Startpagina / Samenvattingen / Klinische Psychologie Class notes / ggz-lijn-gespecialiseerd

Organisatie van de GGZ

6 belangrijke vragen over Organisatie van de GGZ

Economische opbrengst van de GGZ is hoog

Met verbeterde behandelingsmethoden en nieuwe medicatie zijn de kosten van het behandelen van psychische problemen afgenomen, terwijl effectiviteit juist is toegenomen

De behandeling van veelvuldig voorkomende stoornissen met een hoge ziektelast zoals burnout, depressie en angst heeft dan ook een zeer goede kosten/baten verhouding

Het geld dat in de GGZ wordt besteed aan preventie en zorg, levert naar schatting een besparing van het 20-to 30voudige aan indirecte kosten.

Conclusie WHO rapport

Assessment en diagnosis van psychische stoornissen vraagt meer aandacht

Implementatie van evidence based multidisciplinaire richtlijnen.

Organisatie GGZ in Nederland

1ste lijn (basiszorg

preventie
kortdurende generalistische behandeling

2de lijn (gespecialiseerde GGZ)

gespecialiseerde GGZ
Long stay

Top referent centra (2-3%)

Nationale behandelcentra voor complexe disorders
Eetstoornis, verslaving, depressie

Gespecialiseerde GGZ (2e lijn)

Meer specialistische behandeling noodzakelijk
2012 werden bijna 1 miljoen mensen behandeld
Meer dan 90% van de patiënten worden ambulant behandeld
Meer zorg dan kortere of langere tijd deeltijdsbehandeling
9% patiënten residentiele zorg

Complexe aandoeningen (3e lijn)

Patiënten met een zeldzame of zeek complexe psychische aandoenign kunnen terecht bij een beperkt aantal gespecialiseerde instellingen die meestal een landelijk bereik hebben . Het gaat dan bijvoorbeeld om depressie, eetstoornissen, persoonlijkheidsproblematiek en verslaving. Deze topklinische zorg is sterk in ontwikkeling, gekoppeld aan wetenschappelijk onderzoek.

Wanneer vragen naar suïcidaal gedrag?

Bij psychiatrisch onderzoek en/of crisissituaties, vooral als er sprake is van depressie
Bij suïcidale uitingen en uitingen van wanhoop
Na ernstige verliezen en ingrijpende gebeurtenissen
Op tranistiemomenten in lopende psychaitrische behandelingen
Bij onverwachte veranderingen, uitblijven van verbetering of bij verslechtering van het klinische beeld
In elke andere situatie waarin de professional vermoedt dat sprak kan zijn van suïcidegedachten, bijvoorbeeld een 'niet-pluis-gevoel' bij onverwacht ehrstel