Suicidaal gedrag - verklaringen

9 belangrijke vragen over Suicidaal gedrag - verklaringen

Wat zijn cijfers uit de algemene bevolking mbt suicidaliteit

Uit bevolkingsonderzoeken blijkt dat de meeste mensen in hun leven niet depressief worden noch suïcidaal. Ongeveer 25 % van de Nederlanders maakt eens of meer dan eens in het leven een depressieve periode door (Bijl et al. 1998). Tussen de 8 % en 11 % heeft ooit overwogen suïcide te plegen (Have et al. 2011).

Suïcidaliteit als symptoom van andere psychiatrische stoornissen

Suïcidaal gedrag bij de verschillende psychiatrische stoornissen is ook te begrijpen als een complicatie van of gevoeligheid voor hopeloosheid, impulsiviteit en agressiviteit.
  • manisch-depressieve patiënten: 50% onderneemt suïcidepoging en 80 % heeft suïcidale gedachten
  • angst, paniek en PTSSklachten
  • Verslaving: 7 %  komt door suïcide om het leven.
  • schizofrenie en psychotische stoornis: 5 à 7 % van deze patiënten komt door suïcide om het leven
  • anorexia nervos: 8x zoveel kans op suicide
  • persoonlijkheidsstoornis: 5 en de 10 % van deze patiënten komt door suïcide om het leven

Suïcidaliteit kan ook als gevolg van depressie of andere psychiatrische aandoening, leg dit uit?

Een psychiatrische stoornis vermindert het vermogen tot aanpassing aan de samenleving, maar een dergelijke aandoening kan ook leiden tot allerlei negatieve ervaringen met de aanpassing aan de samenleving, zoals bij het vinden van werk of een partner, bij relatieproblemen, of doordat men gestigmatiseerd en gediscrimineerd wordt.
Teleurstelling over de beperkte effecten van een behandeling, het idee een onbehandelbare patiënt te zijn en soms ook onverwachte effecten van de behandeling (ernstige bijwerkingen) kunnen bijdragen aan gedachten van hopeloosheid.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Suïcidaliteit als weerspiegeling van een langdurige kwetsbaarheid

  • Veel recidive. Van alle personen die vanwege suïcidepogingen in ziekenhuizen worden behandeld, zal minstens 40 % opnieuw een suïcidepoging ondernemen. Een kwart van hen, 10 % van het totaal, zal uiteindelijk door suïcide om het leven komen.
  • de mate van hopeloosheid bij psychiatrische patiënten een voorspellende waarde heeft ten aanzien van toekomstige suïcide.
  • suïcidaliteit in veel gevallen als een virus te zijn dat zich ergens in het systeem van de patiënt heeft genesteld, om weer manifest te worden bij een volgende tegenslag

Kwetsbaarheid voor suïcide kan ook opgevat worden als kenmerk dat vaker voorkomt bij bepaalde karakters of als persoonlijkheidskenmerk, benoem de belangrijkste

  • Relationele problemen (hechting, onveilige thuissituatie, scheiding, relatie problemen)
  • hulpeloosheid op allerlei gebieden
  • affectregulatie problemen
  • impulsiviteit,  echter suïcide vinden vrijwel nooit plaats zonder een voorafgaand suïcidaal proces
  • Dichotoom denken: alles-of-nietstermen: een gebeurtenis is óf helemaal goed óf helemaal slecht.
  • Rigiditeit: minder flexibel
  • Overgeneraliseren
  • Krenking

Suïcidaliteit als reactie op bedreigde belangen of om te ontsnappen aan de toekomst

  • wanhopig als de belangrijkste zaken in hun leven zijn misgegaan of dreigen mis te gaan, en wel op onherstelbare wijze. Als je belangrijkste doelen in het leven niet meer realiseerbaar zijn
  • het gevoel dat de toekomst verschrikkelijk zal zijn

Suïcidaliteit als een vorm van zelfkwellend piekeren, wat houdt dat in?

  • repetitieve karakter van suïcidale gedachten.
  • Suïcidale mensen kunnen dat onophoudelijke gepieker over suïcide opgeven als een reden om suïcide te willen plegen: eindelijk verlost te worden van deze uitputtende gedachten.
  • Piekeren = oncontroleerbare, meestal negatieve, gedachten waarmee men een oplossing tracht te vinden voor een probleem waarvan de uitkomst onzeker is.
  • Rumineren = het steeds weer in gedachten stilstaan bij de eigen klachten, zoals: ‘Wanneer word ik nu weer eens normaal in eindeloze variaties op hetzelfde thema.
  • Piekeren in beelden en dwangmatige voorstellingen (vaker bij bipolaire stoornis)

Suïcidaliteit heeft ook een communicatiekant, op welke manier?

  • Praten over suïcidaliteit is op de eerste plaats een boodschap: men wil gehoord worden.
  • Suïcidaliteit is daarom ook vaak zowel een schreeuw om hulp als een handreiking om contact te maken.
  • naast de communicatieve betekenis van suïcidaliteit bestaat wel degelijk en tegelijkertijd een doodswens, wat soms uit het oog wordt verloren.

Waarom plegen zoveel mensen géén suïcide?

Van de 25 % met gedachten pleegt toch veel geen suicide.
persoonlijke beschermingsbronnen:
  • mensen weten toch hun interne hulpbronnen aan te boren: affectregulatie, impulscontrole, het vermogen tot relativeren (rijpe afweer), flexibiliteit, een goed ontwikkeld zelf en een goede relatie met zichzelf
omgeving beschermingsfactoren:
  • Een begripvol contact met een medemens, familie, partner, vrienden.
  • Afwezigheid van pijnvrije middelen
  • religie
  • jonge kinderen
  • goed bereikbare en deskundige zorg

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo