De generalist in de basis GGZ

14 belangrijke vragen over De generalist in de basis GGZ

Welke werkvormen horen tot het typische arsenaal van een generalist?

1. Gebruik maken van de context als informatiebron
2. Een beroep doen op het zelfhelendvermogen van de cliënt.

Volgens Hutschemaekers zit het verschil tussen de generalist en de specialist in de manier waarop zei hypotheses vormen. Hoe vormt een generalist hypotheses?

Op basis van een vergelijking met zijn eigen kennis, met daarin zo veel mogelijk gegevens over de invloed van de omgeving, coping, functioneren en geschiedenis, vormt de generalist een hypothese.
Wat is de meest waarschijnlijke hypothese.

Volgens Hutschemaekers zit het verschil tussen de generalist en de specialist in de manier waarop zei hypotheses vormen. Hoe vormt een specialist een hypothese?

Die neemt alle potentiële hypotheses in ogenschouw en komt met behulp van exclusie (wegstrepen) tot de enige oorzaak van het probleem.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Starten met een laagintensieve behandeling is altijd aanbevolen, mits er aan de volgende voorwaarden is voldaan:

1. Er is geen sprake van onbeheersbare risico's of complexiteit
2. Er is geen sprake van eerdere, niet-succesvolle behandelingen voor het psychisch probleem
3. Patiënt blijkt te beschikken over een vermogen om te reflecteren op de eigen positie en het gedrag in relatie tot zijn problematiek.

Wat ligt aan de basis van elk therapeutisch succes? Na hoe veel gesprekken kan dit al optreden?

Herstel en versterking van self-efficacy wordt ook omschreven als een sense of mastery, het gevoel weer controle te krijgen. Probleemordening en inventarisatie kan al leiden tot een significante verbetering na twee gesprekken.

Wat is centraal element van het gedragstherapeutisch proces en hoe doet het KOP model dit?

Het ordenen van het probleem in 'managable bits'. Dit is precies wat het KOP model doet. Het herkadert problemen in overzichtelijke en hanteerbare eenheden.

Wat is een oorzaak van het in de diepte willen graven bij reacties van de patiënt? Hoe ver graven we door in de generalistische zorg?

In de DSM kunnen totaal verschillende klachten toch tot een zelfde diagnose leiden. Dit brengt onzekerheid met zich mee en mogelijk een neiging om alles in detail te willen onderzoeken.
Het psychodynamisch denken speelt ook een rol. Waarbij de manifestaties van het probleem slechts oppervlakkig zijn. De diepere laag  is wat je dan wilt zien.

De vraag is of dit nuttig is.

We gaan nu net zo gedetailleerd vragen tot we een eerste verklaring of hypothese kunnen vormen. Die, nadat de cliënt ermee instemt, getoetst en uitgewerkt kan worden.

In plaats van uit te gaan van de kwetsbaarheid en pathologie van de patiënt, waar gaan we in de generalistische zorg nu van uit?

Van patroonherkenning en inclusie van de context. En de sterke kanten van de patiënt en zijn zelfredzaam vermogen.

Wat zijn de vijf kenmerken van een generalistische attitude?

1. Normaliseren
2. Actief gebruik maken van de context gegevens
3. Visualiseren (dingen op papier zetten, geen hippie stuff)
4. De therapeutische stijl en relatie
5. Generalistische interventies

Door de wanhoop die ontstaat bij cliënten hebben ze na verloop van tijd enkel nog aandacht voor de negatieve dingen, wat kunnen we hieraan doen?

Door in het KOP-schema niet alleen maar de klachten mee te nemen, maar zeker ook de goede dingen. Dit geeft hoop en draagt bij aan de motivatie om weer aan de slag te gaan.

Welke generalistische interventies worden opgesomd, gericht op zowel de K, O en de P en kunnen een belangrijke basis voor het herstelproces vormen?

1. Psycho-educatie over de huidige situatie met daarin aandacht voor leefstijladviezen
2. Aandacht voor voldoende positieve relaties in de O, goede balans tussen werk en vrij.
3. Aandacht voor probleemgedrag of coping (P) en het gebruik van motiverende technieken met het oog op verandering van de P.
4. Aandacht voor het veranderen van cognitieve en psychologische factoren (K en P).
5. Bevestiging van beschermende positieve factoren van de P.

We hebben gezien dat de patiënt in staat moet zijn om enige afstand te nemen en naar het eigen functioneren moet kijken. Wat is een taak van de behandelaar om een generalistische behandeling aan te bieden?

Als behandelaar moet je je kunnen beperken tot de hoofdlijn van de problematiek. Je moet snel risico's kunnen taxeren en als er verder geen remmende factoren zijn moet je je beperken tot de taak van coach.

Wat is een wenselijke manier om ieder gesprek af te sluiten?

Zorg ervoor dat elk gesprek een afgerond geheel is. Vat samen (in het KOP-model) wat besproken is, wat er in het volgende gesprek gaat gebeuren, wat er tussen nu en het volgende gesprek gaat gebeuren en door wie dit alles gedaan moet worden.

Het KOP-model helpt bij het creëren van rust. Dit is de eerste stap. Noem de andere twee stappen.

1. Het herstel van het overzicht door het probleem en de context terug te brengen naar manageable bits. Dit is wat de rust geeft.
2. Maak vervolgens de samenhang duidelijk (K=OxP)
3. Kies in overleg met de patiënt een bij elementen passend veranderingsprogramma.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo