Zimmermanns pluralistische muziektheater - Pluralisme en citatentechniek: enkele voorbeelden - Slotscène van de tweede akte/ Capriccio, corale e ciacona

4 belangrijke vragen over Zimmermanns pluralistische muziektheater - Pluralisme en citatentechniek: enkele voorbeelden - Slotscène van de tweede akte/ Capriccio, corale e ciacona

De slotscène van de tweede akte is uitermate geschikt om te demonstreren hoe Zimmermanns pluralistische theaterfilosofie in de praktijk werkt. Het verhaal is simpel en stelt de verleiding van Marie door baron Desportes centraal. Hoe is de scène in kwestie samengesteld?

Uit drie elkaar voor een belangrijk deel overlappende handelings- of tijdseenheden. Het gevolg is, dat er niet alleen een 'polyfonie' van drie gebeurtenissen ontstaat, maar ook dat die gebeurtenissen elkaar versterken. Hierdoor wordt de fantasie van de toehoorder geprikkeld, kunnen er onvermoede en intrigerende associaties optreden en wordt de 'plot' voor meer dan één uitleg vatbaar. De drie handelingen moeten zich in duidelijk zichtbaar van elkaar gescheiden ruimtes voltrekken (in de partituur staat dat de groepen 'als op eilanden van elkaar gescheiden' zijn).

Wat is het centrale thema, dat deze handelingen met elkaar 'over de tijd heen' verbindt?

Dat van het verraad. Zimmermann heeft tijdens deze episode in de muzikale structuur flarden van het koraal 'Ich bin's, ich sollte büssen' uit Bachs' Matthäuspassion verwerkt. De plot krijgt een universele betekenis. De functie van het Bachcitaat is niet zozeer een esthetische maar een analytisch/ dramatische. Ook en vooral is het Zimmermann erom te doen geweest om niet het uiterlijke verhaal, maar de innerlijke boodschap ervan aan de luisteraar en toeschouwer over te dragen.

Hoe zien de 3 handelingen in de slotscene van de 2e akte eruit?

1. Desportes wil, nadat Marie een brief van haar geliefde Stolzius heeft ontvangen, dat zij deze vaarwel zegt. Marie is daar snel toe bereid. Desportes dicteert Marie een brief aan Stolzius.
2. De oude moeder van Wesener zingt het liedje 'ein Rosel aus Henngau, dat in deze context tot een soort commentaar op het totaalgebeuren wordt getransformeerd.
3. Stolzius ontvangt de in 1. geschreven brief, terwijl hij al in een gespannen dialoog met zijn moeder is verwikkeld over Marie.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Wat stelt Zimmermann als neventhema in de scène zowel in- als expliciet aan de orde?

Het  onderwerp tijd. Iets wat Lenz hem door middel van de tekst gewoon in handen legt, aangezien Stolzius tegen het slot van de tweede akte de woorden 'Endlich, endlich, alle Tage, alle Tage, ein Sandkorn...' enzovoorts zingt.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo