Leervragen - De Ottomanen - De vroege Ottomanen

In de 2e helft van de 13e eeuw. Zij waren een kleine vorstendom aan de grenzen van Byzantium in het noordwesten van Klein Azie. 

De gunstige geo-politieke ligging van het vorstendom aan de grenzen van christelijk byzantium

Bursa, Nicea en Nicomedia 

Ze maakten gebruik van de interne machtsstrijd 

Nu konden zij de Dardanellen oversteken en voet zetten op Europese bodem

In Anatolie woonden turkse facties die zich niet of met moeite lieten onderwerpen aan het centrale gezag

Osman was binnen de omstandigheden geen alleenheerser. Hij stond aan het hoofd van een coalitie en kan daarom beschouwd worden als de eerste onder de gelijken

Onder het begrip ‘staat’ verstaan we een verzameling van instituties die binnen een afgebakend (grond)gebied de bevolkingsgroepen daar beschermt en bestuurt.   Het is lastig om een jaartal te noemen welke de start van de Ottomaanse staat markeert, omdat de vorming van deze staat een langzaam proces is geweest van vele decennia. 

Gazi komt van ghaza, wat Heilige oorlog betekent. De Ottomanen zouden het ghazi-idaal hebben gehad. Ze hadden de intentie om de heerschappij van de islam uit te breiden in niet-islamitisch gebied.

De Ottomanen zouden een ontembare strijdlust hebben gehad die een verklaring zouden vormen voor hun snelle expansie in voornamelijk christelijk gebied

Gibbons zegt dat de Ottomanen kunnen worden beschouwd als een continuiteit van de staatkundige erfenis van het oost-romeinse rijk

Koprulu zegt dat de Ottomanen een erfgenaam zijn van de voorheen gestichte Turks-Islamitische rijken als die van de Roem Seldjoeken en de Groot Seldjeoken. Daarnaast was het Oost-Romeinse rijk al bijna vergaan en kan deze geen inspiratie zijn geweest voor de Ottomanen.

Volgens Ortayli is het Ottomaanse Rijk een soort Derde Romeinse Rijk. Het was een voortzetting van dat rijk

Het Ottomaanse Rijk heeft kunnen expanderen door het ghazi ideaal

Romeins. Ze hadden hun rijk gesticht op het grondgebied van de Romeinen

De Byzantijnen hadden het zwaar in het noordwesten. Het was ze opgevallen dat de Ottomaanse troepen sterk waren. Zij werden als huurlegers gebruikt door de Byzantijnen

Het Ottomaanse bestuurssysteem werd na de verovering van een gebied stap voor stap ingevoerd. Meteen na de verovering werd het lokale bestuurssysteem gehandhaafd. Er moest alleen tribuut worden betaald en men stelde lokale heersers aan, mits deze een pro-Ottomaanse politiek voerden. Vervolgens werd het gebied geleidelijk onderdeel van het Ottomaanse bestuurssysteem. Nieuw veroverd gebied werd niet in een keer, maar geleidelijk geannexeerd in een periode dat zich uitstrekte van vazalstaat naar Ottomaans grondgebied met een Ottomaans bestuur.

De volkeren accepteerden de expansie en het Ottomaanse gezag snel. Dit komt omdat de lokale bevolking minder belastingen hoefden te betalen, de Ottomanen voor evenwicht zorgden, ze brachten rust en veiligheid. De Ottomanen hadden een tolerante houding tegenover de christelijke godsdienst 

Het evenwicht en de eenheid die de Ottomanen met zich meebrachten wordt ook wel het Pax Ottomana genoemd, waarmee de lange Ottomaanse vrede op de Balken wordt bedoeld. 

De Ottomanen hadden een tolerante houden tegenover de Grieks-Orthodoxe kerk. Hierdoor werd de Turkse taal en godsdienst maar door een minderheid overgenomen

Timur was een Turkse krijgsheer die een groot rijk wist te stichten in de oostelijke helft van de islamitische wereld. Hij vond dat de Ottomanen een grensvorstendom moesten blijven en alleen naar het westen toe mochten expanderen. De Ottomanen kwamen echter ook zijn kant op. De vorsten die verslagen waren vroegen asiel en hulp aan Timur. Vervolgens trok hij met zijn leger naar de Ottomanen. 

Er begon een periode van 11 jaar waarin sprake was van politieke verdeeldheid. Dit noemen we het Intermezzo van Timur. De troon van Bayezid werd overgenomen door zijn zoon Mehmet I. Zijn opvolger Murat II was leider in een herstel en consolidatieperiode. Uiteindelijk werden de veroveringen weer hervat en een eerste poging om constantinopel in te nemen.