Startpagina / Samenvattingen / Class notes - Historiografie / historisch-jaren-geschiedenis

Het nieuwe historisch besef

5 belangrijke vragen over Het nieuwe historisch besef

Theoretische pedant van representatiegeschiedenis vormde werk van Fank Ankersmit die in de jaren 80 befaamd was geworden met een narrativistische geschiedfilosofie waarin samenhang en orde in het verleden het resultaat van het verhaal van de historicus waren genoemd. In de jaren 90 radicaliseerde hij deze gedachte in een filosofie van historische representatie, wat bedoelt hij hiermee

Historicus vertaalde geen in het verleden zelf gelegen betekenis, maar schiep betekenis in een voorstelling die kon worden beschouwd als een substituut van afwezige, voorbije werkelijkheid

Volgens Kossmann waren de euforie van de jaren 60 en de plannen van de jaren 70 stuk gelopen op een verminderd geloof in de maakbaarheid van de samenleving en onvermogen van politieke elite om een eenduidige kalender voor de toekomst op te stellen, daarmee veranderde het historisch besef van karakter, op welke wijze.

De belangstellenden bleven nog wel met de geschiedenis bezig, zoals musea, monumenten maar deed dit niet meer uit de vooronderstelling van continuïteit.

Hoe vertaalde het nieuwe historisch besef zich in de historiografie

Groei van metahistorische studies waarin onderzocht wordt naar de wijze waarop geschiedenis ook in het verleden vorm had gekregen
Succes van lieu de mémoire-begrip, geschiedenis van de herinnering aan realiteiten (zie voorbeeld blz. 273) waarbij de lezer langs pleisterplaatsen van het geheugen gevoerd wordt.

Waar concentreerde het historisch essayisme zich in de jaren 90 op

Het aftasten van de grenzen van de geschiedschrijving hierdoor werd het dubbelzinnig van karakter: beschreef de aard en werking van de historiografie en bleef tegelijkertijd ook een vorm van geschiedschrijving