Het geschilderde portret in de vroegmoderne period - De Herleving van het autonome portret in de 14de eeuw
18 belangrijke vragen over Het geschilderde portret in de vroegmoderne period - De Herleving van het autonome portret in de 14de eeuw
Tot de 14e eeuw hadden portretten altijd deel uitgemaakt van een groter geheel, dat geldt met name voor de 'stichtersportretten'.
Wat zijn stichtersportretten?
Zij lieten vaak een herkenbare beeltenis van zichzelf opnemen in de religieuze voorstelling.
Wanneer ging de schilderkunst van een schematische weergave van een persoon terug naar meer individualiteit?
Wanneer werden de portretten in de schilderkunst een natuurgetrouwe weergave van het individuele uiterklijk?
- Hogere cijfers + sneller leren
- Niets twee keer studeren
- 100% zeker alles onthouden
Wat is een vroeg voorbeeld van een autonoom portret?
Waarom vormde geïndividualiseerde stichterportretten een eerste stap richting autonome portretten die we vanaf de veertiende eeuw gaan zien?
Hoe werden stichters op de vroeg 14de eeuwse Italiaanse altaarstukken afgebeeld?
Hoe werden de Noord-Europese stichtersportretten weergegeven?
Welke vorm van het weergeven van een portret was aan het begin lange tijd populair in Italië?
Welke vorm van het weergeven van een portret was populair bij de Vlaamse schilders
Welke vorm van stichtersportretten was in de Noord-Europese schilderkunst gebruikelijk?
Welke vorm van stichtersportretten was in Italië gebruikelijk?
Autonome portretten komen al vanaf de veertiende eeuw voor maar wanneer komt er een ongekende bloei opgang van portretten, met name in de Zuidelijke Nederlanden?
Na een bloeiperiode in de Romeinse oudheid is het portret in de europese kunst geleidelijk van steeds minder belang geworden
-> ook in de middeleeuwen vormde in portretten de herkenbare weergave van het uiterlijk van bestaande personen niet het eerste doel. Voorstellingen van wereldlijke en geestelijke hoogwaardigheidsbekleders op munten en zegels, in reliefs en manuscriptilluminaties, tonen de persoen als TYPE, bijna als zinnebeeld van hun ambt
Een hernieuwde belangstelling voor de individualiteit van een persoon tekent zich vervolgens aan het begin van het tweede millenium af in de funeraire sculptuur
-> tot dan toe hadden portretten altijd deel uitgemaakt van een groter geheel.
Dat geldt met name voor de 'stichterportretten'
Vaak liet een opdrachtgever of finandier, de stichter, van een religieus schilderwerk een beeltenis van zichzelf in de voorstelling opnemen.
Dit gebruik bestond al in de middeleeuwen, maar geindividuealiseerde weergaven van stichters komen pas in de loop van de 14e voor
-> zijn trekken kennen een opvallende individualisering, die contrasteert met de veel onpersoonlijker weergave van Lodewijk, zoals die voor afbeeldingen van heiligen gebruikelijk was
Autonoom portret uit 1360 van de koning van Frankrijk
het profielaanzicht in dit portret gaat terug op het type van vroeg 14e stichterportretten. De geportretteerde is niet alleen te identificeren aan het opschrift maar zullen tijdgenoten hem kunnen hebben herkend aan zijn gelaatstrekken, het lange haar en de korte baard
Portret van aartshertog Rudolf IV. Het werk bevond zich oorspronkelijk in de kathedraal van Wenen, boven het graf van de hertog
-> deze pose volgt de vorm van stichterportretten die destijds, anders dan het profielaanzicht dat in Italie werd toegepast, in de Noord europese schilderkunst gebruikelijk was
In de loop van de 15e komt een grote productie van autonome portretten voor. Met name in de zuidelijke nederlanden komt de portretschilderkunst vanaf de eerste decennia van de 15e tot een ongekende bloei
-> portret van een man van Jan van Eijck uit 1433. Het schilderij toont een buste van een figuur, 3/4 aanzicht, tegen een donkere achtergrond
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden