Epilepsie - Behandeling van epilepsie
13 belangrijke vragen over Epilepsie - Behandeling van epilepsie
Hoe is de behandeling van epilepsie?
Wat is het doel van deze behandeling?
Wat is het gevolg van deze behandeling?
- De behandeling van epilepsie gebeurt - bij het overgrote deel - met het voorschrijven van anti-epileptica
- Het doel van deze behandeling is mensen met aanvallen met een minimale dosis zo effectief en veilig mogelijk te behandelen en de eventele bijwerkingen van de medicatie zo klein mogelijk te houden
- Het gebruik van anti-epileptica kan de oorzaak van epilepsie niet wegnemen, maar zal uitsluitend de epileptische aanvallen onder controle brengen.
Wat zijn mogelijke behandelingen voor epilepsie?
- anti-epileptica; deze worden bij voorkeur gegeven als - monotherapie de kans dat iemand dan aanvalsvrij zal worden is dan 65%
- polytherapie; 2 of meer middelen waardoor de kans om aanvalsvrij te worden met nog 10% toeneemt.
- neurochirirgische behandeling (voor refractaire epilepsiepatienten)
- nervus-vagusstimulatie
- diepe hersenstimulatie (elektrode op de hersenstam)
- ketogeen dieet (vetrijk, eiwit-, zetmeel- en suikerarm)
Wat is refractaire epilepsie?
- Hogere cijfers + sneller leren
- Niets twee keer studeren
- 100% zeker alles onthouden
Welke rol heeft een neuropsycholoog bij een neurochirurgische ingreep?
Daarnaast neemt hij een Wada-test af, om de betrokkenheid van de beide hemisferen in te kunnen schatten bij cruciale cognitieve functies als taal en geheugen (wordt kort disfunctioneel gemaakt).
Tenslotte biedt hij tijdens de intraoperatieve stimulatie cognitieve taken aan om het risico op postoperatieve cognitieve stoornissen te verminderen.
Er is een groot aantal verschillende anti-epileptica beschikbaar.
Welke medicatie wordt voorgeschreven bij "absence-epilepsie van de kinderleeftijd"?
Welke medicatie wordt voorgeschreven bij partiele aanvallen?
- valproaat (Depakine)
- lamotrigine (Lamictal)
- ethosuximide (Ethymal of Zarontin)
Partiele aanvallen:
- carbamazepine (Tegretol)
Wat wordt verstaan onder "refractaire epilepsiepatienten'?
- medicamenteus moeilijk instelbaar zijn
- medicamenteus therapieresistent zijn
Bij patienten met een refractaire epilepsie is er nog een aantal andere medische behandelingen mogelijk.
Welke behandelingen zijn dit?
- een neurochirurgische behandeling (bij patienten met een focale epilepsie)
- nervus-vagusstimulatie (NVS)
- diepe hersenstimulatie
- ketogon diet
Wat is een nervus-vagusstimulatie? En wanneer wordt deze toegediend?
- Toegediend: als neurochirurgische interventie niet meer mogelijk is.
- Het extracraniaal stimuleren van de nervus vagus, blijkt een desynchronisatie op het eeg tot gevolg te hebben, wat leidt tot een vermindering van aanvallen.
Wat is de rol van de neuropsychologie in het totale onderzoeksprotocol rond epilepsie?
Tegenwoordig wordt een neurochirurgische ingreep door een team van experts voorbereid met oa een nauwe samenwerking tussen de neurochirurg en de neuropsycholoog.
Wat zijn de verschillende stappen die genomen worden?
- neuropsychologisch onderzoek (zowel pre- als postchirurgisch )
worden in kaart gebracht.
- Wada-test
- aanbieden cognitieve taken
taken aan om het risico op postoperatieve cognitieve stoornissen te
minimaliseren
In Nederland is er min of meer instemming over de gebruikte tests en functiedomeinen.
Welke functiedomeinen worden onderscheiden?
Welke tests worden gebruikt?
- intelligentie
- taal
- taaldominantie
- geheugen
- aandacht
- executieve functies
Tests:
Er is een goede balans tussen:
- klassieke papier-en-pentaken
- gecomputeriseerde tests (vb FePsy)
Wat kun je vertellen over de nervus-vaguststimulatie (NVS)?
- de stimulator wordt operatief onderhuids in de borst van de patient geplaatst en met een electrode in de hals aan de nervus vagus aangesloten
- men veronderstelt dat het stimuleren van de nervus vagus een desynchronisatie van de neuronale activiteit veroorzaakt wat leidt tot een vermindering van aanvallen
Indien patienten met de juiste verhouding en dosis van de anti-epileptic aanvalsvrij worden, kan overwogen worden de medicatie te stoppen. Deze beslissing is echter net zo belangrijk als de overweging ermee te starten.
Welke periode wordt meestal gehanteerd alvorens medicatie af te bouwen?
- Afhankelijk van het type epilepsiesyndroom en de oorzaak van de epilepsie wordt doorgaans een periode van twee tot vijf jaar aanvalsvrijheid aangehouden alvoren de medicatie af te bouwen.
- Dit mag niet te snel gebeuren omdat een snelle afbouw onttrekkingsaanvallen kan veroorzaken.
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden