Startpagina / Samenvattingen / De diagnostische cyclus / school-hulpvragen-diagnosticus

Het uitwerken van het diagnostisch scenario - Werkwijze

8 belangrijke vragen over Het uitwerken van het diagnostisch scenario - Werkwijze

Uit welke twee hoofdstappen bestaat de constructie van het diagnostisch scenario?

de hulpvragen worden uitgefilterd tot diagnostische hulpvragen, geanalyseerd op vraagstelling en bijbehorend onderzoekstype
onderzoekstypen worden geordend in een scenario

Hoe gaat de diagnosticus te werk bij het uitfilteren van hulpvragen tot diagnostische (deel)hulpvragen)?

De diagnosticus richt zich erop de vraagstellingen te achterhalen die met de hulpvragen gemoeid zijn. Alleen een hulpvraag die aanleiding geeft tot diagnostisch onderzoek zal opgevat worden als een diagnostische hulpvraag en omgezet worden in een of meer vraagstellingen.

Bij het analyseren van de diagnostische hulpvragen richt de diagnosticus zich erop ze zo goed mogelijk te laten aansluiten bij de belevingen van de cliënt. De enige formele ingreep is de vorm van formulering: begin altijd met: 'Ik zou graag hebben dat ...'.

Verkort DHv1:
“Ik zou graag hebben dat u uitzoekt of mijn kind in staat is de basisschool te volgen”.

Is mijn kind in staat de basisschool te volgen?

Identificeer DHv1: “Is mijn kind in staat de basisschool te volgen”?

DHv1: “Is mijn kind in staat de basisschool te volgen”?

Wat zijn de eisen van de school?
Sluiten de mogelijkheden van het kind aan bij de eisen van de school?

Als dit het geval is dan is het kind geschikt voor de basisschool.
We kunnen dan zeggen: de school is geïndiceerd. Het gaat dus om een indicerende vraagstelling die de diagnosticus beantwoord met indicerend onderzoek.
We identificeren DHv1 als IDC.

Identificeer DHv2a: “Waarom heeft mijn kind geen vriendje”?

DHv2a: “Waarom heeft mijn kind geen vriendje”?

Waardoor komt het dat het kind geen vriendjes heeft?

Als dit duidelijk is, dan kan de diagnosticus het probleem verklaren.
De vraagstelling is verklarend en het antwoord is een verklaring.
We identificeren DHv2a als VKR.

Identificeer DHv2b: “Kan de school daar iets aan doen”?

DHv2b: “Kan de school daar iets aan doen”?

Kan een aanpak via de school inderdaad wat aan het probleem doen?
Is de school in deze zin geschikt voor het kind?

De vraagstelling is daarom indicerend en het antwoord een indicatie. We identificeren DHv2b als IDC.

Identificeer DHv2c: “Heeft mijn kind geen vriendje”?

DHv2c: “Heeft mijn kind geen vriendje”?

Hoe is de frequentie en kwaliteit van de contacten van het kind met leeftijdsgenootjes?

Als de frequentie en kwaliteit lager liggen dan wat op grond van leeftijd en ontwikkelingsniveau verwacht mag worden, dan is er sprake van een probleem en daarmee is het probleem onderkend.
De vraagstelling is onderkennend en wordt beantwoord met een onderkennend onderzoek.
We identificeren DHv2c als ODK.

Waartoe is een diagnosticus verplicht wanneer het scenario is opgesteld?

Om de client te informeren en duidelijk te maken waarom deze stappen nodig zijn om tot een antwoord te komen op de vraagstellingen.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

De diagnostische cyclus | 9789033452987 | E E J De Bruyn

Bekijk samenvatting

Een unieke studie- en oefentool
Nooit meer iets twee keer studeren
Haal de cijfers waar je op hoopt
100% zeker alles onthouden

Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.

Onderwerpen die gerelateerd zijn aan Het uitwerken van het diagnostisch scenario - Werkwijze