Energy - Energy release from carbohydrate

1. Vertering, absorptie en assimilatie van relatief grote voedsel macromoleculen in kleinere subeenheden.
   
2. Afbreken van glucose, aminozuur, vetzuur en glycerol-eenheden tot acetyl-Coenzym A
3. Acetyl-CoA wordt afgebroken tot CO2 en H2O met aanzienelijk veel ATP productie
   

Lever:Glycogeen-glucose+gedeamineerd aminozuur->bloedstroom

Spierweefsel: ATP+PCR+triacylglycerolen+glycogeen+koolstof skeletten van aminozuren->bloedbaan
Vetweefsel: Triacylglycerol->vetzuren->bloedbaan

DUS in bloedbaan gedeanimeerde aminozuren glucose en vrijevetzuren

Komen citroen zuurcyclus in dan elektronen transport en worden dan ATP

• Tiacylglycerol en glycogeen moleculen uit spieren
• Bloedsuiker(uit leverglycogeen)
• Vrije vetzuren(van triacylglycerolen uit lever en vetcellen(adipocyten)
• Intramusculair en lever verkregen koolstof skeletten van aminozuren
• Anaerobische reacties in het cytosol in het begin van glucose of glycogeen afbraak(klein beetje ATP)
• Phsophorilisering vanADP door PCr door creatine kinase en adenylate kinase

1. Enige substraat waaruit anearoob ATP kan worden gevormd
   
2. Tijdens lichte en matige inspanning komt 1/3 van de totale energie uit koolhydraten
3. Vetmetabolisme vergt koolhydraatmethabolisme
4. Het aeroob afbreken van koolhydraten voor energie gebeurt sneller dan de aerobe afbraak van vetzuren
5. Het centraal zenuwstelsel heeft continu koolhydraten nodig om goed te functioneren
   

1. Is het enige substraat waaruit ATP anaeroob gegenereerd kan worden. belangrijk in max inspanning boven aerobische inspanningen(met name intramusculair glycogeen)

2.gedurende licht en middelinspanning koolhydraten 1/3de van energiebehoefte

3. grote hoeveelheden vet verwerken kost een minimale hoeveelheid koolhydraat katabolisme

4. Aerobische afbraak voor energie gebeurt sneller dan vetzuur afbraak. Dus snel depleet(man met de hamer)

5. Zenuwstelsel continue stroom van koolhydraten nodig.

1. Glycolyse anaeroob => eindproduct lactaat
   
2. Langzame glycolyse aeroob => eindproduct pyruvaat

• Glycogeen fosoforylase => bepaalt maximale snelheid glycogenolyse
  
• Fosfofructokinase => PFK bepaalt de snelheid van glycolyse
  

4 en kost 1 in het geval dat glycogeen een glucose molecuul doneert) Als er wordt gestart met gucose molecuul dan 2

• Concentratie van glycolytische enzymen zoals hexokinase, fosfofructokinase en pyruvaatkinse.
• Aanwezigheid van het substraat fructose 1,6-difosfaat
• Aanwezigheid van zuurstof
  

Concentratie van glycolytische enzymen

Aanwezig substraat 1,6-difosfaat

Aanwezigheid zuurstof-> als er veel O2 in cel is wordt glycolyse geremd en schakelt lichaam over op vetverbranding

• Vrijkomen H = oxidatie H
  

• H productie > H oxidatie
• Voor glycolyse is NAD+ nodig

• NAD+ vrijmaken dor lactaatformatie
  
• Vermoeidheid
  

• Buffering: Bicarbonaat (HCO3-)
• Oxidatie in andere spiervezels (lactaat shutteling)
• Substraat voor glycogeen synthese (Cori Cycles)
  

Electronen leveren voor de electronen keten naar NAD+ en FAD door acetyl CoA om te zetten tot Co2 en H2

Citroenzuurcyclus, elektronen transport en oxidatieve phosphorilisatie.

ATP en NADH werken als remmers.

ADP en NAD+ werken als activators, zorgen dat glycolyse op gang komt.

Lipolyse(triacylglycerol naar glycerol +3 vetzuren)

Transport vrije vetzuren bloedbaan

Opname vetzuren in spieren

Vormen weer triacylglycerol

Transport vetzuren gaan mitochondrium in daarin:

B-oxidatie: vetzuren->acetylCoA en vervolgens prooductie NADH en FADH2->ATP productie(alleen met voldoende zuurstof anders geen vetverbranding)

1. ADP heeft grootste effect op deze enzymen
   
2. Andere regelaars: Cellulaire fosfaat niveau, cyclisch AMP, AMPK, calcium, NAD+, citraat en pH
   

Adrenaline, nor-adrenaline, glucagon en groeihormoon stimuleren lipolyse en dus vetverbranding

1. ATP en NADH werken als enzym remmers
   
2. ADP en NAD+ functioneren als activators

460 tegen 32