Startpagina / Samenvattingen / Fysiologie en anatomie / spier-contracties-energie

Beweging - Spierstelsel - Bouw en werking van een skeletspier

Q: Op welke twee manieren kan de sterkte van een spiercontractie worden geregeld?

Prikkelsterkte in de motorische zenuw > frequentie van de actipotentialen. Wanneer impulsfrequentie wordt opgevoerd versterken de contracties elkaar -> cumulatie-effect . Boven een bepaalde impulsfrequentie is er geen tijd meer voor relaxatie en blijft de spier voortdurend maximaal aangespannen -> tetanische contractie . Aantal motorische eenheden dat meedoet aan de contractie > wanneer de stimulus vanuit de hersenen groter wordt, worden ook vezels ingezet die een hogere drempelwaarde hebben.

Q: Welke drie vormen van contracties kun je onderscheiden op grond van de spiertonus en spierverkorting?

Isotonische contracties > tonus blijft gelijk, lengte vd spier veranderd (bijv buigen van arm) Isometrische contracties > lengte vd spier blijft gelijk, spanning (tonus) neemt toe (bijv tillen zwaar voorwerp) Auxotonische contracties > verkorting vd spier + toename spiertonus (bijv rekken arm mbv een veer)

5 belangrijke vragen over Beweging - Spierstelsel - Bouw en werking van een skeletspier

Hoe ontstaat rigor mortis (lijkstijfheid)?

Bij de contractie van een spier wordt energie (ATP) gebruikt voor de beweging van de actine- en myosinefilamenten tov elkaar én om de spier weer in rusttoestand te brengen.

Bij iemand die overlijdt is de hoeveelheid ATP in een cel snel uitgeput. Hierdoor kunnen calciumionen niet meer worden opgeslagen in het SR en blijven de myosinefilamenten aan actinefilamenten gebonden -> de crossbridges blijven bestaan.

Op welke twee manieren kan de sterkte van een spiercontractie worden geregeld?

Prikkelsterkte in de motorische zenuw > frequentie van de actipotentialen. Wanneer impulsfrequentie wordt opgevoerd versterken de contracties elkaar -> cumulatie-effect. Boven een bepaalde impulsfrequentie is er geen tijd meer voor relaxatie en blijft de spier voortdurend maximaal aangespannen -> tetanische contractie.
Aantal motorische eenheden dat meedoet aan de contractie > wanneer de stimulus vanuit de hersenen groter wordt, worden ook vezels ingezet die een hogere drempelwaarde hebben.

Welke drie vormen van contracties kun je onderscheiden op grond van de spiertonus en spierverkorting?

Isotonische contracties > tonus blijft gelijk, lengte vd spier veranderd (bijv buigen van arm)
Isometrische contracties > lengte vd spier blijft gelijk, spanning (tonus) neemt toe (bijv tillen zwaar voorwerp)
Auxotonische contracties > verkorting vd spier + toename spiertonus (bijv rekken arm mbv een veer)

Welke onderscheid is er in fysiologisch opzicht te maken in geval van dwarsgestreepte spieren?

Snel en langzaam contraherende spieren > afhankelijk van de verhouding in spiervezels

Op welke manier kunnen spiervezels in chemisch opzicht ingedeeld worden?

In glycolytische en oxidatieve vezels> glycolytische vezels halen hun energie uit anaerobe afbraak, oxidatieve vezels halen hun energie uit aerobe afbraak processen (hierbij komt meer energie vrij)

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Fysiologie en anatomie | 9789031346844 | C A Bastiaanssen, et al

Bekijk samenvatting