Schizofrene stoornissen - Totaal gerichtheidsverlies als oorzaak van de desintegratie

11 belangrijke vragen over Schizofrene stoornissen - Totaal gerichtheidsverlies als oorzaak van de desintegratie

Wat is het verschil tussen totaal gerichtheidsverlies en depressieve mensen?

Depressieve mensen zijn nog wel gericht op doelen, maar hebben hun actieve streven naar doelen van waarde opgegeven.

Lijders aan het dwangneurotische desintegratiesyndroom zouden dit restant gerichtheid vergaand verloren hebben.

Het opgeven van de actieve betrokkenheid bij doelen in de realiteit in het geval van schizofrene stoornissen heeft extreme vormen aangenomen - meer dan bij de lijders van dwangneurotische desintegratiesyndroom.
(stupor en mutisme)

Schizofrene patienten lijden dus in deze visie aan een totaal of vrijwel totaalgerichtheidsverlies.

Wanneer spreek je van  'persoonlijkheid'?

Als een bepaalde persoonlijkheid beleef je jezelf...zolang je nog bepaalde doelen nastreeft; bepaalde raakpunten kan onderhouden met de werkelijkheid; contact kan houden met bepaalde medemensen, duidelijke interesses en genietingen hebt.

Waarom is er bij schizofrenie geen sprake meer van 'persoonlijkheid'?

Iemand met schizofrenie heeft zijn gevoel voor persoonlijkheid verloren, terwijl hij ook niet meer als afgeronde persoon functioneert.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Waarom is er bij een dwangneurotische desintegratiesyndroom nog enigszins sprake van een persoonlijkheid?

Die persoon houdt een restantje integratie in stand door zich vast te klampen aan het volbrengen van een handvol alledaagse verplichtingen, waaronder een zekere mate van zelfverzorging. En hij heeft regelmatig momenten waarop hij afstand neemt van zijn gedrag en de ontsporingen daarin mistroostig overziet.

Wanneer spreek je van desintegratie van het gedrag?

Wanneer je geen stabiele doelen meer hebt, is er niets dat samenhang kan geven aan je gedrag, dat ervoor zorgt dat je initiatieven neemt en keuzes maakt of afmaakt.


De beleving van de eigenlijke betekenis van allerlei zaken en handelingen is aangetast. Het onderscheiden karakter van deelactiviteiten wordt niet meer beleefd (homogenisering). Het gedrag wordt dus een wezenloze chaos.

Wat gebeurt er wanneer de sturende en motiverende kracht achter het gedrag en de betrokkenheid met de werkelijkheid ontbreken?

Dan maakt de persoon vaak een lege en doodse indruk en nemen zijn handelen robotmatige trekken aan, omdat formele regels zijn gedrag moeten reguleren bij gebrek aan iets meer wezenlijks en persoonlijks.
(manierisme, stereotypieen, wezenloos herhalen van handelingen en het nadoen en napraten).

Hoe wordt communicatie normaliter gemotiveerd?

Door de wens een reactie bij de medemens op te roepen, die belonend is voor de betrokkene, om zo een boodschap over te brengen of feedback te krijgen van de ander, die laat merken wanneer hij vaak, onvolledig, onlogisch of oninteressant, kinderlijk en dergelijke vindt.

Wat betekent gerichtheidsverlies bij communicatie?

  • De wens om iets over te brengen op de ander komt te vervallen.
  • Niets is belangrijk genoeg meer om echt over te brengen.
  • Van niemand wordt verwacht dat hij werkelijk geinteresseerd zal zijn in wat overgebracht wordt.
  • Niemand is ook belangrijk genoeg om nog iets over te brengen.
  • De patient is niet werkelijk meer geinteresseerd in de feedback van de ander.
  • De patient krijgt zulke feedback ook niet meer door het isolement, waarin hij vaak verkeert.
  • Er komt daarvoor in de plaats: rijmelarij, vrij associeren, spelen met klanken (een deel dat ook als regressie kan worden opgevat).

Hoe ontstaan voortdurend allerlei wanen, die van een wisselend en vluchtig karakter zijn?

In associatie met allerlei voorvalletjes en als voortvloeisel uit complexen, behoeften en wensen van een patient.
Tegenstrijdige informatie van buiten maakt geen indruk op grond van de desinteresse van de patient.

Van systematische realiteitsvervalsing als strategie om verder te kunnen met leven met een moeilijke wereld, is dus geen sprake.

Wat bevordert het isolement nog verder bij iemand met schizofrenie?

-vreemde zintuiglijke gewaarwordingen, die dan weer aangezien worden voor iets bijzonders, die weer aanleiding zijn tot het ontwikkelen van extra wanen.

Wat zijn dus binnen deze theorie veel meer dan twee symptomen van schizofrenie?

Gevoelsarmoede en afwending van de realiteit: ze vormen de kern ervan, de directe oorzaak van een aantal andere verschijnselen.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo