Het realisme - Het neo-realisme

8 belangrijke vragen over Het realisme - Het neo-realisme

Hoe is het neo-realisme tot stand gekomen?

  • Dit wordt ook wel "structureel realisme" genoemd.
  • Walz en Mearsheimer zijn twee grote namen binnen het neorealisme: deze namen hebben deze stroming vormgegeven.

Op welke twee manieren kun je het neo-realisme definiëren?

  • "Een perspectief op internationale politiek dat het model van machtspolitiek wijzigt door de structurele beperkingen van het internationale systeem te benadrukken: soms "nieuw" of "structureel" realisme genoemd" (Heywood).
  • "Aanpassing van de realistische benadering door te erkennen dat economische middelen (naast militaire capaciteiten) een basis vormen voor het uitoefenen van invloed en ook een poging om realisme "wetenschappelijker" te maken door modellen te lenen van econonomie en gedrags-sociale wetenschappen om internationale politiek te verklaren" (BSO): dit claimt dus veel wetenschappelijker te zijn dan de klassieke realisten.

Wat is het verschil tussen het klassieke realisme en het neo-realisme?

  • De neo-realisten focussen zich op het internationale systeem, dit is hun analyse eenheid.
  • De klassieke realisten hadden in hun analyse "de mens" als uitgangspunt, waarin het individu (de mens) wordt vertaald naar het collectief (de staat), maar de neo-realisten kijken naar het internationale systeem, en zeggen dat het gaat om "de samenhang met andere staten, het gaat erom wie meer macht heeft dan de ander".
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Welke kritiek leverde Waltz in “A theory of International Politics”op de klassieke realisten en met welk alternatief kwam hij?

  • In dit boek introduceert Waltz het neo-realisme.
  • Kritiek op de klassieke-realisten: deze theorieën richten zich op de human nature (onwetenschappelijk) en de staat. Deze theorie kan het gedrag van de staat op systeemniveau niet goed verklaren.
  • Daarom kwam hij met een alternatief: systeemtheorie om de internationale betrekkingen te begrijpen.
    • Staten zijn in het neo-realisme te vergelijken met “biljartballen” (like units): ze zijn allemaal hetzelfde. De mate van macht telt, maar de politieke cultuur of het politieke systeem is irrelevant. Het draait om macht!

Hoe werd de staat de dominante politieke organisatievorm (Heywood)?

  • Het Europees statensysteem is mondiaal verspreid door de Europese expansie en het imperialisme. De staat werd daarmee de dominante politieke organisatievorm.

De neo-realistische focus op het statensysteem leidde tot het benadrukken van anarchie en de gevolgen daarvan.
    • Centrale vraag: "waarom leidt anarchie vooral tot conflict?"

  • De neo-realistische focus op het statensysteem leidde tot het benadrukken van anarchie en de gevolgen daarvan.
    • Centrale vraag: "waarom leidt anarchie vooral tot conflict?" Vanwege:
      • 1) Self-help:
      • 2) Security-dilemma (veiligheidsdilemma)
      • 3) Relative gains (relatief voordeel)

Wat is volgens het neo-realisme de oplossing om conflicten te voorkomen?

  • Oplossing om conflicten te voorkomen: machtsbalans. Dit komt overeen met het klassieke realisme, maar neo-realisten beweren dat de machtsbalans voortkomt uit de dynamiek van het internationale systeem: the distribution of power. De oplossing zijn dus geen internationale organisaties, maar machtsbalans.
  • De machtsbalans wordt sterk bepaald door grootmachten. Als een sterke staat de andere grootmachten dreigt te overheersen, vindt er balancing en/of bandwagoning plaats.
    • Wat kunnen landen doen die geen grootmachten zijn? Enerzijds kunnen zij zich aansluiten bij de dominante macht "bandwagoining", of je gaat bij de concurrent/de opkomende macht aansluiten, dan kies je voor "balancing".

Welke twee scholen kent het neo-realisme?

  • 1) Defensive realism (Waltz): staten zijn security maximizers: staten zijn uit op macht, maar er is een balans in te vinden. Het gaat uiteindelijk om veiligheid (macht staat in dienst voor veiligheid), als die veiligheid er is stoppen zij met macht verzamelen.
  • 2) Offensive realism (Mearsheimer): staten zijn power maximizers: staten zullen altijd opzoek blijven gaan naar meer macht, ook al zijn ze 100% veiligheid, want je kunt nooit weten of je machtig genoeg bent. Dit is dus een meer pessimistische benadering.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo