Startpagina / Samenvattingen / Class notes - Brein & cognitie 1 / epilepsie-seizures-epilepsy

Klinische neuropsychologen - Epilepsy

Q: 'Primary generalized seizures' uit classification of seizures bestaat uit:

primary generalized seizures: - absentie (zooming out- komt vaak voor bij kleine kinderen, zonder dat ze spasmes hebben) - myoclonic seizures (kort en plotselinge increase in spierspanning, geen verlies van bewustzijn) - tonic-clonis seizures (compleet verlies van bewustzijn) - tonic seizures (tonic fase: spieren samentrekking) - clonic seizures (clonic fase: bilaterale spasmes) - atonic seizures (geen spieren die samentrekken maar juist verlies van spierspanning; ineens op de grond vallen)

54 belangrijke vragen over Klinische neuropsychologen - Epilepsy

Epilepsie omvat verschillende complexe symptomen die kunnen worden veroorzaakt door verschillende disfuncties in het brein. Het veroorzaakt niet alleen stereotypisch gedrag (de bekende seizure) maar het kan ook:

Cognitieve en fysiologische problemen veroorzaken. De fysiologische problemen kunnen ook worden veroorzaakt door de behandeling met anti-epileptics en brein operaties.

Epilepsie is de meest voorkomende brein stoornis, want:

1 op de 10 mensen zonder chronische epilepsie ervaart een aanval een keer in zijn leven

Recent is de definitie van epilepsie aangepakt door de International League Against Epilepsy (ILAE). De verandering in definitie zat hem in:

Niet alleen de doorgaande aanvallen maar ook de neurobiologische, cognitieve en sociale consequenties van de stoornis. Dat benadrukt sterk het belang van epileptogenic abnormalities.

Seizure classification onderscheidt verschillende types van seizures, gebaseerd op specifieke symptomen. Die symptomen zijn:

1: het level van verminderde bewustzijn
2: onvrijwillige bewegingen
3: perceptuele en atonome veranderingen
4: mogelijke veranderingen in gedrag

Je hebt Seizure classification & Epilepsy syndrome classification. Dit zijn twee verschillende strategieën die helpen met diagnosticeren en behandelen van epilepsie. Verschillen zijn:

Seizure classification gaat over de verschillende typen aanvallen, gebaseerd op de specifieke symptomen.

Epilepsy syndrome classification omvat ook de karakteristieken zoals etiologie, het verloop en de localisatie van de aanvallen.

In 1979 onderscheidde de eerste classificatie voor epileptische aanvallen tussen:

- Partiale aanvallen (ofwel focal aanvallen):
die ontwikkelen in een specifiek deel van het brein

- gegenaraliseerde aanvallen:
die ontwikkelen door elektrische ontladingen in het hele brein .

De oorzaak van gegeneraliseerde aanvallen lijkt te komen door

Genetisch bepaalde lagere seizure treshold in het brein

De oorzaak van focale aanvallen kan verschillende oorzaken hebben, zoals:

Erfelijkheid, aangeboren, neurodegeneratieve stoornissen, verkregen of traumatische brein verwondingen

Classification of seizures (1981) bestaat uit 3 soorten seizures:

1: focal seizures
2: primary generalized seizures
3: unclassifiable seizures

'Primary generalized seizures' uit classification of seizures bestaat uit:

primary generalized seizures:

- absentie (zooming out- komt vaak voor bij kleine kinderen, zonder dat ze spasmes hebben)

- myoclonic seizures (kort en plotselinge increase in spierspanning, geen verlies van bewustzijn)

- tonic-clonis seizures (compleet verlies van bewustzijn)

- tonic seizures (tonic fase: spieren samentrekking)

- clonic seizures (clonic fase: bilaterale spasmes)

- atonic seizures (geen spieren die samentrekken maar juist verlies van spierspanning; ineens op de grond vallen)

Classification of epilepsy syndromes (1989) bestaat uit:

1: locatie gerelateerde epilepsie syndromen

2: Gegeneraliseerde epilepsie syndromen

3: Epilepsie syndromen met en zonder focal en gegeneraliseerde karakteristieken (geen verdere inhoud)

4: speciale syndromen (geen verdere inhoud)

'Gegeneraliseerde epilepsie syndromen' uit Classification of epilepsy syndromes bestaat uit:

- Idiopathic (CAE, JAE, JME) = onbekende/onbepaalbare oorzaak

- symptomatic = bekende oorzaak

- cryptogenic = vermoeden van een neurologische oorzaak

zelfde als locatie gerelateerde epilepsie syndromen alleen dan andere idiopathic

De precieze oorzaak van epileptische aanvallen is onbekend. Dit is er WEL bekend:

Epileptische discharges komen voor wanneer het normale functioneren van de cerebrale neuronen en hun transmitters wordt verminderd.

Er wordt vermoed dat overmatig en synchrone discharges leiden tot aanvallen.

Anti-epileptic drugs hebben als doel om

Het excitatoire effect (glutamaat) te inhiberen, of om het het inhibitoire effect (GABA en andere neurotransmitters) te versterken.

Behandelingen voor epilepsie zijn meer dan alleen seizure control, want:

Een patiënt zijn leefstijl moet misschien worden aangepast en veel patiënten hebben ondersteuning nodig voor sociale participatie. Er zijn ook bepaalde richtlijnen bij het zwemmen, autorijden en fietsen etc.

Anti-epileptic drugs controleren de symptomen (de aanvallen) maar niet de oorzaak van epilepsie. Hoe deze medicijnen vaak worden gebruikt:

Er zijn veel verschillende anti-epileptics met verschillende efficiënties en bijwerkingen voor verschillende aanvallen en epileptische syndromen.

het doel = patiënten behandelen met minimale dosis om de bijwerkingen te minimaliseren.
Daarom:

monotherapy heeft de voorkeur, waarbij 65% kans is om seizure-free te worden.
polytherapy vergroot deze kans naar 70-80%.

als aanvallen dan stoppen kan er worden besloten of en hoe er voorzichtig kan worden gestopt met de medicatie.

Neurosurgical treatment kan de 20-30% van epilepsie patiënten helpen die drug resistant zijn.

Wat opereren ze hier en wat zijn resultaten?

temporale lobe resectie: 4-6 cm van de (mesio)temporale structuren worden verwijderd.

70% van de drugresistant patiënten zijn na zo'n operatie seizure-free. 30% heeft minder seizures.

Onder neuro operaties voor epilepsie letten neuropsychologen goed op om ........

Zoveel mogelijk neuropsychologische functie te behouden als mogelijk, zodat er geen brein disfuncties voor komen (zoals bij de beroemde patiënt H.M.)

Bij neurosurgical behandeling voor epilepsie worden de volgende stappen ondernomen door neuropscyhologen:

1: pre opretatief neuropsychologisch assesment

2: Wada-rest: uitvinden waar taal en geheugen worden gerepresenteerd in het brein zodat deze plekken bij de operatie vermeden worden.

Barbiturate injecties veroorzaken anesthesie (verlamming) van de ipsilaterale hemisferen.

3: cognitieve taken onder de operatie (wanneer de patiënt wakker is) om taal en geheugenverlies te voorkomen.

Vagus nerve stimulation (VNS) =

Een operatief geplaatse elektrode zorgt voor EEG desynchronisatie. Dat werkt tegen abnormale synchronisatie wat de seizures veroorzaakt.

De cognitieve en gedragseffecten van epilepsie zijn deels passend bij:

Het type seizure of type epilepsie syndroom.

Drie klinische factoren gerelateerd aan de neiging om als gevolg van epilepsie, cognitieve, psychiatrische en psychologische problemen te ontwikkelen:

1: stabiele klinische factoren:
blijven hetzelfde binnen patiënten (zoals: structurele brein abnormaliteiten, de leeftijd van het begin en de typen aanvallen)

2: dynamische klinische factoren:
variëren per patiënt (zoals: frequentie en duur van aanvallen)

3: behandeling:
anti-epileptics, operaties, etc.
Deze factoren interacteren, wat het moeilijk maakt om neurologische impact te differentiëren van elkaar. Verder is het ook zo dat als epilepsie een chronische stoornis is, de ontwikkelingsfases van het brein en de invloed van de omgeving, de risico beoordeling compliceren.

De meest voorkomende Idiopathic generalized epilepsy (IGE) syndromen zijn

Childhood absence epilepsy (CAE): vaak als kind
Juvenile absence epilepsy (JAE): vaak als kind
Juvenile myoclonic epilepsy (JME): als eerst in adolescentie

Juvenile myoclonic epilepsy (JME):

Is een idiopathic generalised epilepsy (IGE) syndroom.
Komt als eerste voor in de adolescentie.

hierbij leidt je aan:

gegeneraliseerde tonic-clonic seizures
myclonic spasmes
beperkingen in executieve functioneren (zoals mentale snelheid, flexibiliteit, etc.)

Benign epilepsy with centrotemporal spikes (BECTS) =

Een idiopathic partial epilepsy syndroom (IPA)

start in kindertijd en vooral en compleet NA adolescentie
onder de actieve seizure periode, komen leer- en gedragsproblemen bij 0-65% van de patiënten voor. Dat verminderd als de aanvallen in remissie zijn.

Patiënten met BECTS moeten seizure-free worden om:

In hun volwassenheid niet te leiden aan lange termijn beperkingen

Bij Symptomatic epilepsie hangen de cognitieve problemen heel erg af van

De locatie van de seizures.

temporal lobe epilepsy (TLE)

Seizures worden vooral gegenereerd in de temporale kwab.

TLE komt voor bij 70% van de patiënten die te maken hebben met chronische symptomatic epilepsies

het wordt gekarakteriseerd door geheugenverlies. Dit geheugenverlies is dan minder materiaalspecifiek in het geval van een vroege aanvang van de ziekte, en komt dan vaak door hippocampal sclerosis.

het hangt af van de exacte locatie van de TLE zijn er 4 verschillende soorten geheugenverlies die kunnen optreden.

Bij symptomatic epilepsy zitten de seizures vooral in

Seizures worden vooral gegenereerd in(temporal lobe epilepsy (TLE)) en met name in de mesiale structuren zoals de hippocampi.

4 verschillende soorten geheugenverlies die kunnen optreden door TLE (temporal lobe epilepsy)

Aanvallen in de mesial temporal lobe zorgen voor beperkingen in verbaal episodisch geheugen

abnormaliteiten in de neocortex verminderen het verbale semantische functioneren

3 cognitieve phenotypen in TLE (temporal lobe epilepsy)

Minimale cognitieve stoornissen
specifiek geheugenverlies
gegeneraliseerde cognitieve stoornissen en heel ernstig geheugenverlies

deze phenotypen gaan samen met het breinvolume en dat is niet alleen de corticale temporale regio maar ook de subcorticale regio's.

Seizure activiteit in de parietale en occipitale kwab veroorzaakt:

Geen specifieke effecten, maar het kan wel acute neuropsychologische effecten veroorzaken zoals hallucinaties.

Dit terwijl andere neurologische problemen zoals alexia (niet meer kunnen lezen) en agnosia (objecten en mensen niet herkennen) minder vaak gezien worden.

De minder consistent structurele afwijkingen in Frontal lobe epilepsy (FLE) resulteren in

verschillende neuropsychologische afwijkingen vooral in verzwakking van executieve prestaties.

De belangrijkste cognitieve problemen als gevolg van epilepsie, zijn gelinkt aan:

Op vroege leeftijd aanvang van de ziekte
de frequentie van de aanvallen
de ervaring van een of meer epileptische staten (tonic-clonic)
lange termijn behandeling met anti-epileptic drugs

Wanneer kunnen patiënten vooral leiden aan cognitieve limitaties als gevolg van epilepsie (en dan met name van verslechtering in geheugen- en psychomotorische snelheid)?

Als ze niet binnen een jaar vanaf de aanvang behandeld worden.

andere neuropsychologische factoren die verstrengelen met cognitieve problemen zijn een uitdaging in behandeling.

Welke leeftijdsgroep laat soms als symptomen van cognitieve en gedragsproblemen zijn vóór de aanvang van epilepsie?

Kinderen

Anti-epileptic drugs hebben bijwerkingen. Die variëren van mild tot matig. Deze bijwerkingen zijn moeilijker / makkelijker te controleren dan cognitieve problemen.

Makkelijker

Bij het voorschrijven van anti-epileptics worden de volgende onderdelen goed meegenomen (wat soms wel zorgt voor frequente verandering van behandelingen):

- type aanvallen
- klinische ervaring van de neuroloog
- subjectieve mening van de patiënt en zijn individuele omstandigheden

Monotherapie & polytherapie betekenis

monotherapie = Behandeling met één enkel geneesmiddel

polytherapie = behandeling met combinatie van geneesmiddelen

Bijwerkingen van phenobarbital & phenytion:

Geheugenverlies, mentale slowness

Bijwerkingen van Carbamazepine, valproate & lamotrigine:

Psychomotorische langzaamheid

Bijwerkingen van levetiracetam & lacosamide:

Mildere bijwerkingen, deze medicijnen zijn nieuw maar onderzoek is nog gelimiteerd.

Randomized clinical trials (RCT) hebben de voorkeur voor:

patiënten die montherapie hebben en recent de diagnose voor epilepsie hebben gekregen.

Als meerdere anti-epileptic medicijnen tegelijk worden genomen dan

Kan de interactie daartussen leiden tot meer ernstige cognitieve bijwerkingen.

In het begin van de 20e eeuw bestond het concept: 'epileptic personality'. Waar kwam het vandaan en wat houdt het in?

Het werd sterk beïnvloed door de psychoanalytische theorie.

patiënten met epilepsie werden gezien als impulsief, egocentrisch, obsessief en religieus.

nu wordt dit niet meer geloofd. Onderzoek focust nu op psychiatrische stoornissen, omdat de incidentie significant hoger is bij patiënten met epilepsie in vergelijking tot anderen.

De meest voorkomende stoornissen bij epileptische patiënten:

Stemmings stoornissen
angst stoornissen
persoonlijkheids stoornissen
psychose stoornissen

deze stoornissen verhogen de kans op suïcide tot op zekere hoogte (4x)

Angst symptomen bij patiënten met epilepsie hangen sterk af van:

- De sterkte en onvoorspelbaarheid van aanvallen, evenals
- de ervaring van het verliezen van controle en
- de coping style van de patiënt.

Welke epilepsie patiënt heeft het meest last van depressie?

Patiënten met focal epilepsie. En dan hebben ze met name inter-ictal depressies (prikkelbaar, angst, moeheid, anergie, pijn, anhedonie, stemmingslabiliteit, huilbuien)

Persoonlijkheidsstoornissen of veranderingen komen bij ongeveer 31% voor in epilepsie patiënten met:

Zowel focal en generalized seizures.

Psychoses worden sterk geassocieerd met seizures. Vooral met:

Status epilepticus.

epileptische patiënten met psychosen laten minder negatieve symptomen zien.

Patiënten met en zonder seizures kunnen psychosociale problemen ondervinden. Waar patiënten met epilepsie vooral last van hebben, wat zulke problemen kan veroorzaken:

- laag zelfvertrouwen
- negatieve attitudes van anderen
- slechte sociale support
- verslechtering in verwachtingen over het level van eigen prestaties bij persoonlijke doelen

dit heeft vaak te maken met beroeps- en interpersoonlijk gedrag (vinden van een baan/vormen en behouden van relaties).

de onzekerheid door de dreiging dat er op elk moment een aanval kan plaatsvinden waarbij er plotseling verlies van controle is, is de centrale oorzaak van deze problemen.

Psychosociale problemen bij epilepsie patiënten komen in alle culturen voor maar:

Ze worden uitgedrukt in cultuur verschillende manieren en ze komen in elke cultuur met verschillende soorten stigma.

Wat maakt epilepsie zo'n complexe stoornis?

- de diversiteit van aanvallen en syndromen
- gecombineerd met behandelingsfactoren, de chronische oorzaak en leeftijdsafhankelijkheid.

Concluderend: klinische neuropsychologen zijn essentieel voor het multidisceplinaire team voor epilepsie patiënten en dragen bij aan:

- diagnose
- behandeling
van de cognitieve- en gedragsconsequenties van seizures in everyday life.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Brein & cognitie 1

Bekijk samenvatting

Een unieke studie- en oefentool
Nooit meer iets twee keer studeren
Haal de cijfers waar je op hoopt
100% zeker alles onthouden

Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.

Studiemateriaal generieke omslagafbeelding