Schriftelijk bewijs

Bepaalde vormen van schriftelijk bewijs hebben text-decorationdwingende bewijskracht en vormen dus een uitzondering op vrije bewijsleer.

Zo nauwkeurig mogelijk aangeven van welke bescheiden je inzage wilt. Het hoeft niet zeer exact, maar wel voldoende bepaald. Het is uiteindelijk aan de rechter hoe precies je iets moet aangeven.

Gewisselde correspondentie, uitwerkingen van bepaalde gesprekken, inhoud van een due-diligence rapport= voldoende. Volledige bedrijfsadministratie of clientendossier = onvoldoende bepaald. 

Eiser of zijn rechtsvoorganger moeten partij zijn bij de rechtsbetrekking. Bedoeling is dat niet iedereen inzage kan vorderen, je beperkt de kring van personen. Voorbeeld: onrechtmatige daad, wanprestatie, onverschuldigde betaling, ongerechtvaardigde verrijking.

Aangaande=bescheiden die relevant zouden kunnen zijn voor de aanvrager en de houder van het bescheiden. 

(Kan toch nog tot afwijzing leiden als 1 t/m 3 zijn gehaald).

843a lid 4. Bijv. bedrijfsgeheim, privacygevoelige informatie, concurrentiegevoelige informatie. Beroep op gewichtige redenen wordt niet snel aanvaard.

Privacy is niet zonder meer een gewichtige redenen blijkt uit de rechtspraak. Concurrentiegevoelige ook niet blijkt uit de rechtspraak. 

Gaat over nieuw inzagerecht. Aanpassing van het huidige 843a. Moderner opgezet, en zal onderdeel uitmaken van het huidige bewijsrecht in de wet, dus niet helemaal in 843a. Kan tijdens maar ook voorafgaand aan de procedure. 

Waardering van het bewijs is overgelaten aan het oordeel van de rechter, tenzij de wet anders bepaalt (art 152 lid 2 Rv). “Tenzij de wet anders bepaalt” is in het bijzonder aan de orde bij schriftelijk bewijs. Schriftelijk bewijs kan afwijken van 152 lid 2.

Bewijs kan geleverd worden door alle middelen. 

Bij schriftelijk bewijs is van belang afdeling 1.2.9. paragraaf 2. Art 156-161 Rv gaat over akten en vonnissen en eventueel art 162 Rv over openlegging van boeken, bescheiden en geschriften.

Zaken die drager zijn van verstaanbare leestekens, die in onderling verband een gedachte tot uitdrukking brengen. Materiaal is niet van belang (papier, hout, karton, klein) en taal ook niet. Ook elektronische akten zijn akten. Het maakt ook niet uit in welke taal het geschrift is geschreven. Een brief, fax, treinkaartjes, dagafschrift van bankrekening maar ook een treinkaartje zijn geschriften. 

Er zijn drie soorten geschriften: geschriften niet-akten, authentieke akten en onderhandse akten.

Belang van het onderscheid zit in de bewijswaardering.

Akten zijn text-decorationondertekende geschriften text-decorationbestemd om tot bewijs te dienen (art 156 lid 1 Rv).

Er zijn twee varianten van akten; authentiek (art 156 lid 2 Rv) en onderhands (art 156 lid 3 Rv). 

Een ambtenaar kan zijn een notaris (art 2 Wet op het Notarisambt), een ambtenaar van de burgerlijke stand en de deurwaarder (art 2 Gerechtsdeurwaarderswet). De wet kan de opmaak van authentieke akten aan text-decorationanderen dan ambtenaren opdragen (art 156 lid 2 tweede volzin Rv). Dus bevoegdheid is verleend aan een niet-ambtenaar. Dit kan bijvoorbeeld in de situatie dat een militair in oorlog een noodtestament wil opmaken. Men kan dan niet naar een notaris gaan, 4:98 BW. 

Art. 156 Rv zegt er niet zoveel over. Literatuur: in het algemeen moet worden aangenomen dat in het buitenland opgemaakte akten text-decorationgeen authentieke akten zijn in de zin van Nederlands bewijsrecht. Waarde van die constatering is dat de rechter in beginsel vrij is in de waarde die hij daaraan wil toekennen. Een text-decorationvrije bewijskracht dus (dus geen dwingend bewijs). Bewijs kan wel worden geleverd door alle middelen. 

Uitwendige, formele en materiële bewijskracht.