Presentatie in kunstmusea na de Tweede Wereldoorlog - Presentatie van oudere kunst - Herinneringen uit de jaren tachtig en negentig

20 belangrijke vragen over Presentatie in kunstmusea na de Tweede Wereldoorlog - Presentatie van oudere kunst - Herinneringen uit de jaren tachtig en negentig

Welke periode bestrijkt de collectie van Musée d'Orsay?

Van 1848-1914.

Welke schakel vormt deze triomfantelijke presentatie van hoofdzakelijk Franse negentiende-eeuwse kunst?

De schakel tussen de verzamelingen van het Musée du Louvre en het Centre Pompidou.

Waar verzette Aulenti zich tegen?

Tegen ieder stijlkamerachtige reconstructie van de sfeer van de negentiende eeuw.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Wat evoceerde (oproepen) ze daarvoor in de plaats?

Een historische context door verwijzingen naar de negentiende-eeuwse tentoonstellingspraktijk.

Voor welke tentoonstellingsarchitectuur koos ze?

Voor een robuust ogende tentoonstellingsarchitectuur, die sterk contrasteert met de bestaande architectuur van het negentiende-eeuwse station van Victor Laloux.

Waar was ze een verklaard tegenstander van?

Van de schottenbouw die vooral in de jaren zestig en zeventig zo populair was.

Waarin komt het duurzame karakter van haar vormgeving onder meer tot uiting?

IN de okerkleurige kalksteen voor de vloeren en wanden en in de zwarte sokkels voor de sculpturen.

Wat voor soort ruimten ontwierp ze voor het museum?

Een grote verscheidenheid aan ruimten die zich voordoen als een reeks van theatrale decors, van de opeenvolging van pleinen in de middenas tot de meer ijle ruimten voor de impressionisten.

Wat is het verschil tussen de opstellingen van Scarpa en de vormgeving in Musée d'Orsay?

De opstellingen van Scarpa dwingen tot concentratie op een gelimiteerd aantal objecten. De vormgeving in Musée d'Orsay is erop uit overvloed te etaleren en maakt zij de bezoeker eerder tot een moderne variant van de negentiende-eeuwse 'flâneur' die een salontentoonstelling bezoekt, dan tot de aandachtige kijker die Scarpa veronderstelde.

Wat beoogde het programma achter de opstelling?

Een revisie te geven van het beeld van de Franse negentiende-eeuwse kunst, door behalve het werk van de avant-garde óók de Salonkunst - tot dan toe weggeborgen in depots of in provinciale musea - te exposeren.

Waar hebben verschillende critici op gewezen?

Dat de tegenstelling in deze trajecten tussen de geaccepteerde Salonkunst (rechts) en de rebellerende avant-garde (links) een simplificatie van de historische situatie is, die voorbij gaat aan de pluriformiteit die de Salontentoonstellingen wel degelijk kenmerkte.

Hoe ziet het Musée d'Orsay na de ingrijpende renovatie in 2011 er nu uit?

Van het ontwerp van Aulenti bleef voornamelijk de grote middenallee gehandhaafd. Terwijl vroeger in de zalen steeds het contrast zichtbaar bleef met de negentiende-eeuwse stationsarchitectuur, zijn zij nu omgebouwd tot keurige abstracte dozen die los staan van het oorspronkelijke gebouw.

Wat is de meest opvallende visuele verandering?

De uitgesproken, donkere kleuren voor de wanden, zelfs in de afdeling van het impressionisme, wat gecombineerd met het vele gebruik van spots een sterk theatraal effect heeft.

Wat ontbreekt daarin helaas?

Het conceptuele karakter van Aulenti's enscenering.

Waar leidde de nieuwe aandacht voor historische museumarchitectuur en presentatievormen in Engeland toe?

Tot een aantal restauratieprojecten dat tot doel had om de negentiende-eeuwse inrichting die door moderniseringen in de jaren dertig van de twintigste eeuw waren verminkt, te reconstrueren.

Wat gebeurde er met de Londense National Gallery?

Tussen 1987 en 1991 werden sommige zalen gerestaureerd en andere historiserend gerenoveerd. In 1991 kwam er een uitbreiding met de in classicistisch idioom gebouwde Sainsbury Wing.

Waar is de renovatie in het museum aanleiding voor geweest?

Om de presentatie naar nieuwe inzichten te herzien.

Hoe ziet dat er bij de huidige opstelling van de vaste collectie uit?

Er wordt veel meer dan voorheen gebruikgemaakt van het architectonische kader, nu eens om met zichtlijnen de route te ondersteunen, dan weer om een context te evoceren.

In de vernieuwde opstelling is men afgestapt van de sinds 1871 bestaande presentatie in gescheiden schilderscholen. Hoe ziet dat er nu uit?

In de zalencircuits worden verschillende geografische tradities juist per periode bij elkaar gebracht, zodat vergelijking van tijdgenoten als Cranach en Bronzino of Claude Lorrain en Vermeer - al hangen ze dan bij elkaar op zaal - mogelijk wordt.

Waar laat de revisie van de kunstgeschiedenis in vergelijking met de vroegere opstelling in Musée d'Orsay meer ruimte voor?

Voor nuances en het verhaal achter de opstelling wordt minder dwingend door de vormgeving opgelegd.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo