Samenvatting: Klinische Psychologie Theorieeen En Psychopathologie

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Klinische Psychologie Theorieeen en psychopathologie

• 1 Over Klinische Psychologie en abnormaal gedrag

  Dit is een preview. Er zijn 15 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1
  Laat hier meer flashcards zien

• Waarom is er een misverstand over klinische psychologie en waar treffen we klinische psychologen?

  Er is een misverstand over klinische psychologie omdat het woord kline afstamt van kliniek en dus mensen denken dat klinische psychologen werkzaam zijn in een kliniek.
  
  Klinische psychologen treffen we echter overal aan, een grotere groep is werkzaam in de eerstelijnszorg of generalistische basis-ggz

• Wie werd gerzien als de godfather van Nederlandse psychologie en hoe werd onderscheid gemaakt tussen de psychologische diciplines?

  De godfather van de Nederlandse psychologie was hoogleraar Duiker.
  
  Hij diende dat er onderscheid gemaakt werd tussen de basisdiciplines en toegepaste diciplines.   

• Wat zijn de drie onderdelen van afwijkingen van de norm betrekkend tot de individueel?

  Gedragm gedachtes of belevingen.

• Wat zijn de verschillen tussen een klinische psycholoog en een psychiater?

  Een klinische psycholoog heeft een academische opleiding in de psychologie gehad. Een bachelor, master van 2 jaar met postmaster opleiding van 4 jaar.
  
  Een psychiater heeft een geneeskundige opleiding ontvangen waarvan 3 jaar bachelor en 3 jaar master.

• Sinds wanneer is de beroepstitel klinische psychologie beschermd>

  In de wet op de beroepen van de individuele gezondheidszorg of wet BIG, sinds 1998 zijn de beroepstitels beschermd.

• Wat is het verschil in vorming tussen psychologen en psychiaters?

  Doordat klinische psychologie vaardigheden hebben verwerft in het verrichten van emperisch onderzoek zijn ze methodologisch opzicht beter onderlegd dan psychiaters.
  
  Psychiaters hebben meer kennis over de biologische aspecten van mentale psychische stoornissen en hebben het recht om psychofarmaca voor te schrijven aan patienten.

• Wat is de definitie van psychische stoornissen uit het APA american psychiatric association?

  Een psychische stoornis is een syndroom gekenmerkt door klinisch significant symptomen op het gebied van de cognitieve functies, de affectieve functies of de conatieve functies van een persoon dat een uiting is van een disfunctie in de psychologische, biologische of ontwikkelingsprocessen die ten grondslag liggen aan het psychisch functioneren.
  
  Psychische stoornissen gaan gepaard met lijdensdruk of beperkingen in het functioneren op sociaal of beroepsmatig gebied.

• Wat is persoonlijk lijden en moet persoonlijk lijden aanwezig zijn voor een psychische stoornis?

  Persoonlijk lijden is iemand die lijdt onder zijn problematiek, depressieve mensen voelen zich ellendig en leeg. 
  
  Persoonlijk lijden is geen voldoende voorwaarde om van psychopathologie te spreken, psychische stoornissen gaan niet noodzakelijkerwijs met persoonlijk lijden gepaard. 

• Wat houdt het (dis)functionaliteit van gedrag in en is disfunctioneel gedrag een symptoom van een psychische stoornis?

  Disfunctioneel gedrag is gedrag waarbij het dagelijks functioneren en het welbevinden van het individu ondermijnt, dit bepaalt in sterke mate de beoordeling van de normaliteit. Het kan ook functioneren van anderen disreguleren.
  
  Niet elk gedrag dat het functioneren van anderen ontregelt is een symptoom van psychische stoornis, ook al kan het normoverschrijdend zijn.
  
  Een voorbeeld van disfunctioneel gedrag is te bang zijn om het huis te verlaten of als de psychotische buurman met zijn nachtelijke geschreeuw de andere buurman wakker houdt  

• Wanneer spreekt men van irrationeel en onbegrijpelijk gedrag?

  Irrationeel en onbegrijpelijk gedrag ontstaat als mensen in het gedrag van een ander geen logica of zin kunnen ontdekken. Men ziet dit dan als abnormaal.
  
  Een voorbeeld van irrationeel en onbegrijpelijk gedrag is een patient met boulima nervosia, die eerst alles vol eet om vervolgens uit te braken.