Samenvatting: Ethiek In De Kliniek : Hedendaagse Benaderingen In De Gezondheidsethiek | 9789053525562 | Guy Widdershoven

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Ethiek in de kliniek : hedendaagse benaderingen in de gezondheidsethiek | 9789053525562 | Guy Widdershoven.

• 6 De zorgethische benadering

• In welke zin plaatst de zorgethiek zich in de Aristotelische traditie?

  De ethiek dient uit te gaan van datgene wat practici als relevant ervaren en een vocabulaire op te bouwen dat aan deze ervaringen recht doet. Practici in de zorg beschouwen het begrip zorgzaamheid als centrale waarde en belangrijk aspect van hun werk.

• 6.1 Regelethiek en zorgethiek

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 6.1
  Laat hier meer flashcards zien

• In welke zin is de principe benadering in de ethiek een regelethiek?

  Deze benadering in de ethiek beoogt op basis van algemeen aanvaarde uitgangspunten (weldoen, niet schaden, respect voor autonomie en rechtvaardigheid) te komen tot een onafhankelijk oordeel over wat er in een concrete situatie ethisch gezien gedaan zou moeten worden. Hoewel dit oordeel altijd toegespitst moet zijn op de situatie, wordt veel belang gehecht aan algemene regels. Principes worden geformuleerd als algemene richtlijnen (handel in het belang van de patiënt, vermijdt schade, respecteer autonomie, wees rechtvaardig) die worden gecodificeerd in wetgeving.

• Welke nadruk legt de zorgethiek in relatie tot het rechtendiscours?

  In de zorgethiek wordt (...) benadrukt dat de leefwereld gedragen wordt door een wederkerigheid die primair gestalte krijgt in het antwoord geven op hulpbehoevendheid. De notie van rechtvaardigheid wordt door vele zorgethici (...) juist ter discussie gesteld, omdat ze verwijst naar een (Kantiaans) algemeen gezichtspunt. Ook de wijze waarop dit in de discoursethiek wordt vormgegeven, namelijk als dialoog tussen alle betrokkenen, wordt daarbij bekritiseerd. (...) Er wordt gepleit voor een conceptualisering van rechtvaardigheid die niet uitgaat van individualiteit en afstandelijkheid, maar van concrete betrokkenheid in een gedeelde sociale wereld.

• 6.2 Zorgrationaliteit

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 6.2
  Laat hier meer flashcards zien

• Hoe verschilt het mensbeeld in de zorgethiek van dat in de regelethiek?

  De regelethiek gaat uit van atomistische individuen, de zorgethiek van een rationeel zelf, ingebed in concrete verhoudingen met anderen. Morele vragen hebben niet betrekking op datgene wat men de ander verplicht is, maar hoe men verantwoord zorg kan verlenen. Het gaat om de ontwikkeling van een zorgrationaliteit, waarin denken en voelen verenigd zijn in praktische kennis omtrent de zorg die in de concrete situatie adequaat is.

• In welke zin is de zorgethische benadering een deugdenethiek?

  deze benadering impliceert een herwaardering van bepaalde deugden, zoals inlevingsvermogen, intuïtie, compassie, liefde en commitment. Dit zijn deugden die de zorgverlener kennis bezorgen omtrent wat er gedaan moet worden (Sevenhuijsen: epistemische deugden). De zorgverlener die over deze deugden beschikt weet wat de behoeften zijn van degenen die aan zijn zorg zijn toevertrouwd.

• 6.3 Zorg als praktijk

  Dit is een preview. Er zijn 2 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 6.3
  Laat hier meer flashcards zien

• Is de benadering van Benner, waarbij de zorgverlener op basis van een specifieke deskundigheid inzicht heeft in de individuele zorgbehoeften van de patiënt, niet erg eenzijdig?

  Ja, daarom moet het inzicht van de verpleegkundige kan niet als gegeven beschouwd worden, maar in het praktisch handelen opgebouwd worden. Zorgverlening is een proces van zoeken naar wegen om de situatie leefbaar te maken en te houden in het besef dat die altijd voorlopig zijn en dat het definitieve antwoord niet bestaat. Dat proces is niet slechts een kwestie van individuele deskundigheid.

• Hoe omschrijft Tronto zorg?

  Als een activiteit van de soort die alles insluit wat we doen om onze 'wereld' in stand te houden, te continueren en te repareren, zodat we er zo goed mogelijk in kunnen leven. Zorg is in deze definitie een praktische activiteit, een praktijk van voortdurend onderhoud. Kenmerkend is een interne betrokkenheid: in zorgprocessen bouwen we verder aan het leven dat we leiden, vertrouwend op en gebruikmakend van de processen die voor dat leven bepalend zijn.

• Welke vier fasen van zorg onderscheidt Tronto?

  1. Zich zorgen maken om (aandacht). In deze fase wordt iemand herkend als zorgbehoeftig;

  2. Zorg op zich nemen (verantwoordelijkheid). Hierbij is sprake van een concreet initiatief: er wordt opgetreden om de zorgbehoefte te beantwoorden;

  3. Zorg verlenen (competentie);

  4. Zorg ontvangen (responsiviteit).

  
  

  Het zorgproces is niet compleet indien een van deze fasen ontbreekt.

• Welke vier morele componenten of deugden onderscheidt Tronto op basis van de vier zorgfasen?

  1. Aandacht (attentiveness): zorg vereist dat men aandacht heeft voor de behoeftigheid van de ander;

  2. Verantwoordelijkheid (responsibility): men kan alleen zorgen als men zich verantwoordelijk maakt voor het verbeteren van de toestand van degene die zorg behoeft;

  3. Comptentie (competence): zonder specifieke deskundigheid op het terrein waar zorg verleend moet worden, kan men geen zorg bieden;

  4. Responsiviteit (responsiveness): degene die zorg ontvangt moet - letterlijk - ontvankelijk zijn voor die zorg.

• In welke zin is Tronto's conceptualisering intersubjectief?

  Zorgen is een proces van antwoord geven op de vraag van de ander. Dit impliceert dat men die vraag onderkent (aandacht), zich aangesproken voelt (verantwoordelijkheid), met de vraag weet om te gaan (competentie) en in het antwoord geven beseft dat het niet om één richting verkeer gaat, maar om een gezamenlijke onderneming (responsiviteit).