Startpagina / Samenvattingen / Geschiedenis van de filosofie / ziel-plato-mens

Bloeitijd van de Griekse wijsbegeerte - Plato - Antropologie en ethiek

4 belangrijke vragen over Bloeitijd van de Griekse wijsbegeerte - Plato - Antropologie en ethiek

Hoe stelt Plato zich de menselijke ziel voor?

De menselijke ziel is verdeeld in denken, wil en begeerte. Het denken zetelt in het hoofd, gevoel in de borst en begeerte in het onderlijf. Alleen het denken, de geest, vormt het onsterfelijke bestanddeel dat zich bij intreden in een lichaam met de overige verbind.
De onsterfelijke ziel heeft geen begin en geen einde en is van gelijke aard als de wereldziel. Al onze kennis is herinnering, afkomstig uit vroegere situaties en en belichamingen van de ziel.

Wat is het doel van de mens volgens Plato?

Het doel van de mens is het in bezit komen van het hoogste Goede door zich boven de zinnelijke wereld te verheffen.
Lichaam en zinlijkheid zijn de boeien die ons dat verhinderen.

Wat is Plato's leer over de Deugd? Hoe ziet zijn verdeling van Deugd eruit?

Deugd is alleen dan deugd als zij gebaseerd is op inzicht.
Plato ontleed de deugd in 4 hoofddeugden;
1. wijsheid = deugd van de geest
2. dapperheid = deugd van de wil
3. bezonnenheid= het vermogen om het juiste midden te houden
(de eerste 3 corresponderen met bestanddelen van de ziel)
4. gerechtigheid = omvat alle ander deugden, zij bestaat in harmonische verhouding van van de drie functies van de ziel en de daarmee samenhangende deugden

Wat is de ethiek volgens Plato?

De verbinding van deze Idee van het Goede met de opvatting dat de onsterfelijke ziel datgene in de mens is waardoor hij deelheeft aan de wereld der Ideeën.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Geschiedenis van de filosofie | 9789049104276 | Hans Jochim Störig, et al

Bekijk samenvatting