Samenvatting: Medicijnen: Van Molecuul Tot Mens

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Medicijnen: van Molecuul tot Mens

• 1 Medicijnontwikkeling en farmacologie

• 1.1 Verschillende fasen in geneesmiddelonderzoek

  Dit is een preview. Er zijn 11 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.1
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat wordt er gedaan bij lead finding, het proces na target finding?

  Het zoeken naar de biologisch actieve stof die heel gericht alleen dit ene doeleiwit uitschakelt of juist aanzet tot activiteit.

• Wat wordt er gedaan bij lead optimization, het proces na lead finding?

  Deze biologisch actieve stof, dit farmacon, wordt geoptimaliseerd. Het molecuul wordt steeds iets gewijzigd waardoor zijn fysisch-chemische eigenschappen veranderen en dus ook zijn biologische activiteit. Na elke aanpassing gaat men na of de werking van het farmacon verbetert of verslechtert. Het streven is: een leadmolecuul dat zodanig is aangepast dat de gewenste werking optimaal is en de ongewenste bijwerkingen minimaal.

• Waarom moet er naar de oplosbaarheid en de manier van toedienen gekeken worden?

  Om ervoor te zorgen dat het molecuul aankomt op de plaats waar het moet werken.

• Wat is het verschil tussen in vitro en in vivo onderzoek?

  - In vitro: onderzoek in een reageerbuis (buiten het lichaam). 
  - In vivo: onderzoek in het levende organisme.

• Wat zijn de eerste twee stappen van preklinisch onderzoek?

  Het geoptimaliseerde farmacon wordt altijd eerst getest op menselijke cellen en weefsels die in het laboratorium worden gekweekt. Zo kom je achter de werking van het middel op b.v. de levercellen in een petrischaaltje. Maar dan weet je nog niet wat de invloed is op b.v. de bloeddruk. Daarom wordt vervolgens onderzoek gedaan in dieren.

• Wat zijn de twee doelen van in vivo onderzoek?

  Door dieren te behandelen die een ziekte hebben die erg veel lijkt op de te behandelen ziekte bij mensen hoopt men iets te ontdekken over de effectiviteit van het middel. Ook dient dit in vivo onderzoek om mogelijke bijwerkingen op te sporen.

• Waar zijn de eerste twee fasen van klinisch onderzoek op gericht?

  De eerste twee fasen zijn gericht op beantwoording van de volgende vragen: in welke dosis moet het geneesmiddel worden toegediend om een werkzame concentratie in het bloedplasma te krijgen en wordt deze dosis goed verdragen?

• Waar bestaan de eerste twee fasen van klinisch onderzoek uit?

  Er wordt altijd gestart met gezonde vrijwilligers om deze dosis te vinden. Vaak gebeurt het meten van de effectiviteit van het medicijn door bepalingen in het bloed te doen. Na het onderzoek aan vrijwilligers wordt het middel toegediend aan een kleine groep patiënten die lijden aan de betreffende ziekte.

• Wat is het eindresultaat van de eerste twee fasen van klinisch onderzoek?

  In deze eerste twee fasen van het onderzoek wordt een zo betrouwbaar mogelijke inschatting gemaakt van de effectieve dosis, en de beste wijze van toediening bepaald.

• Waar begint fase III van klinisch onderzoek mee?

  Het potentieel geneesmiddel wordt onderzocht in grote groepen patiënten. De werkzaamheid wordt dan bekeken met een zogeheten effectmaat: iets wat goed te meten is en wat direct verband houdt met het geneesmiddel. Als je een cholesterolverlagend geneesmiddel gaat testen kan de effectmaat bijvoorbeeld zijn: het aantal patiënten dat een hartinfarct krijgt.