Le nozze di Figaro (1786) Wolfgang Amadeus Mozart - Le nozze di Figaro - Traditie en vernieuwing
3 belangrijke vragen over Le nozze di Figaro (1786) Wolfgang Amadeus Mozart - Le nozze di Figaro - Traditie en vernieuwing
Hoe verdelen de twee grote finales van de tweede en de vierde akten de opera?
In twee grote blokken, waarmee het werk aansluit bij de in de tweede helft van de achttiende geleidelijk opgekomen vorm van de opera buffa in twee akten.
Waarom kenmerkt Le nozze di Figaro zich niet door de traditionele overeenkomsten met andere komische opera's, maar juist door de vele veranderingen ten opzicht van de traditie?
In de traditionele komische opera gaat het voornamelijk om het neerzetten van scènes, die elkaar met onverwachtse komische wendingen moeten opvolgen. Deze noodzakelijke komische werking is bepalend voor de scènevolgorde en het verloop van de handeling. Da Ponte heeft een libretto geschreven waarbij de handelingen niet bepaald worden door komische effecten, maar door een logisch verloop. Niemand is op onverklaarbare reden op het toneel, maar het op- en afgaan van de personen komt direct voort uit de handeling. Vanuit deze handeling ontstaan de komische situaties.
Wat betekent het verdwijnen van de suprematie van de aria voor de uitvoerende zangers en zangeressen?
Dat zij niet alleen met zangtechnische hoogstandjes kunnen pronken. In Le nozze di Figaro wordt van hen verlangd dat zij deel uitmaken van ensembles en daarbij ook nog acteren. ze zijn als operazanger niet langer verpersoonlijkingen van goden en mythologische helden in opera's voor het genoegen van een select hoofs gezelschap. In de 'nieuwe' operapraktijk geven ze een beeld van de alledaagse mensen ten behoeve van het vermaak van het alledaags publiek.
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
