Eren op middeleeuwse grafmonumenten - De reactie van de maatschappij
19 belangrijke vragen over Eren op middeleeuwse grafmonumenten - De reactie van de maatschappij
Welke twee reacties kwamen voor bij families van het slachtoffer?
Waarom wilden families niet altijd aangifte doen van een seksueel delict?
publieke vernedering
De schaamte die voortvloeide uit het seksuele geweld speelde ook een rol bij de familie van het slachtoffer.Uit vrees voor een schandaal deden veel familieleden er liever het zwijgen toe en pleitten zij er dikwijls voor om geen aangifte te doen. Het was gemakkelijker te accepteren dat de dader niet werd bestraft, dan een publieke vernedering te ondergaan.
Juist/onjuist?
- Hogere cijfers + sneller leren
- Niets twee keer studeren
- 100% zeker alles onthouden
Soms reageerde de omgeving helemaal niet geschokt, maar onverschillig. Onverschilligheid leek vaak voor te komen onder familieleden of dorpsbewoners.
Juist/onjuist?
Vanaf wanneer neemt de vrouwelijke solidariteit toe?
Wat was van invloed op deze gevoelens?
Tussen 1810 en 1900 lijkt er sprake van een toename van de vrouwelijke solidariteit met het slachtoffer. Steeds meer vrouwen betuigden openlijk hun solidariteit met het slachtoffer. Tot ongeveer halverwege de 19e eeuw waren getuigen hoofdzakelijk mensen die de seksuele gewelddaden zelf hadden gezien of gehoord.
juist/onjuist?
Waaruit blijkt dat de vrouwelijke solidariteit na 1850 toeneemt?
na 1850 kwamen er meer publieke optredens van vrouwen
Vanaf het midden van de 19e eeuw nam het aantal vrouwelijke vertrouwenspersonen toe. Vrouwelijke solidariteit werd een onderdeel van de publieke sfeer. Met de verkrachter werd ook een bepaalde mentaliteit aan de kaak gesteld waardoor de relatie tussen mannen en vrouwen in de maatschappij impliciet aan bod kwam.
Juist/onjuist?
Historici zijn de laatste jaren meer aandacht gaan schenken aan allerlei vormen van infrajudiciele conflictoplossing. Ze hebben aangetoond dat lang niet alle strafbare feiten als schadelijk voor de gemeenschap werden ervaren en dat niet ieder vergrijp tot rechtsvervolging leidde.
Juist/onjuist?
Een minnelijke schikking volgde vaak op een publiek gerucht. Doordat de familie van het slachtoffer met schaamte was overladen, wilden ze het gerucht in de kiem smoren. Ook de dader en zijn entourage wilde dan zsm een schikking treffen. Wanneer minnelijke schikkingen het gevolg waren van een gerucht, dan had de verzoeningspoging onvermijdelijk een publiek karakter. Dit was zeker het geval wanneer de burgemeester optrad als bemiddelaar.
Juist/onjuist?
Bij welke groep van de maatschappij kwamen minnelijke schikkingen en infrajudiciële oplossingen veel voor?
Welke ontwikkeling veranderde daar niets aan?
Waarom hadden zowel de families van het slachtoffer als van de dader wel belang bij minnelijke schikkingen?
Wanneer was het gemakkelijker om een dader tot een infrajudiciële oplossing te dwingen?
Wanneer koos men vooral voor een van deze oplossingen?
Waarom was zo'n oplossing dan vaak nodig?
Waarom kwamen burgemeesters ook wel met deze oplossing?
Waarom was dat publiek karakter belangrijk?
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden