Twentysomething & Fortysomething

25 belangrijke vragen over Twentysomething & Fortysomething

Wat is volgens Arnett de emerging adulthood (opkomende volwassenheid)?

Dit is de periode van de late tienerjaren naar de twintigerjaren met een focus op de leeftijden van 18 tot 25. Deze periode wordt gekarakteriseerd door veranderingen en ontdekkingen van mogelijke levensrichtingen. Het bevat een relatieve onafhankelijkheid van sociale rollen en normatieve verwachtingen. Het is een periode die cultureel geconstrueerd is, dus niet universeel en onveranderlijk.
  • Het is anders dan adolescentie en jongvolwassenheid!

Op welke vlakken is de opkomende volwassenheid volgens Arnett anders dan andere levensfases?

  • Demografisch
  • Subjectief gevoel van volwassenheid
  • Identiteitsverkenningen

Waarom is de opkomende volwassenheid demografisch anders volgens Arnett? Welk begrip hoort hierbij?

Er is veel demografische variabiliteit en er is een brede reikwijdte. Er zijn namelijk geen demografische normen. Verschillen in:
  • Opleiding (en de aanwezigheid)
  • Werk
  • Woonsituatie
  • Privésituatie
(Van 18 tot 25 jaar) Roleless role, maar deze term past beter bij opkomende volwassenheid. In deze periode zijn er minder rolvereisten/ je neemt geen bepaalde rol aan in de maatschappij.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Welke overige bevindingen heeft Arnett over de opkomende volwassenheid?

  • Risicogedrag: prevalentie het hoogst in OV, dit hoort deels bij identiteitsverkenning om veel ervaringen op te doen voordat de rollen en verantwoordelijkheden van volwassenheid bereikt worden. Vb: onveilige seks, drugs, risicovol rijgedrag --> sensatie zoeken
  • Amerika vs Europa: In Europa zijn OV die thuis wonen blijer (door steun en comfort) en in Amerika juist andersom.

Waarom is opkomende volwassenheid geen adolescentie volgens Arnett?

Stanley Hall => adolescentie is van 14-24 jaar

Scholieren => 10 tot 18/19 jaar
Verklaring:
  1. Start = Daling van typische puberteit leeftijd. Tegenwoordig 12.5 en vroeger 13-15.
  2. Einde = stijging van de normatieve schoolaanwezigheid. Eerst eindigde educatie later en werk eerder (daarom 24 jaar). Tegenwoordig heb je vanaf 18 legale transities.
Adolescentie is dus eigenlijk hoe scholieren het zien. Er is ook een vergeten helft, jonge mensen die geen studie volgen na de middelbare.

Waarom is opkomende volwassenheid geen jongvolwassenheid volgens Arnett?

  • Jongvolwassen stelt dat de volwassenheid is bereikt, maar het is niet zo. Opkomend weerspiegelt dynamiek, veranderingen en vloeibare kwaliteit. --> heterogeniteit
  • Is meer voor dertigers want de transitie is aan het einde van je twintigste en is bereikt bij 30.
  • Heterogeniteit!!!!! = de vele veranderingen die er zijn in de opkomende volwassenheid

Wat wordt er door Arnett gesteld over opkomende volwassenheid en culturen?

  • Opkomende volwassenheid is verbonden aan cultuur (niet landen) en tijd. OV bestaat maar in 20% van de culturen waar de toegang in volwassenrollen en verantwoordelijkheden worden uitgesteld tot na de late tienerjaren. Dit is vaak in geïndustrialiseerde landen.
  • Je sociale klasse (educatie/werk) is ook belangrijk. Hoe hoger hoe meer onafhankelijke verkenning.
  • OV meer in stedelijke gebieden
  • OV komt wereldwijd vaker voor door globalisering en eind 21ste eeuw kan het een normatieve periode zijn. --> in opkomst!

Wat is de methode uit de single study van Weier &  Lee?

  • 518 uni's en 72.8% is vrouw. Gem leeftijd is 19 jaar. Online vragenlijst. 2011 en 2012.
  • Er werd bijvoorbeeld gevraagd ‘Als je 40 bent, wil je dan ____’ en dan antwoorden over werk, relaties, aantal kinderen, educatie, etc. Depressieve symptomen, anxiety (symptomen), optimisme, stress en sociale steun werden ook gemeten met vragenlijsten.
  • Voor doelprioriteiten waren er 8 doelen verdeeld in 3 groepen:
1.     Hoge groep: school afmaken, lange termijn partner en baan die je leuk vindt.
2.  Medium groep: overzees reizen, kinderen hebben, een eigen huis hebben en een hoogbetaalde baan hebben.
3. Lage groep: werkervaring overzee.

Wat is de conclusie van de single study van Weier & Lee?

Alle hypothese worden verworpen!! DUS:
  1. Studenten willen traditionele volwassenrollen
  2. gemiddelde overeenstemming tussen eigen doelprioriteiten en wat hun naasten voor hen beoordelen
  3. Hun toekomstige leven werd beschreven met positieve woorden en hun huidige leven met negatieve woorden
  4. Veel scoorden hoog op stress en depressieve en anxiety symptomen, en er werd laag gescoord op optimisme en sociale steun vergeleken jonge mensen van de vorige generatie en met oudere hedendaagse volwassenen.

Wat zijn de limitaties van de single study van Weier & Lee?

  • De focus op midden- en bovenklasse van Westerse studenten, aangezien zij privileges hebben en meer keuzes en mogelijkheden hebben dan anderen. Generalisatie van andere studenten is dus lastig.
  • De kwantitatieve data kon zorgen voor traditionele responses van de steekproef. Er kunnen beter semigestructureerde interviews gebruikt worden.
  • De resultaten zijn beschrijvend en focussen op Australische studenten dus kunnen niet gegeneraliseerd worden naar de gehele generatie van jonge mensen.

Op welke verschijnselen van de midlife wordt in de review van Lachman ingegaan?

Tijd voor reflectie want de tijd die over is is korter en emotionele doelen gaan meer opvallen. Er wordt ingegaan op:
  • Subjectieve leeftijd
  • Beelden en verwachtingen
  • Opvallende problemen
  • Midlifecrisis

Wat stelt Lachman over de midlife en 'beelden en verwachtingen'?

Midlife is juist geen crisis maar iets positiefs --> competentie, verantwoordelijkheid, kennis en macht. Er heest dus een paradox omdat veel mensen denken aan een midlife crisis. 4 Perspectieven:
  1. het ligt er tussenin en er zijn maar een paar mensen die in de uitersten leven (piek/crisis)
  2. gaat over individuele verschillen
  3. relatie tussen piek en crisis. Er kan eerst een crisis zijn om zo groei en ontwikkeling te krijgen
  4. Verschillende uitkomsten in verschillende levensdomeinen. (werk wel en familie niet)
DUS: midlife is een tijd van onrust en een tijd van meesterschap

Wat zijn volgens Lachman opvallende problemen in de midlife?

  • Social downgrading = wanneer volwassenen andermans problemen als serieuzer beoordelen dan hun eigen problemen. Dit is een effectieve secundaire controlestrategie. De meeste problemen van middelbare volwassenen zijn gerelateerd aan alles afkrijgen, hun geheugen, energielevel, baan en slaap.
  • Veranderingen in fysieke condities, sans-serifgezondheid, sans-serifmentaal functioneren en ouder worden. --> -
  • sans-serifMeer persoonlijke controle en (seksuele) vrijheid, gesetteld zijn en levenservaring --> +

Wat stelt Lachman over de midlifecrisis?

  • 26% boven de 40 heeft het (raar dat het een stereotype is). Het ontstaan door grote levensgebeurtenissen zoals ziekte of scheiding en persoonlijkheid speelt ook een rol. (neurotisisme)
  • Turning points = veranderingen in het levenspad of een ervaring of realisatie dat ervoor zorgt dat het verleden wordt herinterpreteerd, het lijkt op een midlife crisis. De meest voorkomende turning point is in het werkdomein.
  • Quarter-life crisis= de midden twintigjaren en vroege dertigjaren waarbij het vinden van tevredenheid in werk en betekenisvolle relaties lastig is.

Hoe verandert de cognitieve functionering in de midlife volgens Lachman?

  • Sommige functies blijven of verbeteren --> kennis gebaseerd op ervaring, verbaal geheugen, vocabulaire, inductief redeneren en ruimtelijke oriëntatie
  • Sommige aspecten verminderen --> verwerkingssnelheid en werkgeheugen (dit leidt niet tot functionele beperking en dit kan vaak gecompenseerd worden)

Hoe verandert de emotionele ontwikkeling in de midlife volgens Lachman?

  • De affect (= waarneembaar gedrag) van middelbare volwassenen lijkt meer op die van de jeugd dan van oudere volwassenen. De positieve affect van middelbare volwassenen en de jeugd is lager dan oudere volwassenen, en de negatieve affect is hoger. De burgerlijke staat en educatie spelen belangrijke rollen bij affect.
  • Depressie daalt met leeftijd. Voor mannen was werk en financiën meer geassocieerd met depressie, en voor vrouwen gezondheid en familierelaties en werk en financiën.

Hoe verandert de rol van werk in de midlife volgens Lachman?

  • De rol van werk is centraal tijdens midlife, aangezien ze hun piek in salaris kunnen ervaren, maar ook in uitgaven door kinderen, huis, etc. De aard van werk kan iemands cognitieve capaciteit en intellectuele flexibiliteit beïnvloeden.
  • De impact van baaninstabiliteit hangt af van leeftijd en of het is in de context van een goede banenmarkt en economie. Pensioen kan gezien worden als het hebben van meer tijd om interesses te verkennen en tijd door te brengen met familie en vrienden.

Hoe verandert de fysieke gezondheid in de midlife volgens Lachman?

  • Op middelbare leeftijd is de gezondheid over het algemeen goed en de meeste fysieke veranderingen veroorzaken geen handicap of vereisen een verandering van lifestyle. Midlife is gekarakteriseerd door meer gezondheidsproblemen, voornamelijk voor diegenen met een lage SES.
  • Individuele verschillen in de mate van veroudering zijn groot en worden beïnvloed door de erfelijkheid, gezondheidsgewoonten en lifestyle.
  • De mediaan leeftijd van de menopauze van vrouwen is van 50 tot 52 jaar en kan opvliegers en zweten bevatten die geassocieerd zijn met depressie.

Wat zijn de implicaties van de algemene review van Lachman?

Midlife is nog steeds niet volledig uitgepluisd.
Implicaties:
  • Longitudinaal onderzoek om een beter beeld te krijgen.
  • Naar verschillende domeinen kijken.
  • De multidisciplinaeire aard erkennen en focussen op de interactie tussen biomedische, psychologische en sociale factoren.
  • Kijken hoe verliezen tijdens midlife uitgesteld of gecompenseerd kunnen worden.

Waarom is tijdsperspectief een hoofdkarakteristiek van midlife? (artikel Freund & Ritter)

  • Middelvolwassenheid is gekarakteriseerd door een switch van het zien van iemands leven als ‘tijd sinds de geboorte’ naar ‘tijd nog te leven’.
  • Met de leeftijd vermindert het toekomstige tijd-perspectief. Als de toekomst als open wordt beschouwd, stelt men doelen die georiënteerd zijn naar het verkrijgen van nieuwe informatie en het accumuleren van meer bronnen. Maar als de toekomst als beperkt wordt beschouwd, stelt men doelen die hen helpen emoties te reguleren.
  • De midlife crisis kan een poging zijn om iemands emoties te reguleren die voortvloeien uit het besef dat iemands dood in de nabije toekomst ligt.

Wat zijn de argumenten van de voorstanders van de strikte definitie van midlife crisis?

  • Ontwikkeling is een levenslang proces en je kan dus karakteristieken vormen die horen bij en crisis
  • doelen worden geëvalueerd en vaak ontevreden. Doelen overschat. (ook bij gem)
  • nieuwe doelen stellen en dit is stressvol en lastig (minder externe steun) (ook bij gem)
  • Meer introspectie en zelf-evaluatie. Verwachtingen en prestaties komen niet overeen ---> onderscheidt andere fasen/ crisissen

Wat zijn de argumenten van de tegenstanders van de strikte definitie van midlife crisis?

Gaat dus eigenlijk over de limitaties van de strikte definitie.
  • doelen staan niet vast en je kan dus niet vergelijken
  • beoordeling is moeilijk omdat doelen abstract zijn, vaak juist positief ipv negatief
  • er zijn juist duidelijke verwachtingen en daarom kan je juist je doelstellingen behalen
  • doelen verschillen over de tijd
  • geen longitudinaal onderzoek gedaan
  • te weinig bewijs

Wat zijn de argumenten van de voorstanders van de gemiddelde definitie van midlife crisis?

  • Het is een fase in het leven die geassocieerd is met het evalueren van iemands prestaties. De transitie van oude naar nieuwe doelen kan moeilijk zijn.
  • Neuroticisme is gerelateerd aan een hogere kans op moeilijkheden tijdens middelvolwassenheid

Wat zijn de argumenten van de tegenstanders van de gemiddelde definitie van midlife crisis?

  • De hypothese dat middelbare volwassenen meer psychologische problemen hebben dan andere leeftijdsgroepen wordt verworpen. (dus geen onderscheid tussen fasen) De midlife crisis wordt overdreven, want over het algemeen is er geen empirisch bewijs voor een midlife crisis. De midlife wordt namelijk vaak juist als de leukste levensfase gezien.
  • Occam’s razor stelt dat wanneer alles gelijk is, het makkelijkste theoretische model met de minste assumpties het best is. Er is dus geen crisis.
  • Het achterlaten van oude doelen en het stellen van nieuwe doelen kan ook positief ervaren worden als een vorm van vrijheid.

Wat is de conclusie over de definities van de midlife crisis in de review van Freund en Ritter?

De milde definitie is de beste definitie van een midlife crisis, door 2 redenen:
  1. Theoretisch: het komt overeen met de huidige ideeën van levensduurontwikkeling die het belang van de wisselwerking tussen sociale verwachtingen en persoonlijke doelen voor ontwikkelingsregulatie benadrukken.
  2. Empirisch: het heeft de potentie om nieuwe onderzoeksrichtingen te stimuleren die zich richten op de interactie tussen sociale verwachtingen en persoonlijke doelen en het belang van ontwikkelingsregulatie illustreren.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo