Vervagende grenzen

6 belangrijke vragen over Vervagende grenzen

Johan Huizinga (1872-1945) valt in menig opzicht met Pirenne te vergelijken, welke overeenkomsten zijn er

  • belangrijkste historicus
  • internationaal gevraagd spreken
  • vertaling in verschillende talen

Huizinga heeft geen Nederlandse geschiedenis geschreven hoewel hij dat wel van plan was. Wel enkele hoofdstukken waar men wel uit kan halen wat Huizinga voor ogen stond

Hij wilde zich niet beperken tot de Opstand en de Gouden Eeuw maar ook al de voorgeschiedenis en de culturele rijkdom van de oude Nederlanden hierbij betrekken.

Mede onder invloed van de totalitaire systemen in de jaren 30 kwam voor Huizinga de Nederlandse geschiedenis in een helderder licht te staan. In ethisch en esthetisch opzicht kende hij de Nederlandse beschaving een hoge waarde toe, wlke

Geen hofkunst voor enkelen maar een burgerlijke kunst voor velen, schilderijen waren te vinden in eenvoudige huizen en de rederijkerskamers zorgden voor een gelijkmatige spreiding van de cultuur. De hofjes zorgden voor de behoeftigen en ouden.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

In 1941 publiceerde Huizinga zijn Nederland's beschaving in de zeventiende eeuw waarin hij een harmonieus en idealiserend beeld gaf van Nederlands verleden. Hij was ervan overtuigd dat de geschiedenis geen finalistische gerichheid kende, wat bedoelde hij hiermee

Een historicus moest altijd beseffen dat de geschiedenis ook anders had kunnen verlopen en hij onderstreepte steeds weer de rol van het toeval in de geschiedenis

Tot aan de verschijning van Geschiedenis van de Nederlandsche stam van Geyl (1887-1966) hadden Nederlandse en Belgische historici zich beperkt tot een geschiedenis van het eigen grondgebied. Geyl zag hierin een anachronisme, waarom

Hij beschouwde de Nederlandse taalgemeenschap als een eenheid in de geschiedenis en was van mening dat men de Nederlandstalige Lage Landen tezamen in het oog moest houden om hun geschiedenis zinvol te beschrijven

Geschiedenis van de Nederlandsche stam is geen probleemloos boek, hij rekende wel af met de anachronistische benadering die de grenzen van na 1648 terugprojecteerde op de geschiedenis maar hij stelde een ander anachronisme voor in de plaats, welk

Als allesbepalende grens voerde hij de taalgrens tussen het Nederlands en het Frans in, terwijl Pirenne op het feit had gewezen dat deze grens nooit een scheidslijn is geweest.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo