Startpagina / Samenvattingen / Introduction to Political Psychology 3rd Edition / presidenten-autoritair-kritiek

Persoonlijkheid en politiek - Een aantal raamwerken

Q: Hoe benaderde Altmeyer 'The Authoritarian Personality:?

Altmeyer benaderde het met trait-theorie en onderzocht rechts autoritarisme. Dat hangt volgens hem af van ervaren autoriteiten, vooral van hen in de overheid. Autoritarisme is volgens hem een product van sociaal leren, persoonlijke vooronderstellingen en levenservaring. Kritisch denken zou lastig zijn voor de personen, waardoor ze autoriteit niet bekritiseren. Een zondebok vinden werkte voor hen, omdat ze werkelijk geloven dat deze schuldig is. Tegenstrijdige ideeën worden als niet ter zake afgedaan. Men ziet de wereld als een gevaarlijke plek en men is gevoelig voor 'fundamental attribution error'

5 belangrijke vragen over Persoonlijkheid en politiek - Een aantal raamwerken

In 1950 schreef Adorno "The Authoritarian Personality", wat houdt dit in?

Deze zijn gebaseerd op psychoanalytische argumenten.
Deze persoonlijkheden zouden het resultaat zijn van een autoritaire opvoeding en een zwak ego als resultaat daarvan.
Het onderzoek was gebaseerd op verschillende vragenlijsten en klinische metingen. Via verschillende schalen werden er scores bepaald voor de verschillende elementen van autoritaire politieke attitudes.
Autoritair bleek hoog te scoren op de F-score (fascisme).

Welke kritiek werd er gegeven op "The Authoritarian Personality" van Adorno?

Communistische leiders kwamen juist laag op de F-score: er werd volgens Shills alleen voor rechts autoritarisme getoetst.
Martin had kritiek op het theoretische construct: zij die hoog scoorden waren autoritair, die laag scoorden niet. Maar wie was die lage groep? Er zou apart onderzoeken moeten worden gedaan naar de middelste groep.

Hoe benaderde Altmeyer "The Authoritarian Personality:?

Altmeyer benaderde het met trait-theorie en onderzocht rechts autoritarisme.
Dat hangt volgens hem af van ervaren autoriteiten, vooral van hen in de overheid.
Autoritarisme is volgens hem een product van sociaal leren, persoonlijke vooronderstellingen en levenservaring.
Kritisch denken zou lastig zijn voor de personen, waardoor ze autoriteit niet bekritiseren. Een zondebok vinden werkte voor hen, omdat ze werkelijk geloven dat deze schuldig is. Tegenstrijdige ideeën worden als niet ter zake afgedaan.
Men ziet de wereld als een gevaarlijke plek en men is gevoelig voor 'fundamental attribution error"

In 1972 schreef Barber een boek over moderne presidenten, wat was te vinden in dit boek?

Het boek bevat psychebiografieën, gebaseerd op de jeugd en vroege politieke carrière van de presidenten.
Volgens hem hebben de persoonlijkheden van de presidenten allen traits zoals agressiviteit, onbevangenheid en inschikkelijkheid, maar verschillend in combinatie.
De componenten van de presidentiële persoonlijkheid zijn karakter (hoe de president zich t.o.v het leven en zijn overtuigingen oriënteert), wereldbeeld (primaire overtuigingen op het gebied van sociale causaliteit, morele conflicten van zijn tijd en de menselijke natuur) en stijl (retoriek, persoonlijke relaties en thuisbasis).
Zo maakte hij een schema waarin presidenten konden passen: actief/negatief en passief/negatief.

Welke kritiek kwam op het schema van Barber?

De kritiek op het schema was dat het vrij simpel was en dat daardoor vele zeer verschillende presidenten in dezelfde categorie vielen.
Etheredge bekeek ook de 20ste eeuw presidenten, maar keek naar dominantie, interpersoonlijk vertrouwen, zelfvertrouwen en introversie/extraversie.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

Introduction to Political Psychology 3rd Edition | 9781317371649 | Martha L Cottam, et al

Bekijk samenvatting