt tot uitdrukking in lofprijzing, gebed en dankzegging (1 Kor. 14:13-18; Rom. 8:15; 14:5-6; 15:6) en in het overgeven van het hele lichamelijke leven aan ware "geestelijke aanbidding" (λογικὴ λατρεία) in overeenstemming met de Christus-Logos (Rom. 12:1). Liefde voor de naaste wordt effectief door de "vrucht van de Geest" (Gal. 5,22), die de naaste helpt (vgl. Gal. 6,2; Rom. 15,2).

Wat komt uit een vergelijking van de werken van de wet en vruchten van de geest naar voren?

Werken van de wet rechtvaardigen niet.
De vrucht van de Geest wordt voortgebracht door hen die God al met zichzelf verzoend heeft.

Volgens Galaten 5:23; 6:2 en 1 Korintiërs 7:19 houdt de vrucht van de Geest ook daden in die de wet (van Christus) vervullen.

Wat is de inhoud van beloning in het laatste oordeel? (1Kor.3:14, 4:5)

Geen daad van rechtvaardiging, maar Gods erkenning van trouwe dienst.

Wat is de reikwijdte van geloof dat door de liefde werkt?

Geloof vult het hele leven van hen die Christus als hun Heer belijden. Het is in wezen dankzegging aan die ene God die "onze schuld in de dood heeft overgeleverd en ... hem heeft opgewekt tot onze rechtvaardiging" (Rom. 4:25).

Wat is het geloof volgens Luther?

een goddelijk werk in ons dat ons verandert en maakt dat we opnieuw uit God geboren worden, Johannes 1[:12-13]. Het doodt de oude Adam en maakt ons tot totaal andere mensen, in hart en geest en verstand en krachten; en het brengt de Heilige Geest met zich mee. O, het is een levend, druk, actief, machtig ding, dit geloof. Het is onmogelijk dat het niet onophoudelijk goede werken doet. Het vraagt niet of er goede werken gedaan moeten worden, maar voordat de vraag gesteld wordt, heeft het ze al gedaan en doet ze voortdurend"

Het evangelie, rechtvaardiging en geloof

92 belangrijke vragen over Het evangelie, rechtvaardiging en geloof