Startpagina / Samenvattingen / Hoofdlijnen Nederlands burgelijk procesrecht / hoofdzaak-waarborg-rechter

Incidenten - Vrijwaring - De procedure

5 belangrijke vragen over Incidenten - Vrijwaring - De procedure

Wat bepaalt art. 210 lid 1 Rv?

Gedaagde kan zonder meer de waarborg dagvaarden, waarvoor hij geen voorafgaand rechterlijk verlof nodig heeft. Dit zal moeten gebeuren vóór de dag, waarop de hoofdzaak moet dienen. Ten dienenden dage zijn er dan 2 zaken ter rolle, de hoofdzaak en vrijwaringszaak, die volgens art. 222 Rv als verknochte zaken kunnen worden gevoegd, waardoor de beide procedures tegelijk behandeld worden.

Wat gebeurt er als gedaagde de termijn van art. 210 lid 1 Rv laat verlopen?

Dan heeft hij rechterlijk verlof nodig. Hij neemt daartoe een gemotiveerde incidentele conclusie vóór alle weren, waarin hij de rechter toestemming vraagt om de waarborg te dagvaarden. Er ontstaat dan een incidentele procedure volgens art. 208-209 Rv. De eiser in de hoofdzaak kan de vordering bestrijden,; waarna een tussenvonnis wordt uitgesproken, waarin de oproeping v.d. waarborg al dan niet wordt toegestaan. Zo ja, dan dagvaardt de gewaarborgde de waarborg tegen de in het vonnis bepaalde roldatum, waarna beide procedures van rechtswege zijn gevoegd. De dagvaarding moet voldoen aan art. 210 lid 4 Rv.

Waarop sluit art. 210 lid 3 Rv aan?

Bepaalt dat als de zaak in vrijwaring een aardvordering (arbeid, huur etc.) betreft, de rechter in het tussenvonnis waarin hij de oproeping in vrijwaring toestaat, beide zaken dadelijk naar de kantonrechter verwijst met overeenkomstige toepassing van art. 71 Rv. Bijzonder is dat dan een zaak wordt verwezen die niet aanhangig is bij de verwijzende rechter. In zaken waarin geen aardvorderingen voorkomen, blijft de vrijwaringszaak bij de rechter die de hoofdzaak behandelt en beslist, art. 97 lid 2 Rv.