Chronisering van pijn - Theoretisch perspectief op ontstaan van chronische pijn
6 belangrijke vragen over Chronisering van pijn - Theoretisch perspectief op ontstaan van chronische pijn
Het Pijnvermijdingsmodel van Vlaeyen ea verklaren de transitie van subacute naar chronische pijn. Wat staat centraal binnen dit model? (zie blz 318)
- Catastroferen over pijn (negatieve cognities over consequenties van pijn en geen invlode hebben op pijn) -> angst voor pijn (bang dat beweging -> pijntoename-> lichamelijke beschadiging
- ->Hypervigilantie (intensiever op pijn letten) plus activiteiten vermijden om pijntoename te voorkomen->
- Meer beperkingen ontwikkelen, lichaam conditioneel minder en stemming wordt slechter (tgv aandachtsfocus verschuift naar interne prikkels en steeds minder externe prikkels worden opgezocht)
- Niet catostroferen over consequenties pijn -> minder vermijden activiteiten -. geen angst ontwikkelen -. lichaam blijven inzetten -. meer kans op herstel met pijnafname
Hoe zit het met de evidentie/validiteit van het Pijnvermijdingsmodel?
- Catastroferen over chronische pijn een belangrijke voorspeller voor pijnintensiteit, mate van beperking en depressie
- Angst voor pijn voorspeller pijnintensiteit en mate van beperking
- Catastroferen over pijn -> sneller pijn vermijden en passiver worden
- Meer gaan catastroferen als patienetn steun zoeken in hun omgeving en dat niet onmiddelijk krijgen
- meta-analyse geen sterke evidentie gevonden voor Pijnvermijdingstheorie voor overgang van subacute naar chronische pijn. Misschien is dit model wel toepasbaar voor voortduren van pijn als die eenmaal chronisch is geworden
Recente studies wijzen uit dat naast angst voor pijn hulpeloosheidscognities een grote rol spelen bij het voortduren van pijn en beperkingen
- Hulpeloosheid: de cognitie dat men geen enkele invloed heeft op zowel de pijn als op alle consequenties van pijn: werk, sociale interacties etc
- Deze hulpeloosheidscognities -> meer passiviteit -. depressie (wat mede toename beperkingen zou kunnen verklaren)
- Hogere cijfers + sneller leren
- Niets twee keer studeren
- 100% zeker alles onthouden
Wat zijn de gevolgen van pijnpersistentie?
- Pijnpersistentie : weigeren zich door de pijn gewonnen te geven:
- Doorslaan in blijven doen wat ze voordien deden, rigide stopregel zo lang mogelijk doorgaan
- Bijv uit angst voor gevolgen ( ontslag, andere functie krijgen)
- Persisteren in activiteiten door pijn te ontkennen of te minimaliseren
- Negatieve gevolgen van persisteren: over de belastbaarheidsgrens gaan ->meer pijn, depressie en meer beperkingen
Wat is een belangrijke factor die ervoor zorgt dat patienten activiteiten niet gaan vermijden?
- Acceptatie: zich niet verzetten tegen de pijn, erkenning dat men niet kan ontkomen aan de pijn en de bereidheid om met de pijn actief te zijn
- Acceptatie van pijn -> beter functioneren met de pijn -> minder beperkingen ervaren en minder passiviteit
Wat zijn positieve gevolgen van pijn en wat is de rol van operante conditionerig hierbij?
- positief: bijv. niet hoeven werken, aandacht of hulp, erkenning voor de ziekte
- Via het mechanisme van operante conditionering wordt het rapporteren van pijn gestimuleerd als dit positieve gevolgen heeft plus vermindert interne motivatie om pijn te verminderen of actiever te functioneren (onbewust mechanisme!)
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden