Het Lichaam: nutriënten van micro naar macro - Koolhydraten

D-suikers. De digestie en metabolisme enzymen zijn ook specifiek voor de D-vorm

In de dunne darm door actief en passief transport.

1. gluconeogenese in de lever daalt (=het opnieuw vormen van glucose)
2. opslag van glucose als glycogeen in de lever stijgt
3. opname van glucose door organen en weefsels stijgt
4. afbraak van vet in het vetweefsel daalt

Hij verbreekt een alfa 1,4 binding van glycogeen en vervangt deze door een 1,6 binding. Hierdoor raakt het glycogeen sterk vertakt.

• verhoogde oplosbaarheid
• compacter molecuul
• snellere beschikbaarheid van glucose wanneer er vraag naar is

Het proces waarbij pentose en NADPH worden gesynthetiseerd.

1. Non-oxidatieve fase: hierbij is er productie van gefosforyleerde pentoses, dit is nodig voor ATP, RNA en DNA (=snel delende cellen)
2. Oxidatieve fase: hierbij is er productie van NADPH. Dit is nodig voor synthese van vetzuren en steroiden (vooral in de lever en het vetweefsel)

Histidine, Arginine en Lysine (=HAL)

Phenylalanine

Tryptofaan

Tyrosine

Door middel van actief en gefaciliteerd transport. Het duurt 5-10 minuten voordat geabsorbeerde aminozuren op worden genomen door de cellen in het lichaam.

Tussen de 35-65mg/dl

• eiwitsynthese
• synthese van Natriumbevattende niet-eiwit componenten
• oxidatie voor het vrijmaken van energie

• bouwstenen voor spieren
• hormonen
• enzymen
• antistoffen
• (brandstof)

Door middel van een condensatie reactie. Hierbij komt water vrij

• opvouwen (folding) van eiwitten
• chemische modificatie

• primair: peptide/amide binding
• secundair: met H-bruggen
• tertiair: hydrofobe interacties, ioninteracties en disulfidebruggen
• quaternair: meerdere eiwitketens dmv peptide bindingen verbonden

• Klieving van de polypeptidebinding: afsplitsing van het pro-gedeelte voor activatie (hormonen)
• Glycosylatie (=binding van oligosacchariden): van belang bij secretie van eiwitten (glycoproteinen)
• Fosforylering (=binding van fosfaatgroep): vaak noodzakelijk voor signaal transductie
• Methylering (=binding van methylgroep): van toepassing op DNA en eiwitten, van belang bij transcriptie regulatie en contractiele eiwitten
• Hydroxylering (=binding van -OH groep): zorgt voor stevigheid van collageenvezels in bindweefsel
• Carboxylering (=binding van carboxyl groep): van belang bij verschillende bloedstolingseiwitten

• Glutathion: gemaakt uit cyteine, glycine en glutamaat
• Carnitine: gemaakt uit lysine, methionine
• Creatine: gemaakt uit arginine, glycine en methionine
• Carnosine: gemaakt uit histidine en Bèta-alanine
• Choline: gemaakt uit serine
• Purine en pyrimidine bases

• anti-oxidant (beschermt tegen toxines)
• bindt aan medicijnen waardoor ze water-oplosbaar worden (detoxificatie)
• betrokken bij aminozuurtransport over de celmembraan
• dient als substraat voor synthese van leucotrienen (betrokken bij immuun respons)
• Co-factor voor sommige enzymatische reacties

1. 50-65% van de geabsorbeerde aminozuren gaan naar de lever
2. 20% hiervan wordt gebruikt voor de synthese van eiwitten en stikstofhoudende componenten
3. meeste hiervan blijft in de lever, de rest van de eiwitten en aminozuren worden uitgescheiden

• eiwitten (enzymen en plasma-eiwitten)
• stikstofbevattende niet-eiwit componenten
• glucose via gluconeogenese
• niet-essentiële aminozuren

• eiwitsynthese voor groei, herstel en onderhoud
• energie leveren

Dit is ongeveer 15% van de dagelijkse energie inname. Het is een bron van essentiële aminozuren en dienen voor de stikstofvoorziening voor de synthese van niet-essentiële aminozuren en stikstofbevattende componenten. 

Dit zijn eiwitten die door de gobletcellen worden uitgescheiden als beschermde slijmlaag (ca 50 gram per dag).

Ook zijn het spijsverteringsenzymen en glycoproteinen en afgestoten epitheelcellen van het spijsverteringsstelsel.

• door huid, haar en nagels (vooral cysteine)
• door zweet (vooral stikstof dmv ureum verlies)
• via maagdarmstelsel ( mucins en pancreas enzymen en enterocyten van de vili)
• via urine
• oxidatie eiwitten voor energievorming
• synthese van niet-eiwit substanties

Dit kost energie. 
In groeiende kinderen en na een maaltijd stijgt de aanmaak van lichaamseigen eiwitten. In gevaste toestand zal dit dalen.

• insuline: stimuleert eiwitsynthese en opname van aminozuren en glucose door cellen
• steroïde hormonen en Vit. A + D: stimuleert synthese van specifieke eiwitten door genexpressie te stimuleren
• glucocorticoiden: stimuleren de afbraak van eiwitten in de spieren