Startpagina / Samenvattingen / Het bondige gesprek praktische hulp bij advisering en pastoraat / hulpvrager-hulpverlener-conflict

De interactieve elementen van het bondige gesprek

4 belangrijke vragen over De interactieve elementen van het bondige gesprek

Wat wil het zeggen dat de hulpvrager de neiging heeft tot homeostase?

Alle voor hem tot nu toe uitgeprobeerde, bewezen en geldende waarden, normen, besluitvorming, beoordelingspatronen en maximaal haalbare handelwijzen moeten in evenwicht worden gehouden. Daarom stelt de hulpvrager het conflict zo voor dat het zo dicht mogelijk ligt bij zijn wens tot homeostase. De hulpverlener is dus altijd de onderliggende partij als het gaat om de juiste waarneming en inschatting van het conflict.

In welke zin is de dynamiek van de conflictcaroussel een uitvloeisel van de neiging tot homeostase?

Iedere poging van de hulpverlener om de waarneming en inschatting van het conflict te corrigeren, wordt met argumenten uit de tot dan toe aanwezige homeostase van de hulpvrager beantwoord. De hulpverlener moet dezelfde mening zijn toegedaan als de hulpvrager, om tot dezelfde conclusie te komen. Daarom probeert de hulpvrager met onbewust suggestieve vragen de hulpverlener mee te trekken op de caroussel.

Op welke signalen moet de hulpverlener letten als het gaat om hoop?

Op de non- en paraverbale boodschappen van de hulpvrager:

- De houding van het hoofd;

- Oogcontact;

- Handen;

- Afstand die iemand al dan niet houdt;

- Toon waarop iemand spreekt.

Wat wil 'sesam open u' zeggen in de context van het korte gesprek?

De hulpverlener staat in een kort gesprek voor de opgave om het sleutelwoord te vinden, op het juiste moment heel dicht bij het conflict komen en dan het sleutelwoord uitspreken. De hulpvrager geeft deze sleutel in elk kort gesprek.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Het bondige gesprek praktische hulp bij advisering en pastoraat | 9789085250043 | Timm H Lohse Geraldine Juursema

Bekijk samenvatting