Samenvatting: Handboek Taalontwikkelingsstoornissen

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Handboek Taalontwikkelingsstoornissen

• 2.2.2 Taalproblemen van kinderen met een TOS

  Dit is een preview. Er zijn 29 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 2.2.2
  Laat hier meer flashcards zien

• Wanneer beginnen de meeste problemen voor kinderen met een receptieve TOS?

  Meestal voor het 4e levensjaar.

• Waarmee zijn de symptomen van een receptieve TOS snel mee te verwarren?

  Slechte luisterhouding, slecht auditief geheugen een slechte concentratie. 
  Deze kinderen lijken niet te luisteren of ongeïnteresseerd te zijn, ze volgen slecht instructies op of imiteren woorden of zinnen die in hun omgeving worden geuit.

• Waarom heeft een kind met  een receptieve TOS vaak ook een productieve TOS?

  Omdat kinderen de taal moeten kunnen begrijpen voordat ze die effectief kunnen produceren.

• Als blijkt dat een kind dat ouder is dan 4 jaar een TOS heeft, bestaat deze hoogst waarschijnlijk al langer. Dat de TOS niet eerder is opgemerkt, kan verschillende oorzaken hebben. Noem er drie.

  1. De ontwikkeling van verschillende taalaspecten loop niet geheel synchroon op dezelfde leeftijd;
     
  2. Problemen met taalgebruik komen steeds meer aan het oppervlak op het moment dat kinderen minder ondersteuning krijgen van de omgeving voor het begrijpen en produceren van taal;
  3. Taalproblemen komen vaak geclusterd voor in diverse aspecten. Met het toenemen van de leeftijd worden de verwachtingen vanuit hun omgeving op het gebied van het taalbegrip en de taalproductie groter en valt een taalprobleem eerder op. 

• Op welke leeftijd zou de fonologische ontwikkeling zo goed als  afgerond moeten zijn?

  Op 4-jarige leeftijd. Fonologische vereenvoudigingsprocessen bij kinderen jonger dan 4  jaar zijn normaal en horen bij de taalverwerving.

• Waarom kunnen kinderen met  (specifieke) TOS echter wel fonologische problemen vertonen?

  Kinderen met een fonologische stoornis hebben geen problemen met de spraakmotoriek, maar beheersen het klanksysteem van de moedertaal onvoldoende en hebben moeite met het correct gebruiken en met het contrasteren (onderscheiden) van klanken.

• Wanneer kunnen we spreken van een vertraagde fonologische ontwikkeling?

  Wanneer er bij een kind een vervanging of  deletie langer blijft bestaan dan normaal.

• Wanneer kunnen we spreken van een afwijkende fonologische ontwikkeling?

  Als fonologische regels die later verworven worden, zoals het gebuirk van consonantclusters (bv: kr, tr, lt), door kinderen wél al goed worden toegepast, is sprake van een afwijkende fonologische ontwikkeling.
  
  

  1. meer vervangingen en deleties toepast van kinderen met een normale ontwikkeling;
  2. andere  fonologische regels gebruikt dan mag worden verwacht vanuit het taalaanbod. 

• Beers (2003) onderscheidt drie fonologische problemen in de normale taalontwikkeling op verschillende niveaus. Noem ze alle drie.

  1. Niveau van klanken en klankkenmerken: zolang een contrast nog niet verworven is, zullen klankveranderingen voorkomen doordat het kind  twee groepen klanken nog niervan elkaar onderscheidt.
     
  2. Niveau van de syllabestructuur: fonotactische beperkingen van het type of  het aantal klanken per syllabepositie.
  3. Niveau van de woordstructuur: weglaten of toevoegen van lettergrepen .

• Wat doet een kind met syntactische problemen?

  Kind gebruikt te weinig woorden in een zin, verkeerde woordvolgorde hanteren, gebruiken van onjuiste functiewoorden en/of past het verbuigingen en vervoegingen niet correct toe.