Indicatiestelling - Voorwaarden voor indicatiestelling

9 belangrijke vragen over Indicatiestelling - Voorwaarden voor indicatiestelling

Wat zijn voorwaarden voor indicatiestelling?

  • goed kennis hebben van de effecten van behandelingen bij specifieke stoornissen.
  • goed thuis zijn in de lokale behandelmogelijkheden (sociale kaart)
  • kennis hebben van verschillende behandelvormen en behandelaars
  • bij comorbiditeit inschatting kunnen maken wat eerst
  • dan zijn er vaak nog verschillende opties waaruit gekozen moet worden: psychotherapie of farmacotherapie.
  • clientfactoren
  • therapeutfactoren

Wat zijn de voorwaarde voor indicatiestelling?

De indicatiesteller moet:
- Kennis hebben over de effecten van de behandeling
- Goed thuis zijn in de lokale behandelmogelijkheden
- Kunnen inschatten hoe groot de kans is dat de cliënt de behandelmogelijkheid aan neemt.

Welke voorwaarden zijn van belang waar een indicatiesteller aan moet voldoen

  • Kennis hebben van de effecten van behandelingen ( in Nederland heb je de multidisciplinaire richtlijnen en zorgstandaard beschikbaar)
  • vertaling van klachten en persoonskenmerken cliënt naar passende behandeling
  • psychotherapie in combinatie met farmacotherapie
  • inschatting van de mate waarin de cliënt de behandeling zal aannemen (therapietrouw vergroten)
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Wat zijn voorspellers van de behandelresultaten?

- behandelingen die aan staan geschreven in een zorgstandaard.
- voorgeschiedenis van de cliënt
- persoonlijke kenmerken en eigenschappen
- motivatie
- therapietrouw
- leeftijdsfase

In Nederland zijn multidisciplinaire richtlijnen en zorgstandaarden beschikbaar over de effecten van behandelingen bij specifieke stoornissen.

Wat moet een indicatiesteller hiermee?

Hij moet de vertaling naar de individuele cliënt maken om te kijken wat de best passende behandeling is.

Welke behandelcontexten zijn er en welke zijn het meest effectief gebleken?

Groepsbehandeling vs. individueel: vrij weinig onderzoek naar gedaan, resultaten zijn niet eenduidig, maar het lijkt beide effectief te zijn.

Ambulant vs. deeltijd vs. klinische opname:
Is geen onderzoek naar gedaan. Tegenwoordig steeds meer ambulant, maar ook voor het kostenplaatje. Daarnaast blijkt opname contraproductief te zijn omdat men niet in de maatschappij anticipeert.
Vaak sprake van een opname als:
- cliënt gevaar voor zichzelf of de omgeving
- andere behandelingen hadden ongewenst resultaat
- de omgeving is niet meer in staat om de last op te vangen
Ambulante: individueel, zitting
Deeltijd: dagprogramma, daarna naar huis

De behandelvormen is in veel gevallen snel duidelijk. Bij comorbiditeit is dat ingewikkelder. Waarom?

Eerst kiezen welk probleem (eerst) behandeld moet worden en kijken  welke behandelopties dan gekozen kunnen worden.

Wanneer wordt een cliënt verwezen naar een praktijkondersteuner, basis-ggz of specialistische-ggz?

Praktijkondersteuner van de huisarts:
- lichte psychische problematiek
- geen diagnose volgens de DSM-criteria

Basis-ggz:
- psychische stoornis volgens DSM-criteria
- lichte tot matige problematiek
- risico op suïcide/geweld is laag tot matig
- enkelvoudig beeld, lage complexiteit
- klachten zijn aanhoudend en persisterend

Specialistische-ggz:

- acute, ernstige, zeer ernstige klachten
- hoog complex beeld
- hoog risico op suïcide, automutilatie, huiselijk geweld of psychotische decompensatie.

Wanneer is de verwachting dat de aanvaarding van en de inzet bij de behandeling en therapietrouw het grootst is?

Als er consensus is tussen cliënt en behandelaar over het doel en aard van behandeling

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo