Congenitale en verworven afwijkingen bij kinderen

9 belangrijke vragen over Congenitale en verworven afwijkingen bij kinderen

Beschrijf klinische symptomatologie van artrose in algemene zin

-       gewrichtsstijfheid
-       pijn
-       bewegingsbeperking
-       crepetaties
-       instabiliteit
-       hydrops
-       inflammatoire afwijking, afhankelijk van stadium.


Startstijfheid is vrij klassiek. Na enige tijd rust komt het gewricht moeilijk op gang; stijf en pijnlijk. Daarnaast komt ook ochtendstijfheid voor. Pijn wordt hoogst waarschijnlijk veroorzaakt door intraossale drukverhoging in het bot door veneuze stuwing, subchondrale microfracturen, prikkeling van vrije zenuwuiteinden, synovitis en rek van het gewrichtskapsel.

Beschrijf de radiologische afwijkingen gezien bij artrose in algemene zin

Niet alleen belangrijk bij het stellen van de diagnose, maar ook voor de progressie. Knie moet in lichte stand worden bekeken, om zo de gewrichtsspleet goed in beeld te kunnen brengen. Heupen worden liggend gemaakt.
Kenmerken: asymmetrische gewrichtsspleetversmalling, subchondrale botvorming, subchondrale cysten, osteofyten en subluxatie of deformatie van het gewricht.

Kennis van de conservatieve en operatieve behandeling van coxartrose

Conservatief: verlichten pijn en functiebeperking (ADL-beperkingen).
-       adviezen en leefregels: activiteiten vermijden die pijn provorceren, zoals draaibewegingen. Wel voldoende beweging (oefenprogramma = fysio), gewichtsverlies. Kunnen eventueel worden aangevuld met pijnmedicatie (paracetamol, NSAID).
-       Oefentherapie (fysio): massage alleen als hulpmiddel en voorbereiding op oefentherapie. Functie fysio: gewricht in conditie houden ondanks beperkingen.
Operatief:
Indicaties: ernst van de pijn, mate van ADL-beperking, leeftijd/activiteitenniveau, werk en leefomstandigheden, psychologische constitutie en cooperatie, aard en ernst rontgen.
·      osteotomie: vastzetten gewricht
·      pandakcorrecties: kinderleeftijd. Boven acetabulum botspanen uit crista geplaatst.
·      Prothese:  ouderen
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Het kunnen beschrijven van problemen die ontstaan na een gewrichtsvervanging en de mogelijke oplossing/behandeling hiervan benoemen

Bij persisterende pijnklachten of na een pijnvrije interval bestaat er een indicatie voor onderzoek. Betrekkelijk kort na de operattie zal men eerst denken aan een infectieuze complicatie. Op langere termijn komt ook mechanische loslating in aanmerking. Een apart probleem is de habituele protheseluxatie. Verder zijn ook klachten van andere origine denkbaar. In de DD:
-       ‘low-grade’ infectie; antibiotica, eventueel chirurgisch
-       mechanische loslating; op jongere leeftijd vervanging.
-       synovitis door slijtage van prothese materiaal
-       umpingement (‘aanlopen’) van de prothese door malpositie
-       functiebeperking door periarticulaire calcificaties
-       wekedelenproblematiek: retractie van littekenweefselmusculatuur, littekenneuroom, fasciedefectie
-       lage rugproblematiek met ‘reffered pain’ in de heupregio
-       vaatproblematiek; bv. trombose

Wat is de pathofysiologie van osteomyelitis?

De bacteriële ontsteking leidt tot botdestructie en het ontstaan van botsekwesters (losliggende, dode stukken botweefsel). De ontsteking kan ontstaan door een bacteriële besmetting vanuit aanliggende weke delen, door hematogene verspreiding of door directe besmetting, bv door trauma of operatie. Belangrijkste verwekker: S. aureus.
Bij kinderen is het vooral de acute vorm, bij volwassenen vaak chronisch.

Welke structuren zijn aangedaan bij een spondylodiscitis?

Infecties van de wervelkolom ontstaan meestal als gevolg van hematogene verspreiding; incidenteel vooral na een operatie. Wanneer een wervel zelf wordt aangetast, spreekt men over een vertebrale osteomyelitis (spondylitis). Bevindt de infectie zich vooral in de tussenwervelschijf, dan noemt men dat spondylodiscitis. Een spondylitis is meestal gelokaliseerd in de lumbale wervelkolom. Een conventionele röntgenfoto kan een versmalling van de tussenwervelschijf en erosies van de dek- en sluitplaten van de aanliggende wervellichamen tonen. Eventuele aantasting en uitbreiding naar het spinale kanaal kan worden beoordeeld met een MRI.

Hoe is de prognose na artritis, en hoe kan die beïnvloed worden?

Er wordt voornamelijk gekeken naar de mate van gewrichtsschade en functionele beperking.
Volgens onderzoek: slechte prognose van RA en zijn achtereen- volgens: ochtendstijfheid van meer dan een uur; duur van de symptomen van langer dan twaalf weken; artritis in drie of meer gewrichten; bilaterale drukpijn van de metatarso- falangeale gewrichten; reumafactor positief; anti-CCP antilichamen positief; radiologi- sche gewrichtsschade; hoge ziekteactiviteit; extra-articulaire verschijnselen en HLA-DR4 positief. Ook worden factoren als een laag sociaaleconomisch niveau, een jonge leeftijd, vrouwen en comorbiditeit in verband gebracht met een slechte prognose.

Wat is de prognose bij een geïnfecteerde prothese?

Vroeg-post-operatieve infectie: uitgebreide spoeling in combinatie met 4-6 weken antibiotica is in 70% van de gevallen succesvol.
Laat-post-operatieve infectie: procedure van prothese verwijdering, antibiotica en re-implantatie is in 90% van de gevallen succesvol

Welke voorzorgsmaatregelen treft men om een infectie te voorkomen?

Dankzij preventieve maatregelen, zoals het gebruik van perioperatieve antibiotica, een zorgvuldige operatietechniek en een moderne inrichting van een operatiekamer, is het percentage infecties na een artroplastiek de laatste decennia drastisch gedaald.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo