Samenvatting: Filo

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Filo

• 1 Eindtermen kwestie 1 en 2

• 1.1 5

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.1
  Laat hier meer flashcards zien

• Mensen zijn een denkend bewustzijn met een mechanisch lichaam (Descartes)

  Waarom is de mens een denkend bewustzijn en een denkend lichaam: Descartes geloofde dat de mens een denkend ding was (res cogitans) en een lichaam had (res extensa/mechanisch lichaam) en dieren alleen een lichaam in de ruimte zijn, zonder denken. Bij zijn filosofie was wel het geest-lichaam probleem: hoe kan een onstoffelijke geest een stoffelijk lichaam besturen. (Dualisme: er is een ziel en lichaam) 

• Mensen zijn een reflecterend, bewegend lichaam (sheets-Johnstone) 

  
  Je denken en lichaam zijn niet van elkaar afgescheiden. Je bent je lichaam. Het lichaam is bewegend en ervaart op die manier en omdat we reflecteren op die ervaringen zijn we ervan bewust. Lichamelijkheid, ervaring en bewustzijn zijn zo allemaal 1
  
  Prereflectieve ervaring: een ervaring voordat je er over hebt nagedacht. 

• Mensen staan lichamelijk in verhouding tot anderen (De Beauvoir, Fanon)

  De bestaanservaring van de mens wordt beïnvloed door de andere mensen. (Tradities en cultuur)

• 1.2 6

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.2
  Laat hier meer flashcards zien

• Een uitleg van Sheets-Johnstones fenomenologische benadering van dans en de pre-reflectieve gewaarwording van ruimtelijkheid en bewegingen van het lichaam

  De fenomenologische benadering van de dans houdt in dat je een dans niet kan choreograferen zonder dat je het eerst hebt ervaren. (Je kan niet eerst nadenken hoe je je lichaam moet gaan bewegen. De pre-reflectieve gewaarwording van ruimtelijkheid betekent: we zijn ons bewust van onze omgeving voordat we erover nadenken. 

• Een uitleg met tekstfragment 1 van Sheets-Johnstones argument dat de gewaarwording van het bewegende lichaam in de ruimte voorafgaat aan bewuste reflectie op onszelf

  
  Er moet niet alleen worden gekeken naar de objectieve feiten van de dans, maar ook naar subjectieve ervaring van het dansen.

• 1.3 7

• Een uitleg van plessners’ poging om de biologische benadering van de mens te verenigen met de fenomenologische en van zijn opvatting dat mensen onbepaalde mensen zijn

  Met excentrische positionaliteit probeert hij de biologische benadering van de mens te verenigen met de fenomenologische. Bij dieren is er geen verschil tussen lichaam en bewustzijn en daarom is er geen ruimte tot subjectiviteit, bij mensen is er wel verschil, dus wel ruimte tot subjectiviteit. Er is verschil tussen lichaam en bewustzijn en dus worden we niet bepaald door de natuur maar door onszelf 

• Het begrip excentrische positionaliteit en de drie antropologische wetten

  
  De excentrische positionaliteit: de mens kan zich buiten het centrum van zijn biologische lichaam plaatsen
  
  Eerste antropologische wet (natuurlijke kunstmatigheid): we bestaan, maar kijken vanuit de buitenwereld, binnenwereld en medewereld naar ons eigen bestaan (we hebben dus een bestaanservaring). Het menselijk bestaan heeft hierdoor een kunstmatig karakter (dieren doen dit niet), maar tegelijkertijd is onze bestaanservaring natuurlijk, want we zijn ermee geboren

• Tweede antropologische wet (bemiddelijke onmiddelijkheid)

  enerzijds ervaren we direct in onze omgeving (onmiddellijk), en tegelijkertijd kijken we naar onze relatie met onszelf en de omgeving (bemiddeld)

• Derde antropologische wet (utopische standplaats)

  we hebben geen vaste standplaats (vaststaande aard) want we streven er altijd naar om beter te worden. We hebben dus een utopische (niet-bestaande) standplaats in de wereld. Religie probeert ons een standplaats te geven (hoe je een goed mens moet zijn bijv.)

• Een uitleg van tekstfragment van Plessners opvattingen dat de problematiek van lachen en wenen de dubbelzinnige verhouding van de mens tot het eigen lichaam verduidelijkt en de oorsprong van lachen en wenen de bestaanservaring typeert.

  Enerzijds zijn het lichamelijke uitbarstingen die we niet kunnen beheersen, anderzijds zijn ze betekenisvol op een manier die het puur fysieke overstijgt. Onze bestaanservaring werkt net zoals lichamelijke uitbarstingen automatisch (je ervaart gewoon).