De geschiedenis als probleem

13 belangrijke vragen over De geschiedenis als probleem

In Zuidelijke Nederlanden (behorend bij Oostenrijk) werd in 1769 een Société littéraire opgericht in 1772 omgevormd tot Keizerlijke en Koninklijke Academie voor Wetenschappen en Letteren van Brussel, bedoeling was om het intellectuele leven, in bijzonder geschiedbeoefening, te stimuleren en organiseren. De historiografische activiteit van Academie lag op 2 vlakken, welke

  1. verhandelingen waarin de historici (leden die zitting hadden) verslag uitbrachten van hun eigen onderzoek
  2. uitschrijven van wetenschappelijke en historische prijsvragen waaraan buitenstaanders konden meedoen

Naast het houden van lezingen was het de taak van de leden van de Academie om de onderwerpen van de prijsvragen te bedenken, wat was de bedoeling van deze prijsvragen wat betreft de geschiedschrijving

Opvolgers, nieuw bloed onder de historici te vinden

De teksten die door academieleden en inzenders werden geschreven behandelden historische onderwerpen, maar op een andere manier dan gebruikelijk, wat was nieuw

De historici behandelden een specifieke vraag of probleem die met betrekking tot een historisch gegeven werd gesteld
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Ook voor deze tijd hadden historici met historische problemen bezig gehouden en daar in hun werk verslag uitgebracht, maar de teksten waren aanhangsels of secundaire onderdelen van de eigenlijke geschiedenissen. De Academie stelde de eis dat de geschiedenis een vloeiende ononderbroken tekst moest zijn, wat impliceert deze eis

Naast dat er geen witte vlekken mochten zijn mochten er ook geen storende uitweidingen in het verhaal voorkomen

Gevolg was dat de auteurs kleine artikelen schreven en verbanden vreemde elementen naar supplementen en dissertations, welke discussies

Discussies over waarmee de vermelding van bepaalde gegevens moest worden onderbouwd zoals punten waarop historici van voorgangers afweken of met collega's in discussie traden

De manier waarop deze teksten waren opgevat en d functie die ze vervulden t.a.v. de historiografische context waarin ze ontstonden had consequenties voor de eisen en vorm van de teksten, waarvan hing de kwaliteit de teksten af

De mate waarin de auteur geslaagd was om (soms gedeeltelijk) een antwoord te geven op de probleemstelling en deze te bewijzen

De criteria voor de traditionele geschiedschrijving waren: volledigheid, juistheid van de gegevens en onpartijdigheid van de auteur. Welke criteria werden aan de auteurs van de dissertatie gesteld

  • tekst moest specifiek en beperkt zijn
  • auteur moest zich aan het (opgegeven) onderwerp houden
  • auteur moest zijn stellingen bewijzen en overtuigend maken
  • kwaliteit van de tekst lag in de argumenten, bewijzen, overtuigingskracht, structuur en ontwikkeling van betoog, geldigheid van de conclusies

Op welke wijze uitte de nieuwe aanpak zich in de tekst

De dissertatie werd besloten met een conclusie en vaststelling dat probleem was opgelost

Waaraan ontleende een dissertatie haar betekenis en belang

Het nieuwe en datgene wat haar van de bestaande historiografische traditie en teksten van andere historici onderscheidde

Het statuut van historicus als auteur onderging een verschuiving, waar lag de nadruk van de traditionele historicus op

Was een verzamelaar en bracht samen wat hij in oudere werken had gevonden. Verschool zich achter de autoriteit van zijn bronnen. De aandacht werd gevestigd op het letterlijk overnemen van deze bronnen. Ze brachten wel correcties of aanvullingen aan maar aan de oorspronkelijke tekst veranderde niet veel

Waar lag de nadruk van de historicus van de dissertaties op

Deed actief onderzoek en legde de nadruk op datgene wat zijn eigen interpretaties en conclusies van het werk van voorgangers en collega's onderscheidde. De tekst was persoonlijk en de historicus verstopte zich niet langer achter de autoriteiten van zijn bronnen en voorgangers.

In hoeverre veranderde het statuut van de lezer

Dit veranderde van passief in actief, de lezer moest oordelen over het geschrevene

Waarom werd de verwijzingen naar literatuur en bronnen essentieel voor de actieve lezer

Deze moest de kans krijgen om het werk van de historicus te controleren of over te doen

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo