Startpagina / Samenvattingen / Endocriene stelsel / schildklier-t4-hyperthyreoidie

Pathologie endocriene stelsel - Aandoeningen van de schildklier

Q: Hoe wordt de diagnose gesteld en wat is de behandeling van hyperthyreoïdie?

Diagnose wordt gesteld aan de hand van bloedonderzoek: • Bij hyperthyreoïdie is de hoeveelheid schildklierhormoon (vrije T4) verhoogd. De vrije T4 is normaal tussen 9,0-24,0 pmol/l • Daarbij is de hoeveelheid schildklierstimulerend (TSH) meestal verlaagd. De TSH is normaal tussen 0,4-4,0 mU/l Behandeling: Medicijnen, thiamazol, strumazol. Radioactief jodium, de slok operatie

Q: Hoe wordt de diagnose gesteld en wat is de behandeling van hypothyreoïdie?

De diagnose wordt gesteld aan de hand van bloedonderzoek; •Bij hyporthyreoïdie is de hoeveelheid schildklierhormoon (vrije T4) verlaagd. De vrije T4 is normaal tussen 9,0-24,0 pmol/l •Daarbij is de hoeveelheid schildklierstimulerend (TSH) meestal verhoogd. De TSH is normaal tussen 0,4-4,0 mU/l De behandeling bestaat uit: Standaardbehandeling is levothyroxine (T4 hormoon) Indien veel restverschijnselen blijven aanvulling met liothyronine (T3-hormoon) Iedere 6-12 maanden bloedonderzoek

5 belangrijke vragen over Pathologie endocriene stelsel - Aandoeningen van de schildklier

Welke aandoeningen van de schildklier zijn er (4)?

Congenitale hypothyreoïdie; een aangeboren afwijking van de schildklier waardoor er een tekort aan thyroxine ontstaat.
Struma (krop); door een tekort aan jodium kan de schildklier groter worden. Dit kan goed- of kwaadaardig zijn. Het kan problemen geven zoals het drukken op de trachea of het opzij drukken en beschadigen van de bloedvaten en/of zenuwen. Het kan zowel hyper- als hypothyreoïdie veroorzaken.
Hyperthyreoïdie; de schildklier maakt teveel thyroxine aan en werkt te snel.
Hypothyreoïdie; de schildklier maakt te weinig thyroxine aan en werkt te langzaam.

Wat zijn de kenmerken en klachten bij hyperthyreoïdie?

Kan ontstaan door de ziekte van Graves (autoimmuunziekte) enkan de volgende klachten geven:

•hartkloppingen
•beven
•zweten
•een gejaagd of geïrriteerd gevoel
•vermoeidheid
•diarree
•afvallen, terwijl u toch goed eet
•uw huid kan warm en vochtig aanvoelen
•uitpuilende ogen (soms): de ogen lijken groter dan normaal, kunnen pijnlijk zijn en kunnen minder scherp zien
•een opgezette schildklier •menstruatieverandering

Hoe wordt de diagnose gesteld en wat is de behandeling van hyperthyreoïdie?

Diagnose wordt gesteld aan de hand van bloedonderzoek:

• Bij hyperthyreoïdie is de hoeveelheid schildklierhormoon (vrije T4) verhoogd.
De vrije T4 is normaal tussen 9,0-24,0 pmol/l
• Daarbij is de hoeveelheid schildklierstimulerend (TSH) meestal verlaagd.
De TSH is normaal tussen 0,4-4,0 mU/l

Behandeling:

Medicijnen, thiamazol, strumazol.
Radioactief jodium, de slok
operatie

Wat zijn de kenmerken en klachten bij hypothyreoïdie?

•Schildklier werkt te langzaam
•Maakt minder hormonen aan
•Verschillende vormen, Hashimoto
•Kan na een behandeling met radioactief jodium of operatie schildklier i.v.m. hyperthyreoïdie
•Meer vrouwen

Hoe wordt de diagnose gesteld en wat is de behandeling van hypothyreoïdie?

De diagnose wordt gesteld aan de hand van bloedonderzoek;

•Bij hyporthyreoïdie is de hoeveelheid schildklierhormoon (vrije T4) verlaagd.
De vrije T4 is normaal tussen 9,0-24,0 pmol/l
•Daarbij is de hoeveelheid schildklierstimulerend (TSH) meestal verhoogd.
De TSH is normaal tussen 0,4-4,0 mU/l

De behandeling bestaat uit: