Literaire vernieuwing in Nederland en Vlaanderen: Tachtig en Van Nu en Straks - De Nieuwe Gids
3 belangrijke vragen over Literaire vernieuwing in Nederland en Vlaanderen: Tachtig en Van Nu en Straks - De Nieuwe Gids
Ontstaan van De Nieuwe Gids
1 oktober 1885
De jongeren konden met hun onconventionele literaire werk soms terecht in het tot 1884 door Van Deyssels vader J.A. Alberdingk Thijm geleide tijdschrift Dietsche Warande (1855-1899), en vooral in breed opgevatte weekbladen als:
- De Nederlandse Spectator (1856-1908) en
- De Amsterdammer (1877-1940).
- Frederik van Eeden
- Frank van der Goes
- Willem Kloos
- W.A. Paap
- Albert Verwey
Hoe verzetten de jongeren van De Nieuwe Gids zich tegen hun onmiddelijke voorgangers in de Nederlandse literatuur?
- Van Deyssel deed dat bijvoorbeeld in zijn beruchte scheldkritieken, waarin hij schrijvers die hem niet bevielen met harde spot neersabelde.
- Kloos in een geregelde 'Literaire Kroniek'. Vooral de dominee-dichters moesten het daarbij ontgelden. Zij werden gepresenteerd als makers van clichématige, overdreven retorische gedichten die louter als doorgeefluik voor religieuze en morele lessen moesten dienen
- die in een orginele taal
- de hoogstpersoonlijke emoties
Hoe was het met het gedicht Julia, een verhaal van Sicilie
Kloos en Verwey
Anders was dat met het lange gedicht
Julia, een verhaal van Sicilie (1885), dat Kloos en Verwey (in samenwerking met enkele anderen) bij wijze van mystificatie uitbrachten onder het pseudoniem Guido. Daarin hadden ze naar eigen zeggen welbewust de eigenaardigheden van de poëzie die zij afwezen overdreven. De meeste recensenten hadden dat niet door en beoordeelden de tekst volkomen serieus.
Dat gaf Kloos en Verwey de gelegenheid om in de brochure De onbevoegdheid der Hollandsche literataire kritiek (1886):
Julia, een verhaal van Sicilie (1885), dat Kloos en Verwey (in samenwerking met enkele anderen) bij wijze van mystificatie uitbrachten onder het pseudoniem Guido. Daarin hadden ze naar eigen zeggen welbewust de eigenaardigheden van de poëzie die zij afwezen overdreven. De meeste recensenten hadden dat niet door en beoordeelden de tekst volkomen serieus.
Dat gaf Kloos en Verwey de gelegenheid om in de brochure De onbevoegdheid der Hollandsche literataire kritiek (1886):
- hun opzet te onthullen,
- de critici van antwoord te dienen en
- hun eigen superioriteit te onderstrepen.
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
