Startpagina / Samenvattingen / Biologie / glucose-aanvoer-insuline

Homeostase - Regeling glucoseconcentratie

4 belangrijke vragen over Homeostase - Regeling glucoseconcentratie

Waarom wordt de glucoseconcentratie geregelt?

Glucose is de belangrijkste stof om in cellen energie te produceren in de vorm van ATP. Voor een normaal metabolisme is het noodzakelijk dat de lichaamscellen over een continue aanvoer van glucose kunnen beschikken. Daarom wordt de bloedsuikerspiegel (concentratie aan glucose in het bloedplasma) constant gehouden binnen zekere grenzen (van 0,6 tot 1,6 g/l bloed). Het lichaam streeft naar een gemiddelde waarde of drempelwaarde van ongeveer 1 g/l.

Na een maaltijd stijgt de glucoseconcentratie in het bloedplasma boven de drempelwaarde. Hoe komt dit?

De bètacellen in de pancreas worden gestimuleerd om insuline af te geven. Insuline versnelt de opname van glucose door de lichaamscellen. Vooral lever-, spier- en vetcellen zijn gevoelig voor insuline. Lever- en spiercellen worden door insuline gestimuleerd om glucose om te zetten in glycogeen. Vetcellen zetten glucose om in vet. De insulineproductie neemt af naarmate de bloedsuikerspiegel dichter bij de drempelwaarde komt (negatieve terugkoppeling).

Wat gebeurt er bij een te grote aanvoer van glucose?

Bij te grote aanvoer zal de lever een deel ervan omzetten in vet, dat opgeslagen wordt in het vetweefsel: je verdikt.

Wat gebeurt er wanneer de glycogeenvoorraad uitgeput is?

Ook als er via de voeding geen aanvoer van glucose plaatsvindt en de glycogeenvoorraad uitgeput is, kan de lever glucose aanmaken. Hiervoor gebruikt de lever andere moleculen: eerst wordt de vetvoorraad uit het vetweefsel aangesproken, later wordt ook spierweefsel afgebroken. Bij langdurig vasten eet je jezelf dus letterlijk op, in een poging om te overleven.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Biologie

Bekijk samenvatting