Startpagina / Samenvattingen / Borst, buik en bekken / ureters-contraststof-ureter

Posterior buikwand: spieren, nieren en bijnieren - Nieren, ureters en bijnieren - Ureters

4 belangrijke vragen over Posterior buikwand: spieren, nieren en bijnieren - Nieren, ureters en bijnieren - Ureters

Hoe gebeurt de arteriële bloedvoorziening van de ureter?

De ureter krijgt takjes van de a. renalis, aorta abdominalis, a. ‘gonadalis’, a. iliaca communis en interna en van de a.vesicalis. Deze arteriën vormen één lange anastomose in de wand van de ureter.

Hoe gebeurt de projectie van de ureter op het skelet?

De pyelo-ureterale junctie projecteert ter hoogte van L1 of L2, ongeveer 5 cm van de middellijn. Het abdominale gedeelte van de ureter loopt voor de punt van de processus transversus van L3 naar het sacro-iliacale gewricht. In het bekken loopt de ureter in een naar buiten convexe boog in de richting van de spina ischiadica en vandaar naar het trigonum van de blaas achter de bovenrand van de symphysis pubica.

Hoe gebeurt de veneuze drainage van de ureter?

De veneuze retour van de ureters gaat naar de v. testicularis of v. ovarica.

Hoe kunnen de nieren, ureters en blaas worden gevisualiseerd in de levende?

Bij de radiologische studie van nieren, ureters en blaas wordt een iodium bevattende wateroplosbare contraststof intraveneus toegediend. Bij goed functionerende nieren verschijnt deze contraststof binnen een paar minuten in de urine en kunnen een serie opnamen worden gemaakt (urografie) waarbij de nieren en urinewegen met contraststof zijn gevuld.

Op deze manier kunnen een aantal congenitale aandoeningen van de nieren en de ureters zichtbaar worden gemaakt. Ontdubbeling van één of beide ureters is vrij frequent. Zeldzamer is het voorkomen van een surnumeraire nier. De verklaring van deze congenitale afwijkingen ligt in de embryologie.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Borst, buik en bekken

Bekijk samenvatting