Startpagina / Samenvattingen / pathofysiologie 3 / uitademing-houding-tussenkomst

Anatomie en fysiologie van de respiratoire tractus - long- en ademhalingsmechanica - de uitademing

4 belangrijke vragen over Anatomie en fysiologie van de respiratoire tractus - long- en ademhalingsmechanica - de uitademing

Hoe werkte de uitademhaling?

Passief proces dat berust op de elasticiteit van de longen en de thorax zonder actieve tussenkomst van de spieren. Nadat de longen en de thorax tijdens de inademing werden uitgerokken komen ze opnieuw naar hun rustpositie zodra geen spierkracht meer wordt uitgeoefend.

Wat gebeurt er bij een geforceerde uitademing?

De uitademing versnelt en verdiept door tussenkomst van tussenribspieren die de ribben naar beneden trekken en door tussenkomst van de buikspieren die enerzijds de ribben naar omlaag trekken en anderzijds de druk in de abdominale ruimte verhogen zodat het diafragma naar omhoog geduwd wordt. We kunnen grote drukken ontwikkelen bij een geforceerde uitademing met gesloten luchtwegen.

Wat heeft men vastgesteld bij experimenteel onderzoek waarbij gemerkte tracergassen ingeademd werden?

De ventilatie van de alveolen neemt progressief toe naarmate men afdaalt van de longtop naar de longbasis. Verschil verdwijnt in liggende houding waardoor we weten dat de zwaartekracht een rol speelt.

liggende houding: geen regionale verschillen
staande houding druk aan de longtop (alveolen hier meer geopend dan aan basis) ongeveer -10 cm H20 en aan de basis ongeveer -2,5 cm H20.