Samenvatting: Lp8 Kt1,3,4

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van LP8 KT1,3,4

• 1 KT1

• Hoofdvraag: Wat zijn de diverse specialismen in een ziekenhuis en wat zijn hun primaire functies?Subvraag 1: Hoe verschillen deze specialismen van elkaar in hun benadering van patiëntenzorg?Subvraag 2: Wat is de rol van verpleegkundigen binnen deze verschillende specialismen?Subvraag 3: Hoe werken deze specialismen samen om geïntegreerde zorg te bieden?

  Antwoord op hoofdvraag: Specialismen in een ziekenhuis zijn verschillende medische vakgebieden met elk hun eigen primaire functie.
  
  Antwoord op subvraag 1: De specialismen verschillen in hun benadering van patiëntenzorg op basis van hun expertise en medische achtergrond.
  
  Antwoord op subvraag 2: Verpleegkundigen spelen een belangrijke rol binnen deze specialismen door het leveren van directe zorg en ondersteuning aan patiënten.
  
  Antwoord op subvraag 3: Deze specialismen werken samen door middel van multidisciplinaire teams om geïntegreerde zorg te bieden aan patiënten.

• Hoe werkt de financiering van ziekenhuiszorg, en wat houden deze DBC's in?

  Diagnose Behandel Combinatie registreert ziekenhuistrajecten in specifieke prestatiecode, welke een gemiddelde prijs doorberekend aan de zorgverzekeraar voor het geheel van geleverde zorg, binnen een bepaald zorgtraject.

• 1.1 ProActive nursing

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.1
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat zijn de verschillen tussen diverse methoden voor klinisch redeneren?

  1. Verpleegkundig Proces
     
     • Systematische aanpak voor patiëntenzorg.
     • Omvat anamnese, diagnose, planning, implementatie, en evaluatie.
     • Gericht op individuele, holistische zorg.
  2. Proactive Nursing
     
     • Benadrukt anticiperen en preventie.
     • Richt zich op vroege identificatie van risico's en potentiële problemen.
     • Bevordert proactieve interventies en gezondheidsbevordering.
  3. Omaha-systeem
     
     • Standaardiseerd classificatiesysteem.
     • Omvat probleemclassificatie, interventieschema, en uitkomstmeting.
     • Gericht op het verbeteren van documentatie en communicatie in de gemeenschapsgezondheidszorg. 

• 1.2 Ziektebeelden

• Welke bloedwaarden zijn indicatief voor anemie, nierfalen, infectie, uitdroging, en ademhalingsstoornissen, en hoe kunnen deze geïnterpreteerd worden binnen een klinische context?

  Voor anemie: lage hemoglobine (hb), lage hematocriet (ht). 
  Voor nierfalen: Ureum, creatine
  Bij infectie: verhoogde witte bloedcellen (leukocyten) en een verhoogde CRP-waarde, bloed bezinking. 
  Bij uitdroging kunnen indicatieve bloedwaarden zijn: natrium, kalium, ureum, keratine, hemaglobine.
  Voor ademhalingsstoornissen kunnen indicatieve bloedwaarden zijn: pH, pCO2, pO2, SO2, HCO3. 
  
  Interpretatie van deze waarden moet plaatsvinden binnen de context van andere symptomen en medische geschiedenis van de patiënt.

• 1.2.1 Hartfalen

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.2.1
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat zijn de meest voorkomende symptomen van decompensatio cordis en hoe worden deze geïdentificeerd?

  De meest voorkomende symptomen van decompensatio cordis zijn kortademigheid, vermoeidheid, vochtretentie en zwelling van de benen. Ze worden geïdentificeerd via fysieke examens en medische tests.

• Welke diagnostische methoden worden gebruikt om decompensatio cordis vast te stellen en hoe beïnvloeden deze de prognose?

  Diagnostische methoden zijn o.a. bloedonderzoek, röntgenfoto's, echocardiografie en electrocardiogram. Ze helpen bij het vaststellen van decompensatio cordis en beïnvloeden de prognose.

• Wat zijn de huidige behandelingsstrategieën voor decompensatio cordis en hoe beïnvloeden deze de patiëntenuitkomsten

  De huidige behandelingsstrategieën voor decompensatio cordis zijn onder andere diuretica, ACE-remmers, bètablokkers en in ernstige gevallen harttransplantatie. Ze kunnen de levensverwachting van de patiënt verbeteren.

• Wat is het verschil tussen kortwerkende en langwerkende luchtwegverwijders en ontstekingsremmers in de behandeling van respiratoire aandoeningen?

  Kortwerkende luchtwegverwijders worden meestal gebruikt voor snelle verlichting van symptomen zoals benauwdheid of hoesten, terwijl langwerkende luchtwegverwijders gedurende langere tijd werken en helpen bij het voorkomen van symptomen. Ontstekingsremmers helpen de ontsteking in de luchtwegen te verminderen en worden vaak gebruikt voor de langdurige behandeling en preventie van respiratoire aandoeningen zoals astma of COPD. Het is belangrijk om deze medicijnen volgens de voorgeschreven instructies te gebruiken. Raadpleeg altijd een zorgverlener voor specifiek advies.

• 1.2.2 COPD

  Dit is een preview. Er zijn 4 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.2.2
  Laat hier meer flashcards zien

• Welke disciplines kunnen een rol hebben voor de zorg voor zorgvragers met COPD? Wat kunnen deze voor de zorgvrager betekenen? Wanneer worden deze  door de verpleegkundige betrokken?

  
  nulde lijn (GGD en preventie), eerste lijn (HA zorg), tweede lijn (ziekenhuisomgeving, longarts, etc), derde lijn (long-revalidatiekliniek, topklinische zorg) <-- LESA, aanbeveling zorgverleners voor coördineren van samenwerking. 
  
  

  • Huisarts
    
  • Praktijkverpleegkundige huisarts
    
  • Longarts
    
  • Longverpleegkundige
    
  • Wijkverpleegkundige
    
  • Apotheek
    
  • Fysiotherapeut
    
  • Oefentherapeut Cesar en mensendieck
    
  • Ergotherapeut
    
  • Logopedist
    
  • Diètist
    
  • Mondhygiènist
    
  • Revalidatiearts
    
  • Psycholoog/maatschappelijk werk
    
  • Patiëntenvereniging
    
  • Zuurstofleverancier
    

• 1.2.3 Trauma

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.2.3
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat zijn de symptomen, diagnose, prognose en behandeling bij een pneumothorax?

  Symptomen zijn asymmetrische ademhaling, dyspnoe, spontane pijn op de borst, nek, rug of buik, droge hoest. Deze symptomen leiden tot de diagnose spontane primaire pneumothorax, spontane secundaire pneumothorax, traumatische pneumothorax en spanningspneumothorax. Dit wordt niet behandeld bij weinig klachten, tot het plaatsen van een thoraxdrain, het doen van een pleurodese (aan elkaar plakken longvlies) tot een video assisted thorascopic surgery. De prognose van dit ziektebeeld is dat. De behandeling hiervoor is.