Wat is dialectiek bij Paul Ricoeur ?

denkwijze die spanningen blootlegt tussen polen die elkaar vooronderstellen maar niet tot elkaar herleidbaar zijn

Wat is distantiatie
in Ricoeur ?

proces waarin een tekst of andere culturele uiting afstand neemt van de auteur en een zelfstandige positie verovert

Toe-eigening
bij Ricoeur en Derrida ?

de gedachte dat een interpreet zich de betekenis van het geïnterpreteerde eigen maakt en het te interpreteren object daarmee domineert; tegenover onteigening
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Onteigening
bij Ricoeur en Derrida?

de gedachte dat een interpretatie zich gedeeltelijk aan de controle van de interpreet onttrekt

Wat bedoelt Ricoeur met het verschil tussen verwijzingen van de eerste en tweede orde?

Verwijzingen van de eerste orde vinden plaats in een gesprek in een concrete situatie waarbij duidelijk is waarnaar de uitspraken verwijzen: deze stoel, dit moment, enzovoorts. Verwijzingen van de tweede orde nemen afstand van deze situatie, vernietigen haar zelfs volgens Ricoeur, en creëren zelf een mogelijke nieuwe wereld waarnaar zij verwijzen. Dit is mogelijk dankzij de meervoudige betekenis van woorden.

Waarom gaat toe-eigening van een tekst altijd gepaard met onteigening?

Omdat de toe-eigening plaatsvindt in een dialoog met de tekst waarin wederzijdse bepaling plaatsvindt. De lezer eigent zich niet alleen een tekst toe, maar wordt ook toegeëigend door de tekst, want de tekst opent mogelijke vormen van zelfverstaan voor de lezer. In haar zelfverstaan blijkt de lezer dus telkens anders te zijn dan zij eerst had gedacht.

Wat bedoelt Ricoeur met 'dieptehermenutiek'?

Een hermeneutiek die niet alleen zorgvuldig leest wat er in een tekst (beeld, film, enz.) staat, maar die met behulp van wetenschappelijke theorieën en perspectieven zoekt naar diepere verborgen lagen van betekenis, of diepere verborgen krachten die aan het werk zijn in de tekst. De mogelijke betekenis en effecten van deze diepere lagen worden in de hermeneutische cirkel opgenomen


hermeneutiek van het wantrouwen
in Ricoeur?

aanduiding van verschillende interpretatie-strategieën die gericht zijn op het ontmaskeren van machtsstructuren

Waarom noemt Ricoeur zijn voorgangers Marx, Freud en Nietzsche de 'meesters van het wantrouwen'?

Zij hebben de mens als rationele meester van de natuur en zelfverklaarde kroon van de schepping van zijn troon gestoten. De rationele zelfbepaling van de mens blijkt eerder een effect te zijn van zijn economische positie, van de driften uit het onbewuste en van een toevallige samenloop van machtsfactoren. Ricoeur had ook nog Darwin kunnen toevoegen, die de mens zag als resultaat van een toevallige biologische evolutie, afstammend van de aap.

Hoe gaan de ontmaskering en verzameling van zin volgens Ricoeur samen?

Met 'ontmaskering van zin' bedoelt hij het blootleggen van onvermoede verborgen factoren die betekenis genereren, met 'verzameling van zin' het samennemen van alle onderdelen van het interpretandum in één samenhangend zinvol en begrijpelijk geheel.


Beide benaderingen staan volgens Ricoeur niet alleen tegenover elkaar, maar vullen elkaar ook aan. De verzameling van zin kan een ontmaskering incorporeren, de ontmaskering heeft als doel meer inzicht te verkrijgen in datgene wat ontmaskerd wordt, en draagt zo bij aan een verzameling van zin.

Prefiguratie
bij Ricoeur ?

fase in narratologie, bestaande ordening van gebeurtenissen die moet worden omgezet in een vertelde ordening van gebeurtenissen, ook mimesis I genoemd

Applicatie
toepassing; bij Gadamer en Ricoeur ?

doorwerking van een culturele uiting bij het interpreterende publiek

Narratieve identiteit
bij Ricoeur?

gedachte dat de persoonlijke identiteit van mensen in verhalen vorm krijgt en moet worden verantwoord

Wat verstaat Ricoeur onder dialectiek?

De dialectische methode wordt door Ricoeur veelvuldig toegepast. Hij probeert hiermee de spanning tussen twee tegengestelde benaderingen van een vraagstuk noch in één overkoepelend systeem te begrijpen (Hegel), noch de beide termen in een aporie of paradox te laten botsen (Adorno), maar de tegenstelling 'vruchtbaar' te maken, door te laten zien hoe beide polen van de dialectiek elkaar vooronderstellen en toch niet tot elkaar te herleiden zijn. Zo kan een samenhang worden geschetst die tegelijk de eigenheid van beide kanten tot hun recht wil laten komen

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo