Geneesmiddelen bij hart- en vaatziekten - geneesmiddelen bij aandoeningen aan het hart

9 belangrijke vragen over Geneesmiddelen bij hart- en vaatziekten - geneesmiddelen bij aandoeningen aan het hart

Welke farmacotherapie kan bij hartkramp worden toegepast, en waarop berust deze?

Deze berust op de verwijding van de kransslagaders, en op vermindering van arbeid door het hart zodat minder zuurstof wordt verbruikt.
Verwijding van de vaten bij een acute aanval: tabletje nitroglycerine of isosorbidedinitraat.
Ter voorkoming: langer werkende nitraatverbinding. Ook worden wel eens calciumantagonisten of nitraten + Bètablokkers gebruikt.

Noem enkele preparaten die gebruikt worden bij Angina Pectoris (hartkramp).

Nitraten (oromuscaal: opname via tandvlees en mondslijmvlies):
-Isosorbidedinitraat - 5mg tablet
-Nitroglycerine - Nitrolingual spray

Nitraten (oraal):
-Isosorbidedinitraat (Cedocard of Cedocard-Retard; beide ter voorkoming

Nitraten (in pleistervorm):
-Deponit (let bij pleisters vooral op voorgeschreven dosering
-Transiderm (de pleisters bevatten meestal 5 of 10mg nitroglycerine)
-Nitro-Dur
-Minitran (pleister met nitroglycerine)

Bijwerkingen van nitraten zijn: rood hoofd, hevige hoofdpijn, soms flauwvallen (door te snelle verwijding vd bloedvaten.

Calciumantagonisten:
-Nifedipine (Adalat)
-Verapamil (Isoptin)   

Bètablokkers:
-Atenol (Tenormin)
-Sotalol (Sotacar)

Hoe kan een myocardinfarct behandeld worden, en als men dit overleefd, wat gebeurt er dan?

De acute aandoening gaat gepaard met hevige pijn en bewustzijnsverlies. Deze wordt met sterke pijnstillers bestreden. De afsluiting van de kransslagader kan verminderd worden met onmiddellijke toediening van STREPTOKINASE. Dit is een stof die stolsels kan oplossen.
Soms zijn er blijvende klachten, zoals hartritmestoornissen of hartfalen. Nabehandeling dmv combi Bètablokkers en Nitraten, en soms dmv injectie met een middel dat zeer gevaarlijke ritmestoornissen opheft.
Om het bloed langer vloeibaar te houden, wordt wel levenslang Acetylsalicylzuur (Aspirine) in zeer lage dosis gegeven.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Welke behandeling is er bij Myocardinfarct? En daarna?

Acute behandeling:
- onmiddellijk opnemen in het ziekenhuis
- toediening sterke pijnstiller, meestal opiaat zoals morfine
- STREPTOKINASE om stolstel op te lossen. 

Nabehandeling:
- leefregels: geen overgewicht, niet vet eten, niet roken, geen alcohol, veel bewegen in de buitenlucht
- Bètablokkers of ACE-remmers
- Ascal Cardio (Carbasalaat calcium 100mg, Acetylsalicylzuur cardo, tablet 80mg)

Welk gevaar is er nog meer bij gebruik van Digoxine?

Bij gebruik van een diureticum, zoals Furosemide, is er grote voorzichtigheid geboden. Digoxine werkt alleen veilig als er voldoende Kalium in het bloed aanwezig is. Bij een diureticum kan kaliumverlies optreden, waardoor Digoxine nog sterker gaat werken. Er moet dus een kaliumsparend diureticum gebruikt worden.
Daarnaast zijn flankerende maatregelen nodig om het hart te ontlasten. Dit doen we door de weerstand van de bloedvaten te verlagen, bijv door een sterke zoutbeperking, diuretica en Bètablokkers.
Bekend is dat de patiënt wel moet proberen om beweging te nemen, zoals wat wandelen, lichte oefeningen en in de frisse lucht zijn.

Preparaat bij hartfalen/decompensatio cordis:

Digoxine (Lanoxin) = hartglycoside
Let op dosis: deze wordt voorgeschreven in 1/4 mg (0,25 mg), 1/8 mg (0,125 mg) en 1/16 mg (0,0625 mg of 62,5ug)

Bijwerkingen: misselijk, braken (let op overdosering!), hartritmestoornissen, vermoeidheid en (bij ouderen) verwardheid.

Interacties:
Interacties zijn mogelijk met diuretica (Kaliumverlies) en laxeermiddelen (kunnen ook tot kaliumverlies lijden).
Als we een diuretica moeten geven, dan is de combi meestal Furosemide en Spironolacton, omdat Spironolacton kaliumverlies tegengaat.

Waarop berusten hartritmestoornissen en hoe worden deze ingedeeld?

Er zijn zeer veel soorten hartritmestoornissen (Aritmieën). Deze berusten allen op storingen in de prikkelgeleiding tussen verschillende zenuwknopen (AV-knoop, Sinusknoop etc) en zenuwbundels. Sommige stoornissen zijn levensbedreigend, bijv. Ventriculaire ritmestoornissen (ritmestoornissen vd hartkamers).
Ze worden naar oorsprong en eigenschappen verdeeld in klassen (I, II, III, IV etc) en ook de geneesmiddelen worden in deze klassen ingedeeld.

Welke geneesmiddelen worden gebruikt bij hartritmestoornissen?

De geneesmiddelen worden verdeeld in dezelfde klassen als de stoornissen (I, II, III, IV etc) en werken daar in, dus een middel dat werkzaam is in klasse I toont geen activiteit in klasse IV.
Ook worden Bètablokkers gebruikt. En ook middelen afgeleid van Lidocaïne (lokaal anestheticum), en soms ook calciumantagonisten.

Welke preparaten zijn er oa bij hartritmestoornissen?

-Amiodaron (Cordarone)
-Disopyramide
-Flecaïnide (Tambo-Cor)
-Kinidine (Kinidine Durettes)
-Lidocaïne (Xylocaïne injecties)

Groepsnaam = ANTI-ARRHYTMICA

Bijwerkingen: in het bijzonder boezemfibrilleren.
Bij het middel Cordarone moet gewaarschuwd worden voor de ontregeling van de schildklier.
LET OP: er kunnen interacties optreden met tal van gewone, in de drogist te verkrijgen middelen, zoals sommige anti-histaminica (allergie, oa hooikoorts), middelen ter bevordering van de maagledeging, middelen tegen malaria en middelen tegen bepaalde infectieziekten.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo