Startpagina / Samenvattingen / Geneesmiddelen van het endocrien systeem. / aminozuur-beschermd-peptide-analoga

Inleiding - farmacochemie

6 belangrijke vragen over Inleiding - farmacochemie

Hoe kan de kwantitatieve samenstelling van eiwitten worden bepaald?

Dit kan door te koken met 6 N HCL. Dan ontstaan losse aminozuren. Wanneer dit vervolgens via chromatografie gescheiden wordt over een ionenwisselaar is te achterhalen hoeveel van een bepaald aminozuur aanwezig was. De fracties worden bepaald met behulp van fluorescente stofjes. 2 stofjes die hier vaak voor worden gebruikt zijn ninhydrine en fluorescamine. Dit proces is geautomatiseerd in aminozuur analysers.

Wat is de Edman degradatie?

Dit is ook een middel om de aminoterminus te bepalen maar hierbij worden de overige amidebindingen niet gehydrolyseerd zodat het proces herhaald kan worden en de samenstelling van het hele peptide achterhaald kan worden. Bij grotere peptiden wordt vaak eerst chemische of enzymatische splitsing in brokstukken gedaan.

Hoe gaat de chemische synthese van eiwitten?

Benzylchloroformaat of t-boc bindt aan de aminozuurNterminus die afgeschermd moet worden. Er vindt dan verwijdering plaats door hydrogenering of door hydrolyse met HCL.
De carboxylgroep kan beschermd worden door verestering met een alcohol. Er vind dan vervolgens hydrolyse plaats in een mild alkalisch milieu.
Als koppelingsreagens kan DCC reageren ook reageren met de hydroxylgroep van het carbonzuur.
Het nadeel van deze methode is dat er sprake is van een groot verlies van het product doordat er een groot verlies is door zuivering van de tussenproducten.

Wat is de Merrifield synthese?

Hierbij wordt een aminozuur dat beschermd is met t-BOC gekoppeld aan polystyreen. Vervolgens wordt de aminozuurNgroep ontschermd. Dit aminozuur kan vervolgens worden gekoppeld aan een ander aminozuur met een beschermde N-terminus. Als laatste moet polystyreen nog worden verwijderd.

Hoe worden peptide-analoga gesynthetiseerd?

Lichaamseigen peptiden worden vaak snel gemetaboliseerd.
De kennis van de aminozuurvolgorde en de eigenschappen van een peptide biedt de mogelijkheid voor ontwikkeling van nieuwe analoga met een verhoogde stabiliteit, een verbeterde activiteit en minder bijwerkingen. De farmacologische activiteits analoga geeft inzicht in structuur activiteitsrelaties (SAR)

Wat zijn mogelijke structuursveranderingen voor peptide-analoga?

1) ketenverkorting door het wegnemen van een aminozuur. (elisie)
2) ketenverlenging door invoeging van een aminozuur. (intercalatie)
3) aminozuurverandering (veranderen zijketen)
4) L-aminozuur vervangen door D-aminozuur.
5) blokkering van een eindstandige groep
6) Vervanging van S-S bruggen door ethyleenbruggen of door CH2-bindingen.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Geneesmiddelen van het endocrien systeem.

Bekijk samenvatting