Presentatie in kunstmusea na de Tweede Wereldoorlog - Collectiepresentaties na 2000 - Tate Gallery: thematisch indeling

9 belangrijke vragen over Presentatie in kunstmusea na de Tweede Wereldoorlog - Collectiepresentaties na 2000 - Tate Gallery: thematisch indeling

Wat kan als analyse van de problematische status-quo in de musea voor moderne kunst gelden?

Nicholas Serota's essay Experience of Interpretation uit 1996.

Wat beschrijft Serot, sinds 1988 directeur van de Tate Gallery in Londen, hierin?

Hoe de meeste musea voor hun collectieopstelling van de kunst tot 1960 het geijkte MoMA-model gebruiken, waarna voor de periode na 1960 een vrijblijvende opeenvolging van zalen komt die is gewijd aan individuele kunstenaars of soms zelfs aan slechts één werk, gezien de schaal die veel contemporaine kunst nu eenmaal heeft.

Waar zouden musea zich meer aan moeten wagen, aldus Serota?

Aan 'interpretation', een visie op de kunstgeschiedenis.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Hoe wordt in het nieuwe Tate Modern de collectie gepresenteerd? a

In vier thematische circuits die uiteenlopende lezingen van de moderne kunst bieden en tot nu toe eens per zes jaar worden heringericht.

Wat wisselt in ieder circuit?

De omloopsnelheid van de zalen. Een deel functioneert als drager van het verhaal en blijft vrij lang staan, maar voor het overige worden zalen steeds anders ingevuld, vaak met actuele kunst die bij het onderhavige thema aansluit.

Aan welk bezwaar lijkt Tate met de wisseling van 2006 tegemoet willen komen?

Aan een bezwaar dat de eerste opzet aankleefde, namelijk dat een werk vaak met evenveel recht bij een van de andere thema's ondergebracht kon worden.

Het probleem van de inwisselbaarheid blijft echter ook bij de nieuwe opzet bestaan. Waar bied het globale historische kader wel duidelijker criteria voor?

Voor de plaatsing van werken en hun onderlinge combinaties.

Wat blijft een verdienste, ondanks alle mogelijk kritiek?

Dat Tate Modern als enige van de grote musea van moderne kunst een plausibel alternatief heeft gevonden voor de cesuren die doorgaans binnen de kunst van de twintigste eeuw worden gelegd (bijvoorbeeld bij 1940, 1960) en tussen die van de twintigste en de eenentwintigste eeuw.

Wat wordt niet losgekoppeld in het parcours?

De eigentijdse kunst van het modernisme, maar in het continuüm van de geschiedenis geplaatst.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo