Het probleem van de wand. Frescoschilderkunst in Italie - Kunsthistorische ontwikkeling - Illusie in plaats van echtheid

13 belangrijke vragen over Het probleem van de wand. Frescoschilderkunst in Italie - Kunsthistorische ontwikkeling - Illusie in plaats van echtheid

Waarom stonden Alberti en Vasari afwijzend tegenover het gebruik van dure materialen?

  • Waarde van schildering besloten in puur artistieke aard. Zoals kundigheid van uitvoering en niet in de kostbaarheid van gebruikte materialen.

Wat is de conclusie ten aanzien van het gebruik van dure materialen?

Het gebruik was een aflopende traditie.
Giotto en Masaccio maakten er wel gebruik van, maar vooral op verzoek van hun opdrachtgevers.

Welke invloed hadden opdrachtgevers op de manier waarop een fresco er uit kwam te zien?

Zij bepaalden vaak welke kleuren er gebruikt moesten worden: vaak moest er een rijke indruk gewekt worden met rijke kleuren en materialen
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Wat was de mening van Alberti en Vasari over het gebruik van dure materialen zoals bijvoorbeeld goud en kleuren en details die alleen vanwege het rijke effect werden gebruikt?

Zij wezen dit af. 

Volgens hen ligt de waarde van een schildering besloten in zaken van puur artistieke aard, zoals compositie en kundigheid.

Waarom zijn de begrippen "ouderwets" en "modern" betrekkelijk?

Wie een kunstwerk, en in het bijzonder een wandschildering, wil begrijpen en waarderen, moet het in werkelijkheid bekijken, met kennis van de techniek waarin het is gemaakt en in samenhang met de plaats waarvoor het bestemd is. En dan zal men zien dat wat ouderwets wordt aangemerkt ook als modern gezien kan worden.

Waarop legden Giotto en Masaccio in hun werk vooral nadruk?

  • De weergave van menses met zichtbare emoties in logisch opgebouwde omgeving, met weglating overbodige details.
  • Vanaf 1500 in praktijk gebracht door Leonardo, Mischelangelo en Rafaël. 

Waarom zouden we het werk van Gozzoli en Ghirlandaio modern kunnen noemen?

  • Gebruik middelen die aansloten bij Giotto, Masaccio en Alberti en volgende kunstenaars.
  • Hun opdrachtgevers waren politiek en financieel belangrijk en culturele smaakmakers. (zij vonden kunst met een duur voorkomen passende uitdrukking van macht)
  • Gozzoli en Ghirlandaio konden daar vorm aangeven.

Sinds Giotto was er in de loop der eeuwen dus een streven ontstaan naar een steeds sterkere illusie van 'echtheid' om de beschouwers bij het uitgebeelde gebeuren te betrekken. Maar tegelijkertijd wilde men'illusie' van 'echtheid' onderscheiden

een schildering is uiteindelijk een plat vlak met verf erop. Dat moest gerespecteerd worden. Hoe 'realistisch' een voorstelling ook was, zij moest zijn gecreeerd met illustionistische middelen

Alberti en Vasari wezen af tegen een overdaad aan gebruik van goud om aan een schildering meer verhevenheid toe te voegen

een kunstenaar oogst meer bewondering en lof door met eenvoujdige kleuren het glinsteren van goud te suggereren
->de waarde van een schildering lig besloten in zaken van puur artistieke aard, zoals compositie en kundigheid van uitvoering, en niet in de kostbaarheid van de gebruikte materialen.

Ghirlandaios contract is bewaard gebleven met zijn opdrachtgever

blijkbaar ging het de opdrachtgever erom de schilderingen door hun rijke kleuren en materialen een overweldigende indruk te laten maken.

Kunstkenners als Alberti en Vasari kregen met hun mening de overhand op de opdrachtgevers

omstreeks het midden van de 16e kwam het gebruik van rijke materialen voor schitterende effecten nauwelijks meer voor

De nadruk in het werk van Giotto en Masaccio ligt sterk op de weergave van mensenmet zichtbare emoties in een logisch opgebouwde omgeving, met weglating van overbodige details.

dat is min of meer ook wat Alberti in 1435 verwoordde en wat omstrekks 1500 Da Vinci, Michelangelo en Rafel in praktijk brachten. Zij zetten de toon voor de volgende generatie van kunstenaars en kunstkenners, waartoe Vasari behoorde

Achteraf bezien zou menGozzoli enGhirlandaio ouderwetse schilders kunnen noemen, omdat zij zich bedienden van middelen die uit de tijd raakten. Maar dat is te eenzijdig

want tegelijkertijd gebruikten zij ook middelen die wel aansloten bij of voortgingen op de lijn van Giotto, Masaccio en Alberti, en die volgende kunstenaars voortzetten. In dat opzicht zou men hun werk moedern kunnnen noemen

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo