Samenvatting: Levinas, Duyndam/poorthuis | 9789056375003 | Joachim Duyndam, et al

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Levinas, Duyndam/Poorthuis | 9789056375003 | Joachim Duyndam; Marcel Poorthuis

• 6 De actualiteit van Levinas: toepassen van zijn filosofie

• 6.1 Hulpverlening

  Dit is een preview. Er zijn 2 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 6.1
  Laat hier meer flashcards zien

• Levinas heeft een krachtige impuls gegeven aan de bezinning op hulpverlening. Welke is dit? (Deze bezinning bestaat uit een vraag).

  Van welke aard is de relatie tussen de hulpverlener en de cliënt? 
  Dit geldt voor alle situaties van afhankelijkheid ten opzichte van de hulpverlener (arts, psycholoog, maatschappelijk werker, etc.)

• De filosofie van Levinas heeft een krachtige impuls gegeven aan de bezinning op hulpverlening. Welke?

  Van welke aard is de relatie tussen hulpverlener en cliënt?
  

  • Hulpverlener is in deze context een ruim begrip. 
  • Voor allen aan wie in een of andere professionele context mensen zijn toevertrouwd die zijn aangewezen op hun hulp of begeleiding. 
  • Voor allen die zich hierdoor in een situatie van afhankelijkheid tov de hulpverlener bevinden..

• Waar is een hulpverlenersrelatie volgens Levinas niet op gebaseerd?

  Op basis van gelijkheid. Als ik jouw vriend ben, ben jij ook mijn vriend. Maar als ik jouw hulpverlener ben, maakt jou dat niet mijn hulpverlener. 
  Er is een duidelijk verschil qua macht, afhankelijkheid, etc.

• Hoe kan de verhouding tussen hulpverlener en cliënt wel worden omschreven?

  Met een beroep op het etisch appèl dat van het gelaat van de ander uitgaat en waarin ik mij niet kan onttrekken.

• 6.1.1 Het dilemma van de zorg

  Dit is een preview. Er zijn 2 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 6.1.1
  Laat hier meer flashcards zien

• De exclusieve gerichtheid op die ene mens voor mij, wijst op onrecht en uitsluiting als je een bepaalde gedachte los zou laten. Welke gedachte (Levinas) is dat?

  Alle mensen hebben recht op inzet van hulpverleners, ook als ken je diegene niet.

• Waarom moeten hulpverlening en zorg samen gaan met kwantificering van de zorg?

  Omdat iedereen recht heeft op de inzet van de hulpverlener. Als je de focus op één persoon legt, doe je de derde en vierde persoon onrecht aan.

• Hulpverlening en zorg moeten wel samengaan met de kwantificering van de zorg. Hoe uit zich dat?

  De verdeling van schaarse medische goederen en personeel is bijvoorbeeld geboden om niet de derde en vierde mens slachtoffer te laten worden van mijn gerichtheid op die ene mens voor mij.

• Hoe kunnen de prioriteiten van de regering (bijv zorg naar consumptie) op hulpverleners in de zorg overkomen, en waarom?

  Als cynisme, omdat er sprake is van gevoel van onrecht dat wel teruggaat op een werkelijk dilemma en dat wellicht ook niet kan worden opgeheven.

• Het gaat om het tegelijkertijd optreden van twee verhoudingen, welke twee zijn dat?

  1. De verhouding tot de cliënt voor mij.
  2. De verhouding tot de cliënten in de wachtkamer of op de wachtlijst.
  
  Elke vorm van kwantificering van de zorg betekent onrecht jegens het oneindige appél van de Ander tegenover mij.

• Verklaar deze zin:"Het voortdurende appél wat hulpverleners voelen mag niet opgeheven worden, zelf niet door nog harder te gaan werken."

  Het is een spanning die uitgehouden moet worden. Het is het scherpe besef van het dilemma van verantwoordelijkheid en onrecht dat telkens weer de ogen opent voor die unieke Ander tegenover mij en voor de eisen van de samenleving.